کلیسای سنت مارک از بین کلیساهای مختلف ونیز از همه معروف تر و یکی از بهترین نمونه های معماری بیزانس در جهان است. این کلیسای درخشان در کنار کانال گراند، مشرف به میدان سنت مارک و متصل به کلیسای دوک است. سنت مارک تا قبل از سال ۱۸۰۷ کلیسای کوچکی از قصر دوک بوده و پس از اینکه به مقر اسقف اعظم ونیز تبدیل شد به کلیسای جامع این شهر بدل گشت. اگر می خواهید درباره این شاهکار معماری بیشتر بدانید در ادامه الی گشت را همراهی کنید.
مطالب مرتبط: پل افسوس ها، پلی تماشایی در ونیز شهرهایی که مثل ونیز کانال آب دارند
پیشینه کلیسای جامع سنت مارک
در سال ۸۲۸، تجار ونیسی، آثار به جا مانده از یهودا که از پیروان عیسی مسیح بود را از اسکندریه مصر به سرقت بردند. گفته می شود که آن ها آثار را در بشکه ای ریخته و در زیر بار وسایل خود پنهان کردند تا بتوانند از جلوی نگهبانان مسلمان رد شوند، شرح این ماجرا در بالای سر در ورودی کلیسا نوشته شده است. این آثار در ابتدا در کلیسای کوچکی در دوک نگهداری می شد اما کلیسای دیگری در فاصله سال های ۸۲۹ تا ۸۳۲ ساخته شد تا از این آثار ارزشمند در آن به خوبی محافظت شود. این کلیسا در شورشی که اتفاق افتاد سوزانده شد اما مجددا در سال ۱۰۷۰ مورد بازسازی قرار گرفت و کلیسای کنونی در حدود سال ۱۰۷۱ کامل شد. با اینکه ساختار کلی این ساختمان در طول قرن ها تغییرات کمی داشته اما تزئینات مورد استفاده در آن در فواصل مختلف زمانی تغییرات زیادی کرده است. در قرن های بعد، به خصوص در قرن ۱۴ افراد زیادی برای تزئینات این کلیسا همکاری کردند به طوری که کشتی های ونیزی ستون ها و گچ بری های پیش ساخته را از ساختمان های باستانی مشرق زمین برای تزئین کلیسا می آوردند. نمای آجری این کلیسا کم کم با سنگ های مرمر و حکاکی هایی پوشانده شد. نمای جدید ساخته شد و بر روی گنبد قبلی، گنبد جدید چوبی گذاشته شد تا با معماری گوتیک قصر دوک که در کنار آن قرار داشت یکی باشد. این کلیسا برای سال ها کلیسای قصر دوک بود اما در سال ۱۸۰۷ تبدیل به کلیسای جامع ونیز شد.
این کلیسا فلور پلانی به شکل صلیب یونانی دارد. یک گنبد در بالای صلیب و در بالای هر چهار قسمت هم گنبدهای دیگری وجود دارند. هر قسمت، از یک سالن مرکزی و دو سالن جانبی تشکیل و داخل کلیسا با هنرهای بیزانس، گوتیک و رومی تزئین شده است. در نمای غربی، دو تا از پنج منحنی های منظم وجود دارند که با ستوان ها محافظت می شوند. کنگره های ظریف و دیگر تزئیناتی که در بالای نما به کار رفته اند همگی آثار گوتیکی هستند که در قرن ۱۴ و ۱۵ به نما اضافه شدند.
به دلیل آثار هنری متنوعی ای که از دوران باستان تا قرون وسطی در طراحی نمای خارجی کلیسا به کار رفته جزئیات بسیار جذابی دارد که برای مدت ها چشم ها را خیره می کند به طوری که طلاکاری ها و طراحی هایی که در بنا استفاده شده آن را بسیار باشکوه و تماشایی کرده است. نمونه برجسته تزئینات نما، موزائیک قدیمی آن است که در شمالی ترین درب نمای غربی قرار دارد. در بخش جنوبی که نزدیک ترین قسمت به قصر دوک است ستون هایی هستند که بر روی آن ها حکاکی هایی به شیوه بیزانس انجام شده اند. اگر علاقمند به کارهای هنری هستید حتما این ستون ها را از نزدیک ببینید احتمال داده می شود که آن ها برای قرن ۵ یا ۶ سوریه باشند.
منبع: sacred-destinations.com