این تونل ها از گدازه های آتشفشانی درست شده اند!

تونل های گدازه ای پارک ملی آتشفشانی اوندارا

استرالیا، کوچکترین قاره دنیا پر از جاذبه و شگفتی است. در این قاره هزاران جاذبه تماشایی و زیبا را می بینید که شگفتی بعضی از آن ها باعث شده که بیشتر از بقیه به چشم بیایند. در این کشور پارک ملی آتشفشانی اوندرا در شمال کوئینزلند به تونل های گدازه ای اش معروف است. این پارک میراث دار طولانی ترین فوران گدازه های آتشفشانی دنیاست، گدازه هایی که فقط از یک آتشفشان فوران شده بودند. اگر می خواهید از این گدازه های آتشفشانی بیشتر بدانید در ادامه الی گشت را همراهی کنید.

مطالب مرتبط:
صخره های مواج هایدن در استرالیا+ تصویر
استرالیا را با این مکان ها بشناسید!

در دشت های وسیع کوئینزلند شمال استرالیا، در ۳۰۰ کیلومتری حنوب غربی شهر کنز، پارک متفاوت و زیبایی به نام پارک ملی آتشفشانی اوندارا قرار دارد که شماری از بزرگترین و بلندترین تونل های گدازه ای دنیا را در خود جای داده است. شاید بپرسید این تونل های گدازه ای کی و چگونه شکل گرفته اند؟ حدود ۱۹۰ هزار سال قبل فوران آتشفشانی عظیمی در استرالیا اتفاق افتاد که لوله های گدازه ای اوندارا حاصل آن فوران هستند، فورانی که آنقدر شدید بود که باعث شد گدازه ها ۹۰ کیلومتر به سمت شمال و بیش از ۱۶۰ کیلومتر به سمت شمال غرب جریان پیدا کنند. گفته می شود که در این ماجرای داغ و آتشین، ۲۳ میلیارد لیتر مکعب گدازه از آتشفشان اوندارا فوران کرده و بر روی فلات آترتون ریخته شده است. گدازه هایی که بعد از تغییراتی، این تونل های گدازه ای را به وجود آوردند، تونل هایی که امروز به محل زندگی گیاهان و جانوران متنوع و ناایاب تبدیل شده اند.

اما چطور این گدازه ها تونل های گدازه ای را درست کردند؟ وقتی گدازه ها در جریان هستند لایه بیرونی آن ها خنک می شود و تشکیل یک پوسته را می دهد و در حالی که مواد مذاب درونی به سمت بیرون می آیند یک سری تونل های توخالی شکل می گیرد. سقف بعضی از این تونل ها فرو ریخته و این باعث شده گیاهان زیادی در فضای نمناک و مرطوب درونی تونل ها رشد کنند و حیوانات زیادی هم در آن پناه بگیرند.

خیلی از این تونل های گدازه ای، سطح بالایی دی اکسید کربن دارند و در تعدادی از آن ها ۶ درصد یا ۲۰۰ برابر بیشتر از سطوح نرمال دی اکسید کربن وجود دارد به همین دلیل فقط جانورانی خاص می توانند در آن زنده بمانند و جان سالم به در ببرند. در غار بیلیس حداقل ۵۲ گونه از حیوانات زندگی می کنند و اینجا متنوع ترین گونه های بندپایان نسبت به دیگر غارهای کوئینزلند را  دارد.

جایی که پارک ملی آتشفشانی اوندرا در آن قرار دارد قبلا سرزمین مردم بومی اوامیان بوده که قبل از آمدن اروپایی ها در این محل به زندگی و شکار مشغول بودند. آثار هنری سنگی، درختانی که در نزدیکی این غار کاشته شده اند و چشمه های اطراف، بودن آن ها در این محل را اثبات می کند.

منبع: amusingplanet.com