بستنی یکی از خوشمزه ترین و لذیذترین دسرهای دنیاست و در رنگ ها، طعم ها و شکل های جذاب و هیجان انگیز تهیه می شود. در بین تمام انواع بستنی، جلاتو که آن را با نام بستنی ایتالیایی می شناسیم محبوبیت بیشتری دارد و در سرتاسر دنیا مصرف می شود. اما باید بدانید که جلاتو با بستنی معمولی تفاوت دارد و این تفاوت در طرز تهیه و آماده سازی آن است. در این روز گرم تابستانی می خواهیم سری به ایتالیا بزنیم و در مورد تاریخچه بستنی جلاتو ایتالیایی صحبت کنیم. با الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: ۱۰ بستنی معروف از ۱۰ کشور دنیا عجیب ترین طعم های بستنی در دنیا باورنکردنی است! اما این بستنی به هیچ وجه آب نمی شود!
برای صحبت در مورد ابداع این دسر خوشمزه و خنک باید به هزاران سال پیش برگردیم. تاریخچه جلاتو حدود ۲۰۰۰ سال پیش و در زمان امپراتوری رم باستان آغاز شد. در آن زمان طبقه اشراف و شهروندان مرفه و ثروتمند به دنبال راهی بودند تا کمی از گرمای تابستان کم کند و آن ها را خنک کند! به همین دلیل در طول زمستان برف و یخ از کوه ها جمع آوری و متراکم می شد و آنقدر فشرده می شد تا به صورت مکعب های یخی و متراکمی در بیاید. در طول تابستان این یخ ها را با انواع میوه ها و مواد دیگر طعم دار می کردند و به این ترتیب صنعت بستنی در دنیای باستان متولد شد! البته در آن زمان به دلیل فرآیند سخت و مشکل تهیه بستنی، این دسر مختص طبقه اشراف و ثروتمندان جامعه بود.
با فروپاشی امپراتوری رم باستان سنت گرانقیمت و لاکچری بستنی خوردن هم در ایتالیا متوقف شد. البته این سنت هیچ وقت به طور کامل از بین نرفت و همچنان ثروتمندان جامعه برف و یخ های زمستان را با میوه های مختلف طعم دار می کردند و برای رهایی از گرمای داغ تابستان مصرف می کردند. اما بستنی به شکل امروزی ۱۰۰۰ سال بعد بود که در ایتالیا به وجود آمد. یکی از افرادی که نقش مهمی در رونق صنعت بستنی سازی داشت مارکو پولو بود که داستان ها و ماجراهای شنیدنی از سفرش به چین تعریف می کرد. در بین این روایات طرز تهیه بستنی چینی هم بود که از یخ تراشیده شده تهیه نمی شد، بلکه با استفاده از شیر (مثل بستنی های امروزی) این دسر خوشمزه ساخته می شد. این خلاقیت جرقه ای در ذهن بستنی سازان ایتالیایی به وجود آورد و به این ترتیب بستنی جلاتو به شکل و ظاهری که می شناسیم متولد شد.
اسناد و مدارک تاریخی نشان می دهد که ایتالیایی ها از قرن های ۱۵ و ۱۶ بستنی جلاتو مصرف می کردند. به ویژه بعد از اینکه معمار ایتالیایی به نام برناردو بونتالنتی تصمیم گرفت تکنیک پیشرفته ای برای تولید و انجماد بستنی به وجود بیاورد این دسر خوشمزه رواج و محبوبیت بیشتری پیدا کرد. سنت و طرز تهیه بستنی با استفاده از شیر بعد از ازدواج کاترین دو مدیسی و شاه هنری دوم فرانسه به سایر کشورهای اروپایی هم گسترش پیدا کرد و به تدریج به سرتاسر دنیا راه پیدا کرد.
اما مهم ترین نقطه عطف در تاریخ بستنی جلاتو در سال ۱۶۸۶ اتفاق افتاد: در این زمان ماهیگیری سیسیلی به نام فرانچسکو پروکوپیو دی کولتلی (Francesco Procopio dei Coltelli) تصمیم گرفت که نخستین دستگاه بستنی سازی را اختراع کند. او اولین نفری بود که فروش بستنی به عموم مردم را آغاز کرد و کافه ای به نام کافه پروکوپ در پرایس تاسیس کرد. این کافه به سرعت به یکی از مشهورتین پاتوق های ادبی فرانسه تبدیل شد. ماشینی شدن بستنی سازی و پیشرفت هایی که در تکنولوژی ساخت بستنی به وجود آمد این دسر خنک و دلچسب را به مرور وارد زندگی مردم عادی کرد. در دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ جلاتو کم کم توسط فروشنده های دوره گرد و اغذیه فروشی های سیار به فروش رسید و به این ترتیب به بخشی از زندگی روزمره مردم تبدیل شد.
جلاتو را در سرتاسر دنیا به نام بستنی ایتالیایی می شناسند. اما باید بدانید که جلاتو تفاوت های زیادی با بستنی معمولی دارد. جلاتو از همان ابتدا بافتی غلیظ تر و سفت تر داشت و حداقل هوا در ترکیب آن وارد می شود. به همین دلیل، جلاتو دیرتر آب می شود و برای مدت زمان بیشتری می توان آن را در هوای آزاد نگهداری کرد. در ادامه تفاوت های جلاتو با بستنی معمولی را به شما معرفی می کنیم:
- بافت کشدار: جلاتو به دلیل بافت کشدار و غلیظی که دارد در مقایسه با بستنی معمولی بافتی خامه ای تر و نرم تر دارد.
- مواد اولیه: در ترکیبات بستنی و جلاتو خامه، شیر و شکر وجود دارد، با این حال در تهیه جلاتو از شیر بیشتر و خامه کمتری استفاده می شود و غالبا از زرده تخم مرغ هم که یکی از ترکیبات بستنی معمولی است در ساخت جلاتو استفاده نمی شود.
- کره، هوا و طعم: بستنی معمولا محتوی ۱۰ الی ۲۵% چربی کره است. در حالی که جلاتو ایتالیایی تنها ۴ تا ۹% چربی دارد. بنابراین اگر نگران چاق شدن و دریافت کالری زیادی هستید شاید جلاتو انتخاب بی ضررتری باشد. همچنین جلاتو هوای کمتری در بافتش دارد که باعث می شود بافتی غلیظ و متراکم و کشدار و خامه ای پیدا کند. علاوه بر این، استفاده از درصد چربی کمتر، طعم های مختلف را بهتر نشان می دهد. به همین دلیل بستنی جلاتو معمولا خوش طعم تر و خوشمزه تر از بستنی معمولی است و طعم میوه های مختلف را کاملا می توان احساس کرد.
- دما: یکی دیگر از تفاوت های بستنی جلاتو با بستنی معمولی در دمای ذوب و آب شدن آن است. جلاتو معمولا می تواند در دمای ۱۰ الی ۱۵ درجه گرم تر از بستنی معمولی هم بدون هیچ مشکلی خورده شود. به همین دلیل بدون اینکه زبانتان از سردی بیش از حد بستنی بی حس شود می توانید کاملا طعم بستنی را بچشید و از آن لذت ببرید.
- نحوه سرو: جلاتو معمولا در ظرف های بزرگی ریخته می شود و هنگام سرو به میزان دلخواه مشتری برداشته می شود.
منبع: icecreamhistory.net
۱ نظرات