طرح های ایستگاه های اتوبوس روسیه در دنیا اول شدند+ تصویر

ایستگاه های اتوبوس روسیه

کریستوفر هرویگ نام عکاسی کانادایی است که به روسیه سفر کرده است، سفر او صرفا یک سفر گردشگری خالی نبود، او این کار مسافرت را انجام داد تا بتواند از پدیده هایی که در این کشور اتفاق می افتد، عکس بگیرد و یکی از این پدیده ها ایستگاه های اتوبوس روسیه بودند. جالب است بدانید که روس ها سعی می کنند تا در ایستگاه های اتوبوس کوچکشان هم قواعد و قوانین را رعایت کنند. این روستاها از ظاهری برخوردارند که شبیه به آن ها در هیچ کشور دیگری وجود ندارد و در هیچ جای دیگری تا حالا دیده نشده است و به خاطر زیبایی و منحصر بفرد بودنشان در دنیا مشهور شده اند. با الی گشت همراه شوید:

مطالب مرتبط:
شهرهای مخفی روسیه
تجربه ترسناک آسمانخراش نوردی در روسیه

بعضی از این ایستگاه ها به شکل هرم و بعضی ها بصورت طاق هستند و بعضی هم به شکل بناهایی از گنبدهای عجیب و غریب. تنوع و خلاقیت چشمگیری که در این بناها به کار رفته است و شاید دلیل این که مانند این ایستگاه های اتوبوس روسیه را در هیچ جای دیگری نمی بینید، فرهنگ خاص آن ها باشد. این ایستگاه های کنار خیابانی، فرصتی عالی برای هنرمندان است تا بتوانند خودشان و عقاید و حتی نوع نگاهشان را با دیگران به اشتراک بگذارند و به نوعی خودشان و آن چه که در فکرشان وجود دارد را ابراز کنند. آن ها با این سبک هایی که در پیش گرفته اند توانستند یکنواختی ای که در همه ی ایستگاه های اتوبوس دیده می شود را از بین ببرند و به یک مرز جدیدی در این زمنیه برسند.

ایستگاه های اتوبوس روسیه از آن دست سازه هایی بودند که توانستند به نوعی به خودمختاری در زمینه ی معماری برسند و نوع معماری شان را به نسبت بقیه جدا کنند. در واقع مسئولین روسیه از هنرمندان خواسته اند حالا که دارند ساختار شکنی می کنند قرار است تا قواعد معماری این ایستگاه ها را تغییر بدهند، بهتر است تا آن ها را به اندازه ای خاص بسازد که مانند شناسه ای از روسیه شود و آن ها تا حد ممکن به بهترین شکل ممکن این کار را انجام داند به طوری که این ایستگاه های اتوبوس به جاذبه های گردشگری روسیه تبدیل شده اند.

همین موضوع به معماران کمک کرد تا خلاقیتشان را به بیشترین مقدار خود برسانند. مجسمه ساز و معمار معروف گرجستانی زوراب تزرتلی که تعدادی از معروف ترین و دیدنی ترین سازه های اطراف گرجستان و منطقه ی دریای سیاه را طراحی کرده است، در این باره می گوید: پیشنهاد من این بود که این ایستگاه های اتوبوس نباید فقط به منزله ی قاب هایی شکل گرفته شده باشند یا این که مثلا جایی شیشه ای ای که فقط باید در آن ها نشست و منتظر اتوبوس بود. این ایستگاه ها باید جایی باشند که مردم از بودن در آن ها لذت ببرند، از این که بخواهند زمانشان را در آن جا منتظر اتوبوس بگذرانند راضی باشند و حتی دیر آمدن های احتمالی اتوبوس را خیلی حس نکنند. بنابراین تصمیم گرفتیم تا هنر را به معنای واقعی کلمه وارد این کار کنیم.

این هنرمند و معمار گرجستانی در حال حاضر یکی از سردمداران آکادمی هنر روسیه است. ۱۲ سال کامل طول کشید تا کریستوفر هرویگ بتواند از صدها ایستگاه اتوبوس عکس بگیرد و در این مدت زمان هم به ۱۴ کشور دنیا سفر کرد و در این مدت بیشتر از ۳۰۰۰۰ کیلومتر را پیمود. این تصاویر بعدها مورد ادیت و ویرایش قرار گرفتند و محدودتر شدند و به کتابچه ای کوچک تبدیل شدند که در ماه سپتامبر سال ۲۰۱۵ به چاپ رسید.

خیلی ها روسیه را ملت ایستگاه های اتوبوس می دانند و از آن جای که کرایه ی تاکسی و وسیله ی شخصی در این کشور گران است پس سعی کرده اند تا سیستم حمل و نقل عمومی کارآمدی را درست کنند. اتوبوس ها یکی از منابع درآمد این کشور برای توریست ها هستند و اکثر توریست ها با همین اتوبوس ها و یا از طریق مترو جابه جا می شوند چرا که هم سریع است و هم مقرون به صرفه. جالب است بدانید که در مناطق دوردست روسیه هم این ایستگاه ها خودنمایی می کنند. نکته ی دیگر این که این ایستگاه های اتوبوس روسیه دیگر فقط ایستگاه نیستند و تبدیل به محل هایی برای گردهمایی مردم و گپ و گفتگو شده اند.

در مصاحبه ای که با مردم شده است مشخص شده که آن ها از این ایستگاه ها استقبال خیلی خوبی کرده اند و گفته اند دیگر از این که مجبور هستند تا گاهی زمانی طولانی منتظر اتوبوس باشند، خسته نمی شوند. عده ای از مردم هم گفته اند با دوستان خود در این ایستگاه ها قرار می گذارند و در آن جا صبح می کنند، حتی بعضی ها هم گفته اند که قرارهای کاریشان را در این ایستگاه ها می گذارند. این موضوع باعث شده تا کاربری ایستگاه ها از حالت تک بعدی خارج شده و چند منظوره شود.

بسیاری از این ایستگاه ها منعکس کننده ی فرهنگ ها هستند و به همین دلیل به نقاطی به یاد ماندنی تبدیل شده اند. کریستوفر هرویگ تعبیر جالبی از ایستگاه های اتوبوس روسیه دارد، او در این باره می گوید این کار به میلیون ها نفر کمک می کند تا بتوانند رویا پردازی کنند، حتی بسیاری از هنرمندان توانسته اند از این طرح ها ایده بگیرند و در کارهای خود از آن استفاده کنند که برای مثال کوزه گران و یا افرادی که ظرف های سفالی درست می کنند در طرح های خود از این طرح ها استفاد می کنند. این ایستگاه ها کمک کرده تا مرزهای خلاقیت وسیع تر شود و خودشان را محدود به مرزهای تعریف شده ی مونوتون نکنند.

تمام طرح هایی که در این ایستگاه ها به کار رفته است از نقش و نگارهای مدرن نیستند و اگر کمی با معماری آشنا بشیم و به این طرح ها نگاه کنیم می توانیم بفهمیم که بسیاری از آن ها از طرح های دهه ی ۲۰ میلادی الهام گرفته شده اند و حتی بسیاری از آن ها نشان دهنده ی پیوندهای دوستی بین افراد هستند.

منبع: amusingplanet.com