هر کسی در رویاهای خودش زندگی در جزیره ای بهشتی را تصور می کند. برخی از روزها حتی ممکن است شما وسوسه شوید تا حساب های بانکی خود را بسته، کار خسته کننده خود را رها کرده و بسیاری از دوستان خود را ترک نمایید تا به منطقه ای در سکوت و آرامش مهاجرت نمایید و شاید کوچکترین جزایر قابل سکونت در جهان یکی از این مقاصد مورد نظر باشد. دلیل اینکه گاها چنین احساساتی به ما دست می دهد احساس استقلال، خودکفایی و زندگی ساده تر است اما چنین شیوه زندگی قطعا نمی تواند برای ما جذابیت داشته باشد هر چند که ممکن است دوست داشته باشید از درختان نارگیل میوه چیده و در دریا ماهیگیری نمایید. اما نحوه زندگی ما باعث شده تا مزایای تمدن مدرن را به درستی درک نماییم. متاسفانه همه جزایری که در آن زندگی می کنند را نمی توان به عنوان بهشت در نظر گرفت. مگر اینکه شما یک میلیونر باشید و بتوانید یک جزیره کوچک را مستقیما خریداری نمایید. هرچند قبل از اینکه بتوانید از بهشت کوچک خود لذت ببرید آن را با آهن و آجر پر خواهید کرد. بنابراین اگر هنوز به دنبال زندگی در جزیره ای کوچک و بهشتی می باشید پیشنهاد می کنیم پس از خواندن این مطلب در مورد کوچکترین جزایر قابل سکونت در جهان مجددا نظر خود را بررسی نمایید. با الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: معرفی بهترین جزایر اروپایی برای گذراندن تعطیلات | بخش اول معرفی ۸ مورد از جزایر زیبای سوئد بهترین جزایر استانبول برای تفریحات ساحلی کدامند؟
در نگاه اول این جزیره به نظر خیلی جالب می آید. کلبه کوچک در یک جزیره کوچک که یک درخت در آن قرار داشته و ساحل آن به اندازه چند صندلی پلاستیکی و یک میز پیک نیکی فضا دارد. به گفته Conde Nast Traveler مساحت این جزیره ۳۰۶ متر مربع است. از زمانی که فانوس دریایی بایشوپ در انگلستان در سال ۱۹۸۲ به صورت اتوماتیک به فعالیت خود ادامه می دهد، این جزیره عنوان کوچکترین جزایر قابل سکونت در جهان را به دست آورد. اگر شما در حال فکر کردن در مورد این جزیره هستید که شاید بهتر بود حیاطی بزرگتر یا زمین تنیس و همچنین فضایی با چمن مصنوعی داشت، پس می بایست به شما گفت که این جزیره از جوانبی نیز بسیار ترسناک است. به دلیل بالا آمدن سطح آب و موج ها هر لحظه امکان دارد تا این کلبه از بین برود. در سال ۲۰۱۷ عکس هایی از این کلبه گرفته شد که کیسه هایی از شن در جلوی درب آن قرار داده شده بود تا از ورود آب به درون خانه در زمانی که بارش زیاد است جلوگیری نماید. بنابراین هرچند که زندگی در این جزیره ممکن است جذاب به نظر برسد اما از سوی دیگر بیمه سیل آن هزینه ای غیر معمول را در بر خواهد داشت.
۱۲ ساعت زمان نیاز است تا از بندر Kagoshima بتوانید خود را به جزیره Kotakarajima در ژاپن برسانید و تنها ۳۰ دقیقه طول می کشد تا دور جزیره را با پای پیاده قدم بزنید. ممکن است در طول این پیاده روی کوتاه موارد عجیب و اسرار آمیز بسیاری را مشاهده نمایید اما آن ها می بایست بسیار جالب توجه باشند تا ارزش طی کردن این مسافت طولانی را داشته باشد. بر اساس یک کتاب راهنمایی منطقه ای جزیره کوتاکاراجیما کوچکترین جزیره قابل سکونت در مجمع الجزایر Tokara از نظر مساحت زمین و جمعیت می باشد. این جزیره کوچک تقریبا ۳.۳ کیلومتر مربع مساحت داشته که البته در هنگام جزر و مد دریا بین ۲۵ تا ۳۳ درصد از مساحت آن را آب فرا می گیرد. این بدین معنی است که ۳۷ نفر از ساکنان این جزیره می بایست توجه دقیقی به برنامه های جزرو مدی این ناحیه داشته باشند. خوشبختانه در این جزیره کوچک مسافرخانه ای نیز وجود داشته و همچنین فضایی برای شنا کردن و حمام عمومی رایگان وجود دارد. آب و هوای این ناحیه گرم بوده و حدود ۲ ساعت برنامه برای گردشگران را می تواند تامین نماید. مردم محلی برای اینکه بتوانند به زندگی خود ادامه دهند به پول هایی که گردشگران وارد می کنند نیاز دارند. فراموش نکنید که این جزیره در لیست کوچکترین جزایر قابل سکونت در جهان قرار داشته و به دلیل اندازه آن در صورتی که کار اشتباهی انجام دهید هیچ کجایی وجود نخواهد داشت که پنهان شوید و می بایست چند روز صبر نمایید تا کشتی بعدی به این جزیره برسد.
این جزیره در یکی از دوردست ترین نقاط در اقیانوس آرام قرار داشته و دارای ساحلی ۵۰ مایلی است که تنها ۰.۱۵ آن زمین های واقعی می باشند. با وجود اندازه کوچک اما این جزیره دارای یک تاریخ بسیار غنی است. به گفته Atlas Obscura در اواسط دهه ۱۸۰۰ دو مجموعه از مسافرانی که به این جزیره آمدند گنجینه هایی را پیدا کردند. برای اولین بار یک جعبه سکه به ارزش ۱۵ هزار دلار و در مرتبه دوم لانه لاک پشتی پر از قطعات ارزشمند کشف شد. این ها احتمالا سکه های مشابهی بودند که دزدان دریایی پس از غارت های خود گرفته اما در اثر شکسته شدن کشتی هایشان در اینجا پیدا شده است. در طول جنگ جهانی دوم از این جزیره به عنوان مرکز دیده بانی استفاده می شد اما متاسفانه در زمان طوفان می بایست اینجا را تخلیه کرد. ساکنین ساحلی این جزیره چند مخزن آب و مرخ را باقی گذاشتند. Tom Neale کسی بود که در سال ۱۹۵۲ به همراه دو گربه و برخی از مقررات خود را به این جزیره رساند. او به مدت ۱۶ سال در اینجا زندگی کرد و طولانی ترین اقامت متوالی را از سال های ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۷ داشت تا بتواند جزیره ای را به نام خود ثبت نماید و از این طریق کسب درامد کند. او کتابی را به نام castaways منتشر نمود که دوستداران او را به بازدید از جزیره آورده و برخی از آن ها به اقامت های موقت در این مکان پرداختند. امروزه جزیره سوارو به عنوان یکی از کوچکترین جزایر قابل سکونت در جهان و یکی از پارک های ملی نیوزیلند به شمار رفته و سرپرست های آن در کلبه هایی که نیل ساخته بود در شش ماه از سال زندگی می کنند.
در ساحل غربی اسکاتلند جزیره کوچکی به نام ایسدال قرار گرفته است که در آن ۶۰ نفر در مساحتی کمتر از ۱.۳ کیلومتر مربع زندگی می کنند. بر اساس Undiscovered Scotland اتومبیل در این مکان ممنوع بوده، چراغ های خیابانی وجود نداشته و اگر می خواهید بیرون بروید یک رستوران وجود دارد که می بایست در تاریکی به آنجا بروید و احتمالا هوا هم بارانی می باشد. از طرف دیگر شما مجبور نیستید مسافت طولانی حرکت کرده و یا با لیست شلوغی از غذاها مواجه شوید. فرصت های شغلی در ایسدال شامل کار در رستوران و همچنین کار در موزه می باشد که در صورت عدم وجود آن ها دقیقا ۵۸ نفر از ساکنان جزیره بی کار می شوند. بسیاری از ساکنین این جزیره کار می کنند زیرا چاره ای غیر از این نداشته و همچنین برخی دیگر به صنعت گردشگری در این مکان مشغول هستند. اما به نظر می رسد که اگر ساکنان تصمیم بگیرند که در این جزیره زندگی کنند انتخاب های زیادی برای شغل مورد علاقه خود نخواهند داشت. شما در این جزیره اکثر افراد را خوشحال خواهید دید و اینجا یک نقطه بی نظیر برای زندگی سالم بوده و یکی از کوچکترین جزایر قابل سکونت می باشد. جایی که تنها از طریق یک قایق قابل دسترسی می باشد. بنابراین ممکن است این جزیره همان جایی باشد که شما به دنبال آن هستید.
در اساطیر هند یکی از الگوهای مذهبی همسرش که به نام اوما بود را در جزیره ای کوچک در رودخانه براهماپوترا قرار داد. اوما این جزیره را بسیار دوست داشت بنابراین نام این مکان را اوماماندا به معنی شادی اوما نامگذاری کردند. بر اساس The Better India جزیره اوماماندا خود را به عنوان یکی از کوچکترین جزایر قابل سکونت دنیا در نظر می گیرد که البته واقعا تنها ۵ نفر هستند که به طور دائمی در این مکان ساکن می باشند. سه نفر از آن ها کشیش بوده و دو نفر دیگر ماهیگیر هستند. مابقی افراد جزیره هر روز به وسیله کشتی به خانه خود باز می گردند. این جزیره همچنین محل زندگی لانگور طلایی نوعی میمون با خزه های طلایی و صورت سیاه بوده که نسل آن ها نیز در خطر می باشند. این جزیره همچنین به عنوان یک مکان مذهبی شناخته شده که مردم برای دیدن عبادتگاهی که در سال ۱۶۹۴ در این محل بنا شده است به اینجا می آیند. شما نمی توانید در این جزیره امکانات زندگی مدرن را پیدا کنید اما می توانید یک چای بنوشید. این جزیره از شمال تا جنوبش از شهر Guwahati قابل رویت بوده بنابراین به عنوان یکی از کوچکترین جزایر قابل سکونت در جهان خیلی جای دوری نیست.
با توجه به این مواردی که به عنوان کوچکترین جزایر قابل سکونت در جهان نام برده شد حال زمان این فرا رسیده که در مورد اینکه می خواهید در یکی از اینها یا امثال آن اقامت داشته باشید یا نه تصمیم بگیرید. شاید هم خیلی بد نباشد که به دور از هرگونه هیاهوی زندگی های شهری بتوان به راحتی در تمام شهر و سکوت خارق العاده قدم زد.
منبع: www.grunge.com