آلوارس گنجینه ای ناشناخته در استان اردبیل

سبلان

سرعین و چشمه های آب گرم مطبوعش سال ها است که میزبان گردشگران متعدد از اقصی نقاط کشور هستند. اما کمتر کسی نام آلوارس را شنیده است و اغلب افراد با شنیدن چنین نامی گمان می کنند آلوارس جاذبه ای دیدنی در آن سوی مرزها و کیلومترها دورتر از ایران است. اما این روستای زیبا تنها ۱۲ کیلومتر با سرعین فاصله دارد. البته اگر اهل ورزش های زمستانی باشید احتمالا درباره پیست اسکی آلوارس شنیده اید. با الی گشت به ارتفاعات سبلان بیایید تا از این روستای سردسیر و طبیعت فوق العاده آن دیدن کنید.

مطالب مرتبط:
قلعه قهقهه، زندانی مخوف در اردبیل!
جاذبه های دیدنی اردبیل، از جنگل فندقلو تا دریاچه شورابیل

احتمالا اولین چیزی که بعد از شنیدن آلوارس ذهن تان را مشغول می کند نام عجیب آن باشد. در کتاب سرعین در آینه قلم نوشته شده است که در روستای سرسبز آلوارس باغ های وسیع و درختان تنومند روییده بود. نجاران درختان را قطع می کردند و از آن ها برای تهیه الوار استفاده می کردند و برای ساخت خانه به روستاهای اطراف می فروختند. به همین خاطر روستا را الوارستان نامیدند. مردم محلی نیز می گویند مردی در منطقه زندگی می کرد که ادعا داشت وارث روستا است. پس از مرگش مردم فرزندانش را آل وارث نامیدند. نظریه دیگری که گفته می شود این است که اجداد روستا پارسیان بوده اند و زمان زیادی را در آن ساخته اند که موجب شده آن را با نام آل پارس بشناسند.

این روستای ییلاقی که جزو توابع شهرستان سرعین به حساب می آید ۱۲ کیلومتر با آن فاصله دارد برای رسیدن به آلوارس باید به سمت غرب برانید واز جاده ای کوهستانی با پیچ و خم بسیار رد شوید. دقت داشته باشید گردنه های کوهستانی که پشت سر می گذارید بسیار حادثه خیزند و شما با جاده آشنایی لازم را ندارید، بنابر این نکات ایمنی رانندگی را رعایت کنید. در این میان مناظری فوق العاده و مملو از گل های شقایق را در پیش رو خواهید داشت. فاصله آلوارس تا شهر اردبیل ۳۵ کیلومتر است. ارتفاع آن ۲۰۰۰ متر بالاتر از سطح دریا است که موجب شده آب و هوای آن سرد و کوهستانی باشد.

بهار و تابستانی دلپذیر و زمستانی سخت و سرد را سپری می کند. میزان بارش نیز در آن به ۴۰۰ میلی لیتر می رسد. از سال های دور عشایر از چراگاه های شاهسون آن برای ییلاق خود استفاده می کردند و بیش از سه قرن است که افرادی در آن به طور دائمی مستقر شده و روستایی ساخته اند جمعیت روستا در حدود ۱۳۰۰ نفر است. در نقشه زیر موقعیت دقیق قرار گرفتن روستای آلوارس را مشاهده کنید. همچنین با خرید بلیط هواپیما اردبیل و کرایه تاکسی تا آلوارس می توانید به این منطقه دیدنی برسید.

پیستی در دامنه کوه های سبلان که بزرگ ترین پیست اسکی ایران لقب گرفته است. برای رسیدن به پیست باید ۱۲ کیلومتر از روستا رانندگی کنید و به ارتفاع ۳۲۰۰  متری از سطح دریا برسید. جاده رسیدن به پیست از روستا کاملا آسفالت است و بدون نگرانی می توان وارد آن شد. فقط دقت داشته باشید منطقه کوهستانی است و حتی اگر فصل تابستان را برای سفر انتخاب می کنید هم تجهیزات لازم برف و مه را به همراه داشته باشید.

علاوه بر وسعت زیاد ارتفاع زیاد موجب سرد شدن منطقه شده و حدود ۸ ماه سال در پیست برف وجود دارد و می توان از آن استفاده کرد که از این نظر نیز منحصر به فرد است. در پیست از شلوغی و هیاهو خبری نیست و می توانید علاوه بر ورزش از زیبایی های طبیعت نیز نهایت بهره را ببرید. برای بالا رفتن در پیست یک خط تله سیژ با ۱۲۵۰ متر طول ساخته شده است. همچنین امکانات رفاهی از جمله سرویس بهداشتی، پارکینگ، سالن پذیرایی، پیست موتورسواری ، پارک بازی کودکان ، سرسره روی چمن و بازی های بادی نصب شده است.

در بین جاده رسیدن به آلوارس و پیست اسکی آن از سرعین احتمالا عشایر را خواهید دید که به دور از تجملات زندگی امروزی در حال سپری کردن روزگار به دور از دغدغه و در آرامش کامل هستند. آن ها از زمان های دور با زندگی با طبیعت خو گرفته اند. اوباهایی را می بینید که با پشم بافته شده اند و زنانی که نان می پزند. نانی که آن ها می پزند ساج چورگی یا سه دختر نام دارد. برای پخت این نام خوشمزه از ساری یاغ که نوعی روغن گرفته شده از کره محلی است استفاده می شد . علاوه بر آن ها دامداری نیز می کنند و تمام محصولات طبیعی از جمله پنیر، کره، گیاهان کوهی، دوغ، کشک، ماست و … را خود تهیه می کنند.

اما آن چیزی که شما را حیرت زده خواهد کرد ورود به چادرهای عشایر است. سراسر داخل چادر با تزئینات رنگارنگ و گران بهای آن ها زینت داده شده است. برای ساخت این تزیینات آن ها رنگ ها و طرح ها را از طبیعت یافته اند و طی سال ها را در هم تنیده اند.

عشایر برای حمل لوازم خود از شتر دو کوهان استفاده می کنند. این جانوران تحمل بالایی در مقابله با سرما دارند وخوراکشان تنها خاری به نام قانقا است. متاسفانه با پتانسیل بالایی که در منطقه وجود دارد پرورش شتر در آن صورت نمی گیرد.

موقعیتی که آلوارس در آن قرار گرفته است به روستا زیبایی خاص بخشیده است. چشه های فراوان و آب هایی که از آن جاری شده است هر بیننده ای را به خود خیره می کند. از جمله معروف ترین این چشمه ها می توان به چشمه مین بلاغ اشاره کرد که اگر اهل ماهیگیری باشید می توانید از آن ماهی قرل آلا صید کنید. فصل بهار و زندگی دوباره طبیعت که فرا می رسد یخ ها اندک اندک آب می شود و گل‌ های ختمی، گون‌ های انبوه و لاله ‌های سرخ، شقایق ‌ها و … سراسر دشت ها را می پوشانند.

چشمه گورگور از دیگر دیدنی های توریستی منطقه است و ۲۴۲۰ متر بالاتر از سطح دریا در دل زمین جوشیده است.  در مسیر زوخانه خیاو جاری می شود و از ارتفاع ۱۲ متری سرریز می شود. آبشار را نیز گورگور نامیده اند و می توان در آن چشم اندازی جذاب از کوه های سبلان را به تماشا نشست.

مطالب مرتبط

آشنایی با موزه باستان شناسی شهرکرد (حمام پرهیزکار)

معرفی رستوران های اقتصادی ازمیر که باید بشناسید

جشنواره های کیش در طول سال

۷ نظرات

جواد مفرد کهلان 1400-06-08 - 0:37 ق.ظ
نام روستای آلوارس علی القاعده می تواند از ائوروَ (رسا، پُر) و ارِثَ (سود، بهره) در زبان اوستایی اخذ شده باشد.
امیر 1401-04-02 - 12:44 ب.ظ
اصلا جای خوبی نیست. هیچی نداره. کوهایی هم که نشون میدن برف داره بسیار دور هستن. جاده خاکی، اسفالتی هم داشته باشه بسیار چاله داره. کلا چیزی که فکر میکردم نبود. طبیعت دلربایی نداشت. یدونه ابشار داشت به بزرگی جوب. فعلا توصیه نمیکنم برید. شاید 5 ساله دیگه جای خوبی بشه.
کیامک 1401-08-15 - 1:04 ب.ظ
نام آلوارس ، البرز ، البروس (بلندترین قله اروپا در رشته کوه قفقاز) از یک ریشه و به معنی کوه بلند می باشد. (در اوستا «هره برزَیتی» Harā Bərəzaitī پهلوی «هربرز» مرکب از دو جزء: هر، به معنی کوه و برز به معنی بالا و بلند و بزرگ.)
یونس 1402-02-14 - 5:59 ق.ظ
پارس یعنی یوز پلنگ آل پارس یعنی پلنگ
ناشناس 1402-05-20 - 2:59 ب.ظ
اصلاااااا نرید خیلی جای آشغالی بود هییییچی نداشت جادش به شدت داغووون و سر بالا وقتی ام میرسی انقد داغون و مسخرست میخوره تو ذوقت
رسول 1402-05-20 - 10:35 ب.ظ
ساوالان و دامنه های آن بهشت روی زمین هستند ، جایی که حضرت زرتشت در آن به معراج رسید .‌
راحله نعمتی 1402-05-30 - 2:29 ب.ظ
من اواخر مرداد رفتم.کسایی که میگن چیزی نداره!نمیدونم دنبال چی بودن؟!اگه عاشق طبیعت هستید قطعا دامنه های زیبای کوه که ابرها تیکه تیکه روشون سایه انداختن ،شما رو مجذوب میکنه.عشایر ساده دل و مهربان ودیدن زندگی ساده و پر زحمت اونا شما رو به فکر فرو میبره.شترهای زیبا...کلا اقلیم و فضای اونجا رو دوست داشتم.اگه عسل و لبنیات طبیعی دوست داشتید از عشایر اونجا تهیه کنید تا کمی به اقتصادشون کمک کرده باشید.
افزودن نظر