شهر نیویورک یکی از کلان شهرهای ایالت متحده آمریکا محسوب می شود. معماری و ساختمان های مدرن بسیاری در شهر نیویورک به چشم می خورد، اما ساختمان امپایر استیت یکی از شاهکارهای معماری این کلان شهر به شمار می آید. این برج ۱۰۲ طبقه ای در محله منتهن واقع شده است. در سال های ۱۹۳۱ تا ۱۹۷۲ میلادی ساختمان امپایر استیت مرتفع ترین آسمان‌خراش دنیا محسوب می شد.
گذری بر پیشینه ساختمان امپایر استیت
ساخت برج امپایر استیت در مارس ۱۹۳۰ آغاز شد و تنها ۱۸ ماه بعد ساخت آن به اتمام رسید. زمینی که این برج در آن ساخته شد در گذشته متعلق به هتل والدورف آستوریا بود. ارتفاع آسمان‌خراش ۳۸۰ متر می باشد که با احتساب آنتن مخابراتی ارتفاع آن به ۴۴۳.۲ متر می رسد.
آسمان‌خراش آرت دکو امپایر استیت توسط شرو، لمب و هارمون طراحی شده است. نام این برج برگرفته از “امپایر استیت” لقب ایالت نیویورک می باشد. برای خرید زمین و ساخت آسمان‌خراش امپایر استیت در آن زمان ۴۱ میلیون دلار هزینه شد.
پس از اتمام ساخت آسمان‌خراش امپایر استیت در ماه می سال ۱۹۳۱، چهل و پنج روز قبل از تاریخ افتتاح پیش بینی شده، هربرت هوور رئیس‌جمهور وقت آمریکا چراغ‌های این ساختمان را در نیویورک با فشردن دکمه ای در واشینگن افتتاح کرد.
ساختمان امپایر استیت تا زمان ساخت برج‌های دوقلو در سال ۱۹۷۰، بلندترین ساختمان جهان بود. پس از فروپاشی برج های دوقلو در سال ۲۰۰۱، ساختمان امپایر استیت دوباره تا سال ۲۰۱۲ به عنوان بلندترین آسمان‌خراش شهر معرفی شد. از سال ۲۰۲۰، این ساختمان هفتمین ساختمان بلند در شهر نیویورک، رتبه نهمین آسمان‌خراش کامل مرتفع در ایالات متحده، ۴۸ امین ساختمان بلند در جهان و پنجمین ساختمان بلند مستقل در قاره آمریکا است. در سال ۱۹۸۶ دولت وقت آمریکا، برج امپایر استیت را بخشی از میراث تاریخی و فرهنگی آمریکا معرفی کرد و یک پلاک مخصوص را به این ساختمان اهدا نمود.
برنامه های اولیه ساخت امپایر استیت
شرکت مهندسی بتلهم در ابتدا قصد داشت یک ساختمان اداری ۲۵ طبقه در محل والدورف-آستوریا بسازد. رئیس این شرکت، فلوید دی ال براون، ۱۰۰۰۰۰ دلار از مبلغ پیش پرداخت ۱ میلیون دلاری مورد نیاز برای شروع ساخت برج را پرداخت کرد، با این وعده که باقی مبلغ را بعدا پرداخت خواهد شد. براون ۹۰۰۰۰۰ دلار از بانک وام گرفت، اما پس از آن وام خود را نکول کرد.
این زمین سپس به شرکت امپایر استیت، گروهی از سرمایه گذاران ثروتمند که شامل لوئیس جی کافمن، الیس پی ارل، جان جی راسکویب، کلمن دو پونت و پیر اس دو پونت بود، دوباره فروخته شد. آلفرد ای. اسمیت، فرماندار سابق نیویورک و کاندیدای ریاست جمهوری ایالات متحده به عنوان رئیس این شرکت منصوب شد. این گروه همچنین زمین های نزدیک را خریداری کردند تا بتوانند ۱ هکتار مورد نیاز برای ساخت پایه برج را فراهم کنند.
شرکت امپایر استیت برای ایجاد طرح ساختمان با ویلیام اف لمب، از شرکت معماری شرو، لمب و هارمون قرارداد بست. لمب فقط در دو هفته با استفاده از طرح های اولیه این شرکت برای ساختمان رینولدز در وینستون-سالم کارولینای شمالی، نقشه های ساختمان را طراحی کرد. قانون منطقه بندی ۱۹۱۶، لمب را مجبور به طراحی ساختاری کرد که شامل عقب نشینی هایی در ساختمان بود؛ به همین دلیل طبقات پایین تر از طبقات فوقانی بزرگتر طراحی شدند. در نتیجه، برج از بالا به پایین طراحی شد و به آن شکلی شبیه “مداد” داد.
نورپردازی آسمان‌خراش امپایر استیت
از نوامبر ۱۹۷۳ تا ژوئیه ۱۹۷۴ به دلیل بحران انرژی در آن زمان، چراغ های آسمان‌خراش امپایر استیت خاموش شد. در سال ۱۹۷۶، داگلاس لی پیشنهاد داد که وین و هلمسلی ۲۰۴ چراغ متال هالید را که قدر آن چهار برابر بیشتر از ۱۰۰۰ چراغ رشته ای بود، جایگزین چراغ های قبلی نمایند. بعد از این پیشنهاد، چراغ های متال هالید به رنگ های قرمز، سفید و آبی جدیدی به مناسبت جشن دویست سالگی کشور که در ماه ژوئیه برگزار می شد، نصب شدند. در سال ۲۰۱۲، چهارصد لامپ متال هالید و نورافکن های ساختمان با ۱۲۰۰ چراغ LED جایگزین شدند، با این تغییر رنگ های موجود از ۹ به بیش از ۱۶ میلیون افزایش یافت.
در ۶ نوامبر ۲۰۱۲، CNN از قسمت بالای ساختمان امپایر استیت به عنوان تابلوی امتیازات انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲ ایالات متحده استفاده کرد. هنگامی که باراک اوباما، رئیس جمهور وقت به ۲۷۰ رأی انتخاباتی لازم برای پیروزی مجدد در انتخابات رسید، چراغ ها آبی رنگ شد و نشان دهنده رنگ حزب دموکرات اوباما بود. اگر میت رامنی، رقیب جمهوری خواه پیروز می شد، ساختمان به رنگ قرمز و به رنگ حزب جمهوری خواه روشن می شد. همچنین، در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۲، ساختمان امپایر استیت اولین نمایش نور و موسقی خود را تجربه کرد. برای افتتاح این نمایش از موسیقی خواننده معروف آلیشیا کیز استفاده شد، ساختمان امپایر همزمان با پخش موسیقی روشن و نورانی می شد.
امپایر استیت یک جاذبه توریستی محبوب
در سال ۱۹۳۱، بیش از یک میلیون نفر تنها با پرداخت یک دلار جهت سوار شدن به آسانسور، از سکوی مشاهده امپایر استیت بازدید کردند. در مدتی کوتاه، سکوی مشاهده آسمان‌خراش امپایر استیت به یک جاذبه گردشگری محبوب تبدیل شد. این ساختمان در همان سال اول بازگشایی، تنها از سکوی رصد خود تقریباً ۲ میلیون دلار درآمد کسب کرد.
تا سال ۱۹۳۶، روز به روز بر جمعیت مشتاقان بازدید سکوی رصد امپایر استیت افزوده می شد. برای جلب رضایت مهمان های سکوی مشاهده غذا و نوشیدنی های مختلفی سرو می شد. در سال ۱۹۴۴، برج امپایر استیت رکورد ۵ میلیون بازدید کننده خود را شکست.
ساختمان امپایر استیت به عنوان نمادی از شهر نیویورک در فیلم ها، کتاب ها، نمایش های تلویزیونی و بازی های ویدیویی مختلفی به نمایش در آمده است. طبق وب سایت رسمی ساختمان امپایر استیت، بیش از ۲۵۰ فیلم از تصاویر ساختمان امپایر استیت استفاده کرده اند. جان توراناک در کتاب خود در مورد این بنا می نویسد که اولین ظاهر مستند برج در فرهنگ عامه، داستان کودکانه خانواده سوئیسی منهتن نوشته کریستوفر مورلی در سال ۱۹۳۲ بود. یک سال بعد در فیلم کینگ کنگ، برج امپایر استیت به تصویر کشیده شد. در این فیلم یک میمون استاپ موشن بزرگ از این برج بالا می کشید. این فیلم تاثیر بسزایی در معروفیت آسمان‌خراش امپایر استیت در ذهن مردم جهان گذاشت. عشق‌بازی به‌یادماندنی (۱۹۵۷) ، بی خوابی در سیاتل (۱۹۹۳) و روز استقلال (۱۹۹۶) از جمله معروف ترین فیلم هایی بودند که این ساختمان شاهکار را به نمایش جهانی گذاشتند.