جاذبه ای متفاوت در شهر دیدنی اصفهان
شهر اصفهان چند سالی است که دست به احداث یک اکواریوم عظیم زده است تا علاوه بر جاذبه های توریستی باستانی اش، به سرگرمی های هیجان انگیز این شهر بیفزاید تا بتواند علایق قشر وسیع تری از گردشگران را پوشش دهد. قبل از بازدید از این آکواریوم زیبا، در این مطلب همراه الی گشت باشید.
مطالب مرتبط: گشایش نخستین تونل آکواریوم کشور در اصفهان بزرگترین و دیدنی ترین آکواریوم جهان را بشناسید
برای دیدن مجموعه ای از ماهی های عجیب و غریب باید زحمت یک مسافرت چند ساعته را به خودتان بدهید و به تونل آکواریوم اصفهان بروید. یک تونل شش کیلومتری، در عمق شش متری زمین! دور تا دور تونل با آکواریوم هایی پوشانده شده و همه مدل ماهی در آن یافت می شود. از هر قاره، اقیانوس، دریا، دریاچه و رودخانه معروف که فکرش را بکنید یک نمونه ماهی در اینجا پیدا می شود.
نکته جذاب این مجموعه این است که بازدیدکنندگان می توانند با پستانک، شیشه شیر یا با دست به ماهی ها غذا دهند و اوقات لذتبخشی را در کنار ماهی ها داشته باشند.
این تونل که اولین و بزرگ ترین تونل آکواریوم کشور است ۳۳ آکواریوم پنج تا ۱۰ متری را در خود جای داده و در مجموع بیش از پنج هزار موجود زنده دریایی این آکواریوم در معرض نمایش گذاشته شده است. یعنی با بازدید از این مجموعه می توانید عمق ۳۵ متری بزرگ ترین اقیانوس های جهان را تجربه نمایید.
در ۳۳ آکواریوم این تونل، گونه های مختلفی از آبزیان، ماهیان آب های شور و شیرین و ستاره های دریایی از پنج قاره مختلف جهان در معرض دید عموم قرار دارند. سیلندر آکواریوم یا آکواریوم های استوانه ای، آکواریوم های تماتیک و آکواریوم های لمسی نمونه هایی از آکواریوم هایی است که در این مجموعه وجود دارند.
این اطلاعات را مدیر روابط عمومی مجموعه آکواریوم بزرگ اصفهان، مهدی تقی پور، به ما می دهد و در ادامه می گوید: «هرکدام از این آکواریوم ها متناسب با نوع، اندازه، خوراک، محیط زندگی و… ماهی ها تنظیم شده است. مثلا آکواریوم های تماتیک با ابعاد ۴ در ۱۰ متر، فضای اقیانوس مناطق دیگر را شبیه سازی می کند و یا آکواریوم های لمسی یک برش واقعی از رودخانه آمازون در آمریکای جنوبی است و برخی از ماهی های موجود در رودخانه آمازون مثل گربه ماهی دم قرمز (ردتیل)، پاکو، اسکار، بوفالو و سفره ماهی آب شیرین در آن جای گرفته اند.»
البته این فقط نمونه ای از ماهی هایی است که می توان در آکواریوم های این مجموعه مشاهده کرد. ماهی های رودخانه ای آسیا، ماهیان رودخانه های استرالیا، آنتن ماهی، دلقک ماهی ها، خفاش ماهی، کلون فیش و… از گونه های دیگری هستند که در این مجموعه نگهداری می شوند.
«در سیلندر آکواریوم ها، خانواده دلقک ماهی ها، انواع مارماهی های مورن و ماهی کوپی باله بلند قرار داده شده اند. به طور کلی این ماهی ها براساس طبع و نوع محیط زندگی شان دسته بندی شده اند. ۱۰۰ قطعه از این آبزیان از خطرناک ترین، نادرترین و عجیب ترین گونه ماهی ها محسوب می شوند و قرار است شش کوسه هم به مجموعه مان اضافه کنیم.»
ماهی های تک همسر!
بدون شک اسب های دریایی یکی از شگفت انگیزترین گونه از ماهی هایی هستند که تا به حال مشاهده کرده اید. می پرسید چرا؟ آقای تقی پور جواب این سوالتان را این گونه می دهد: «اسب دریایی از جهاتی با ماهی های دیگر متفاوت است. در این گونه، ماهی ماده مانند سایر ماهی ها تخم نمی ریزد و آنها را به حال خود رها نمی کند بلکه تخم ها را در داخل کیسه ای در بدن اسب دریایی نر گذاشته تا جنس نر تا هنگام خروج نوزاد از تخم ها محافظت نماید.»
طول مدت حاملگی اسب دریایی معمولا دو تا سه هفته می باشد و در این مدت، جنس نر کار محافظت از تخم های ماهی را بر عهده می گیرد. تقی پور در این باره می گوید: «اسب های دریایی از خانواده سوزن ماهیان بوده و در آب های معتدل زندگی می کنند. شنا کردن این ماهی ها نیز کمی خاص تر از سایر ماهی هاست. اسب های دریایی قدی بلند و غیرمعمول داشته و سرشان به شکل اسب است. برای همین به سمت بالا شنا می کنند.»
این ماهی ها معروف هستند که در یک نقطه ساکن می شوند. آقای تقی پور در این رابطه می گوید: «اسب های دریایی می توانند مدت زیادی بدون حرکت ثابت بمانند. یعنی با گیر دادن دم شان بین مرجان ها و جلبک های دریایی می ایستند و درواقع این حرکتشان به نوعی استتار در برابر دشمن است. بدن اسب دریایی از صفحات کوچک استخوانی پوشیده شده و دارای نوعی اسکلت خارجی می باشد. »
ویژگی های منحصر به فرد اسب های دریایی به اینجا ختم نمی شود. تک همسری یکی دیگر از خصوصیات آنهاست که هنوز هم محققان در مورد چرایی این مسئله به جوابی نرسیده اند. تقی پور در این باره می گوید: «معمولا ماهی ها برای تخم ریزی و تولید مثل، جفت شان را از میان انواع ماهی های ماده و همنوع شان انتخاب می کنند. اما اسب های دریایی اینگونه نیستند و تنها گونه از ماهی های تک همسر جهان به شمار می روند.»
غذا دادن به ماهی ها با شیشه شیر و پستانک!
ماهی کوی یا کپور ژاپنی از کشور ژاپن به این آکواریوم آمده است. نکته جالب توجه این گونه ماهی ها این است که می توان دقیقا مثل نوزاد با استفاده از شیشه شیر و پستانک به آنها غذا داد. آقای تقی پور در این باره می گوید: «غذا دادن به این ماهی توسط شیشه شیر و پستانک در این آکواریوم انجام می شود و تمامی بازدیدکنندگان می توانند به راحتی این کار را انجام داده و لذتش ببرند.»
البته به این نکته هم باید دقت داشت که رفتار این ماهی ها باید دقیقا مثل نوزاد باشد چرا که این ماهیان بسیار حساس هستند. برای همین باید خیلی با احتیاط کار غذا دادن شان را انجام دهید. به قول تقی پور: «کوی ها در محیط های صخره ای زندگی می کنند و دارای گونه های تزیینی و رنگارنگی هستند. این ماهی ها به قدری زیبا هستند که به آنها «کپور زربفت» نیز می گویند.» کوی ها طرفداران زیادی در دنیا داشته و نماد عشق و دوستی خوانده می شوند.
ماهی هایی که گله ای زندگی می کنند
آقای تقی پور می گوید: «ماهی پاکو ماهی آرام و صلح جویی است که معمولا به ماهی های کوچک تر از خودش آسیبی نمی زند. این ماهی ها گیاهخوار بوده و در دمای ۲۲ تا ۲۸ درجه زندگی می نمایند. اندازه پاکوها به ۱۱۰ سانتی متر هم می رسد.»
پاکوهایی که قرمزی شکم شان بیشتر و باله های پشت شان نوک تیزتر باشد نر هستند. جنسیت این ماهیان درواقع اینگونه تشخیص داده می شود. این ماهی ها باید به صورت گله ای زندگی کنند و فقط به صورت گروهی نگهداری می شوند. پاکوها موجوداتی اجتماعی بوده و از تنهایی ترس و وحشت زیادی دارند.
حتی ماهی های بالغ به راحتی دچار ترس و وحشت می شوند و در این گونه موارد ناگهان فرار کرده و خودشان را به شیشه می کوبند. انجام این کار توسط یک ماهی ۸۰ سانتی متری واقعا یک فاجعه در پی خواهد داشت. برای همین است که آنها را به صورت گروهی نگه می دارند تا چنین مشکلی پیش نیاید.
جراح ماهی لب ماتیکی پزشک متخصص!
یکی دیگر از ماهی های شگفت انگیزی که در تونل آکواریوم اصفهان وجود دارد جراح ماهی ناسو یا همان جراح ماهی لب ماتیکی است. این ماهی ها درواقع مرجان ها را امتحان می کنند تا ببینند آنها قابل زندگی هستند یا خیر.
درواقع جراح ماهی های ناسو پزشک متخصص مرجان ها محسوب می شوند. تقی پور در این رابطه می گوید: «این دسته از ماهیان گزینه خوبی برای کنترل رشد جلبک ها در آکواریوم می باشند. همچنین مرجان هایی که دیگر قابل زندگی نیستند شناسایی شده و از محیط زندگی آنها بیرون می روند تا آنها دچار بیماری های پوستی و حساسیتی نشوند. چرا که جراح ماهی ها نسبت به این بیماری ها بسیار حساس بوده و زود از پا در می آیند.»
جراح ماهی ها دارای بدنی خاکستری تا قهوه ای رنگ، دوکی شکل و کشیده می باشند. یک نوار زرد زیبا هم از بالای سرشان تا اطراف لب ها ادامه پیدا می کند. باله دمی این ماهی با خطوط افقی سیاه و سفید پوشیده شده و در انتهای آنها یک خط عمودی زرد رنگ زیبا کشیده شده که از انتهای باله دمی به سمت بیرون با دو رشته دراز و باریک بیرون آمده است. رنگ نارنجی لب های این ماهی، زیبایی خاصی به آن داده و به همین دلیل به آن لب ماتیکی می گویند.
تقی پور می گوید: «استفاده از نام جراح برای این خانواده به دلیل وجود تیغه ای در انتهای بدن به روی ساقه دمی است که از ستون فقرات ماهی منشا گرفته و حاوی سمی است که می تواند روی شکارچیان کوچک تاثیر فلج کننده داشته باشد. اما در انسان تنها باعث درد می شود.»
این تیغ در یک شیار زیر پوست ماهی قرار دارد تا ماهی بتواند هنگام خطر آن را گسترش داده و از آن برای دفاع از خودش استفاده کند. این تیغه به وسیله ماهیچه هایی به ستون فقرات ماهی متصل شده و زمانی که باز می شود شبیه به تیغ جراحی عمل می کند.
یکی دیگر از ویژگی های عجیب این ماهی ها از نظر آقای تقی پور این است که جراح ماهی های ناسو با توجه به شرایط روحی شان می توانند رنگ خود را تغییر دهند. مثلا زمانی که در معرض استرس شدید قرار می گیرند پشت صخره ها مخفی شده و رنگ شان به مشکی تغییر می کند و لکه هایی خاکستری روی بدنشان ظاهر می شود.