اصفهان به خود خود آنقدر جاذبه و جلال و جبروت دارد که گردشگران در بدو ورود، محو تماشای آن می شوند.
این سرزمین آنقدر زیبا و منحصر به فرد است که اگر هیچ صنایع دستی و هنری هم در آن نبود همان مردم صمیمی و خونگرم، همان مسجد عزیز شیح لطف الله، پل خواجو که داستان های شنیدنی برای گفتن دارند، برای کشاندن گردشگران مشتاق از سراسر جهان کافی بود. در ادامه با الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: اصفهان، مهد صنایع دستی و آثار هنری(بخش دوم) اصفهان، مهد صنایع دستی و آثار هنری(بخش سوم)
گیوه بافی و گیوه دوزی
متأسفانه گیوه دوزی صنعتی است که در شهرهای مختلف استان اصفهان در حال انقراض است. گیوه دوزان این شهر علاوه بر تولیدگیوه، کفش نیز تعمیر می کنند. نحوه تولید گیوه که شامل تهیه رویه، تخت گیوه و نهایتاً دوخت رویه و تخت است، همانند سایر مناطق کشور انجام می شود.
عبا بافی
عبابافی تنها صنعت دستی نایین واقع در شرق شهر اصفهان می باشد. این صنعت در ناحیه ای نزدیک شهر نایین به نام محمدیه انجام می شود. حدود ۲۵ درصد عباهای تولید شده در همان محل به فروش می رسد و بقیه به شهر های مشهد و قم و گاهی کشورهای عربی ارسال می شود.
سفال و سرامیک سازی
سفال و سرامیک سازی یکی دیگر از صنایع دستی اصفهان است که در شهرهای نطنز و شهرضا رواج دارد. شهرضا از مراکز عمده سفال سازی ایران می باشد و محصولات آن خریداران زیادی دارد.
نقش هایی که در سرامیک شهرضا دیده می شود اغلب نقش گل و بوته و ماهی است و برای رنگ کردن لعاب از اکسید فلزات آهن، مس و منگنز و کبالت استفاده می گردد. در شهر نطنز نیز در یک کارگاه سرامیک سازی با استفاده از خاک استون، محصولات جالبی تولید می شود. البته در خود شهر اصفهان هم کارگاه های سفال و سرامیک سازی متعددی وجود دارد.
پوست و پوستین دوزی
صنعت پوست دوزی در گذشته یکی از صنایع دستی اصفهان بوده ولی اکنون رونق دیرین را ندارد. فرآورده های پوستی اصفهان به لحاظ ظرافت و لطافت الیاف و رنگ سفید یکدستش خواستاران زیادی دارد. بررسی ها نشان می دهد که تعداد خریداران فرآورده های پوستی روز به روز در حال کاهش است، از طرفی کاهش تعداد کارگاه های پوست دوزی نیز حاکی از کاهش تقاضا برای این محصولات است.
ملیله سازی
یکی از رشته های صنایع دستی اصفهان که ارزش هنری بالایی دارد و تولید آن نیاز به ظرافت و دقت فوق العاده دارد ملیله سازی است. فرآورده های تولیدی صنعتگران این رشته نمایانگر ذوق سرشار آنان می باشد باید به این نکته توجه کرد که در تولید برخی از فرآورده ها چون گل سینه و گوشواره تنها ملیله سازان دخالت ندارند بلکه ملیله سازان از هنر مینا سازان و زرگران نیز استفاده می کنند و کارمزد آنان را پرداخت می کنند.
سکمه دوزی و قلاب دوزی
سکمه دوزی و قلابدوزی یکی دیگر از رشته های صنایع دستی اصفهان می باشد. مواد اولیه مورد استفاده سکمه دوزان و قلابدوزان عبارت است از:کتان ایرانی و خارجی و نخ پنبه ای (که از تهران تهیه می شود و به صورت کلاف یا عمامه ای است)، کتان خارجی را که بیشتر هم مورد استفاده دارد و عرض آن ۱۴۰ سانتیمتر است. رومیزی گرد، زیربشقابی و دستمالهای مخصوص از انواع محصولات سکمه دوزان یا قلابدوزان است.
نگارگری
یکی دیگر از صنایع دستی اصفهان هنر نگارگری است. نگارگری در ایران از سابقه ای طولانی برخوردار است. در زمان شاه عباس دوم که اصفهان پایتخت و مرکز هنر ایران شد، نگارگری هم در این شهر به تکامل رسید.
معمولاً برای نگارگری از چوب، عاج، فیبر و استخوان استفاده می شود و هر کارگاه رأساً اقدام به تولید می کند. ضمنا عده ای از هنرمندان اصفهانی در زمینه طراحی فرش، تذهیب و تشعیر هم فعالیت دارند.
نقره سازی
نقره سازی از صنایع دستی دیگری است که در شهر اصفهان رواج داد و کارگاههایی در این شهر به کار نقره سازی مشغولند. کارهای دیگری از جمله قلمزنی روی نقره محصولات مسی و برنجی نیز در این کارگاه ها انجام می شود. سرویس چایخوری، گلدان، شمعدان وسرویسهای چند پارچه از فرآوده های مختلف نقره محسوب می شود.