ساکنان اولیه زمین، دایناسورها، یکی از مرموزترین و هیجان انگیزترین کشف های انسان در طول تاریخ بوده اند. این موجودات که از گوشتخوار تا گیاهخوار متغیر بودند برای سالیان سال روز زمین زندگی می کردند، اما سرنوشت آن ها را به کام مرگ و در نهایت انقراض کشاند. از زمانی که فسیل اولین دایناسور کشف شد و دانشمندان شروع به تحقیق روی این موجودات کردند، فسیل و رد پاهای گوناگونی در جهان از آن ها کشف شد. اما بزرگترین رد پای دایناسور جایی در استرالیای غربی کشف شد که تعجب همه را برانگیخت. الی گشت در ادامه این متن می خواهد در مورد بزرگترین رد پای دایناسور صحبت کند؛ با ما همراه باشید.
مطالب مرتبط: تصاویری عجیب از آثار به جا مانده از دایناسورها! دایناسورهای پرداری که در ایران زندگی می کردند!+ تصویر
دانشمندان جزییات بزرگترین رد پای دایناسور را منتشر کردند. این رد پا در منطقه ای در استرالیای غربی کشف شد که طول آن چیزی حدود ۱.۷ متر است. شرح علمی رد پای ۱.۷ متری توسط استیو سلیسبوری دیرینه شناسی از دانشگاه کوئینزلند داده شد که برای ۲ تا ۳ سال روی آن تحقیق کرده و به مطالعه این رد پا پرداخته بود. رد پا در سواحل شمال غربی استرالیای غربی، جایی که پروژه تحقیق دکتر سلیسبوری، سفرهای دایناسورها را در ساحل نشان داده است. دکتر سلیسبوری اینگونه گفته است: «ما در این منطقه چندین رد دیدیم که حدود ۱.۷ متر طول دارند. پس انسان ها به راحتی می توانند درون این رد پاها جای بگیرند. رد پاها نشان می دهند که این دایناسورها در ناحیه استخوان لگن حدودا ۵.۳ تا ۵.۵ متر هستند که خب بسیار عظیم در نظر گرفته می شود».
دایناسورهایی که این ردپاها را که در حال حاضر زمین های ماسه سنگی است، بزرگترین گونه خزنده‌پایان (sauropods) بودند که در میان آن ها، دایناسورهای معروفی مانند برانتوسور (brontosaurus) وجود دارد. دکتر سلیسبوری اضافه کرد: «در ابتدا سوالی برایمان پیش آمد که آیا بزرگترین رد پای دایناسور با جثه ای به این بزرگی از نظر علمی امکان پذیر است؟ در نهایت نتیجه آن بود که این حیوانات واقعا وجود داشته اند. آن ها اینجا بوده اند و با داشتن شواهدی از آن ها در کیمبرلی به نظر می رسد که حدودا ۱۳۰ میلیون سال پیش در این منطقه زندگی می کردند».
ردپاهای ۱.۷ متری این دایناساروها را به راحتی می توان بزرگترین نوعی دانست که تاکنون کشف شده و سایز بزرگ آن ها بوده که در ابتدا نادیده گرفته شده و کسی به آن ها، چه دانشمندان و چه مردم محلی، توجهی نمی کرد. بزرگترین رد پای دایناسور که در اینجا دیده و دانشمندان متوجه آن شدند، باعث شد که جستجو و تحقیق روی آن ها بیشتر شود. برخی از آن ها آنقدر بزرگ بودند که کسی متوجه آن ها نشده بود؛ آن هم به این خاطر بود که رد پاهایی که از قبل پیدا شده بودند، هرگز به این بزرگی نبودند و شاید کسی حتی به ذهنش نمی رسید که همچین حفره ای می تواند در حقیقت رد پای یک دایناسور باشد.
چیزی که برای دانشمندان جالب می باشد، این موضوع است که بزرگترین رد پای دایناسور تنها یکی از ۲۱ گونه ای است که در این منطقه تا به حال کشف شده است. این ۲۱ گونه مختلف رد پایی که در اینجا پیدا شده نشان می دهد که اینجا منطقه ای است که بیشترین گونه دایناسوری را در سراسر جهان داشته که به نوبه خود جالب توجه است. این را هم اضافه می کنیم که در اینجا حدودا ۱۳۰ میلیون سال پیش، رودخانه بزرگی جریان داشته که دایناسورها در زمین های شنی مرطوب از آن می گذشتند و یا در مناطق جنگلی اطراف بودند.
چالشی که حالا در میان باستان شناسان و محققان مطرح است، این تنوع زیاد دایناسورهاست که در این منطقه پراکنده اند. چه چیزی باعث شده که این منطقه تا این حد گونه های فراوان داشته است. دکتر سلیسبوری می گوید: «مناطق زیادی در اطراف این خط ساحلی وجود دارد که می توانید رد پای دایناسورهای مختلفی را ببینید. این ردها فقط می تواند توسط دایناسورها درست شده باشد؛ این شاید شبیه رد پای دام هایی نظیر گاو و گوسفند باشند که از جای گل مانند عبور کرده و جای پایشان مشخص است».
دکتر سالیسبوری شروع به مطالعه رد پای دایناسورهای سواحل شمال بروم کرد و در همین زمان در منطقه جیمز پرایس پوینت که در میان مالکان محلی به والمادان شاخته می شود، به عنوان محلی برای احداث مرکزی برای پردازش گاز در نظر گرفته شد. آثار دایناسورها در این منطقه برای سال ها شناخته شده بودند و آن ها شبیه بخشی از یک چرخه در نظر گرفته می شدند.
زمانی که این منطقه به عنوان جایی برای تولید گاز مایع در نظر گرفته شد، اینطور به نظر آمد که کسی نمی تواند در اینجا گاز پیدا کند. به این خاطر بود که با دکتر سالیسبوری تماس گرفته شد تا تحقیقاتی روی این منطقه انجام دهد. آن زمان بود که بعد از مطالعه دقیق تر، متوجه شدند که رد پای زیادی از گونه های مختلف در اینجا وجود دارند که بیشتر آن ها در معرض خطر هستند.
پروژه احداث کارخانه گاز به دلیل اینکه از لحاظ اقتصادی به صرفه نبود، ادامه پیدا نکرد و همچنین این منطقه به عنوان یک میراث ملی در استرالیا ثبت شد. دکتر سلیسبوری گفت: «در آینده احتمالا بهترین راه مردم برای دیدن بزرگترین ردپای دایناسور این است که آن را به حالت یک مسیر در بیاوریم، آن ها می توانند در آن زمان در کنار ردپاها راه بروند، داستان ها را شنیده و چیزهایی ببیند که در طول عمرشان می توان گفت که هرگز ندیده اند».
به این ترتیب می توان گفت که بسیاری از محققان از جمله دکتر سالسبوری و تیم او، از اینکه احتمال داشت که در این منطقه یک فیلد گاز تهیه شود خشنود شدند. آن ها شروع به تحقیق کردند و در نهایت چیزهایی کشف کردند که بزرگترین رد پای دایناسور اصلی ترین آن ها بود. خوشبختانه پروژه ادامه پیدا نکرد و اکنون این سایت یکی از مهمترین سایت های باستان شناسی جهان است.
منبع: au.lalalay