همه چیز درباره گور دخمه
در این نوشتار از الی گشت می خواهیم اطلاعات کاملی از گور دخمه ها را در اختیار شما قرار دهیم، این مفهوم را بیشتر توضیح دهیم تا ببینیم در چه زمان هایی در ایران گور دخمه ها مرسوم بوده اند. از تفاوت گور دخمه ها با قبرستان می گوییم و مختصری هم از آیین های جالب خاکسپاری افراد در گور دخمه می نویسیم:
مطالب مرتبط: ایرانگردی: چند پیشنهاد عالی برای آخر هفته ایرانگردی امروز در گنبد سلطانیه، بلندترین گنبد آجری جهان
گور دخمه در واقع فضایی است که در دل صخره ها و یا کوه ها کنده می شود و در آن، افرادی که فوت شده اند، به خاک سپرده می شوند. در واقع به منزله ی آرامگاه هستند و معمولا فضای بزرگی دارند و به شکل اتاقکی هستند که یک یا چند قبر در آن ها نگهداری می شود و به اندازه ای بوده اند که علاوه بر یک یا چند قبر، در آن اشیا فرد متوفی هم نگهداری می شده است. علاوه بر این، گور دخمه ها فضایی برای نشستن هم دارند.
چیزی که مشخص است این است که هنوز نتوانسته اند قدمت دقیق و آغاز پیدایش این گورها را کشف کنند و به نظر می رسد که در دوره های مختلف، این مکان ها ساخته شده اند. البته در یک حالت کلی باید گفت که این گورها در ۳ دوره ی مادها؛ هخامنشیان و بعد از هخامنشیان دسته بندی کرد.
دوران ماد
گورهایی که در دوران مادها کشف شده اند، معمولا صاحب خاضی برای آنها پیدا نشده است به این معنا که بی نام و نشان بوده اند. از طرف دیگر، اشیایی که به همراه این گورها دفن شده است اکثرا به سرقت رفته اند و به همین دلیل نمی توان دقیقا مشخص کرد که چه شی ای به همراه آنها دفن شده بوده است.
گور دخمه های دوران هخامنشیان
بر خلاف گور دخمه های دوران مادها، گورهای هخامنشیان دارای نما و نشان بوده اند و روی همه ی آنها طرحی از صلیب دیده می شود. معمولا در قسمت بالای این صلیب، یک نقش برجسته ی کوچک و در قسمت پایینی آنها، هیچ تزیینی دیده نمی شود بیشتر گور دخمههای هخامنشی در نقش رستم و نقش رجب متمرکز هستند. آخرین گور دخمه ای که از هخامنشیان به دست آمده است، به داریوش سوم برمی گردد که در بررسی آن این طور به نظر می رسد که کار کنده کاری و تزیینات روی آن تکمیل نشده است و فقط در بالای آن، نقش شاه در مقابل آتشدان دیده می شود. تخمین زده شده که ساخت هر کدام از این گور دخمه ها، ۱۰ سال طول کشیده است.
گور دخمه های بعد از هخامنشیان
گور دخمه های بعد از هخامنشیان هم به سبک گوردخمه های دوران هخامنشیان است با این تفاوت که دیگر تزیینات به آن شکل در این گوردخمه های دیده نمی شود.
درباره ی گورد خمه ها باید بدانید که آنها را معمولا در ارتفاعات قرار می داده اند، طوری که گاهی برای رسیدن به آنها باید خطرهای زیادی می شده است و شخص به صورت آویزان قرار می گرفته تا خود را به آنجا برساند و در بسیاری از موارد هم نیاز به تجهیزات خاص مثل طناب بوده است.