عشایر شاهسون نام گروهی از ایل های آذربایجانی است که سالهای سال است شیوه ی کوچ نشیمنی را برای زندگی خودشان انتخاب کرده اند و بیشتر در منطقه ی دشت مغان و اردبیل سکونت دارند. در ادامه ی این مطلب از الی گشت می توانید از این ایل مشهور اطلاعاتی بیشتری بدست آورید:
مطالب مرتبط: آشوراده، تنها جزیره ایرانی دریای خزر در بندر ترکمن ایرانگردی امروز در گنبد سلطانیه، بلندترین گنبد آجری جهان راز کویر اسرارآمیز ریگ جن کشف شد
شیوه ی زندگی عشایر ترک زبان شاهسون، کوچ نشینی است و بیشتر به دامداری در مرتع های سرسبزدشت و وسیع و پر آب دشت مغان مشغول هستند. کلمه ی شاهسون به معنای «دوستدار شاه» است و دلیل این نامگذاری هم این است که این ایل، بیشترین همدلی و پیوند را با شاهان صفوی داشته اند و به آنها بسیار وفادار بوده و از آنها حمایت می کرده اند و به همین دلیل به آنها شاهسون یعنی دوستدار شاه گفته می شود.
محل زندگی ایل های شاهسون
محل زندگی عشایر شاهسون، چادرهای کروی شکل زیبایی است که در آن بدون داشتن وسایل پیشرفته و مدرن، زندگی ساده و زیبایی را می گذرانند. به این چادرها، آلاچیق یا کومه هم می گویند که البته کومه از آلاچیق کوچک تر است. این آلاچیق ها معمولا ۵ متر فضا دارند و بر سر در آن ها، منگوله های آویزان است که ورود افراد را اطلاع می دهد. همانطور که گفته شد، گذران زندگی و شغل اکثر عشایر این ایل، دامداری است اما آنها رد ساخت قالی هم بسیا خبره اند و قالی و قالیچه های بسیار زیبایی درست می کنند طوری که حالا در سطح جهانی معروف شده اند و به همین دلیل امروزه از فروش قالی هم درآمد خوبی دارند.
پوشش مردم عشایر شاهسون
در دوران گذشته هم مردان و هم زنان لباس های خاصی می پوشیدند که متاسفانه با گذشت زمان، این پوشش حتی در دور دست ترین نقاط هم دیگر استفاده نمی شود و بیشتر لباس آنها شبیه لباس مردم روستاهای اطراف است، با این وجود هنوز هم بعضی از اعضای سالخورده ی ایل، همچنان مانند قبل لباس سنتی خود را حفظ کرده اند.
پیراهن زنان لباس و دامن هایی با رنگ های شاد و بلند تشکیل شده است. آنها روی لباس های خود جلیقه های بدون آستینی می پوشند و روی آنها سکه هایی دیده می شود که از طلا و نقره است و هرچه تعداد این سکه ها بیشتر باشد، یعنی آن خانواده ثروتمندتر است.
دست بافته های عشایر شاهسون
از آنجا که گذران اصلی مردم ایل از طرقق دامداری است در نتیجه از دیگر بخش های دام ها، می توان محصولات زیبایی ساخت. قالی، گلیم، جاجیم، گیوه، پاپوش، حصیر و… بخشی از صنایع دستی این ایل به شمار می رود.
جاجیم یکی از محصولات دستی این قشر است که از ترکیب پشم گوسفندان با رنگ های گیاهی بدست می آید و نقش های مختلفی دارد و امروزه در بازارها بسیار به چشم می خورد. گلیم یکی دیگر از کالاهایی است که قدمت زیادی هم دارد و نکته ی بسیار جالبی که در مورد آن وجود دارد این است که کاملا ذهنی و بدون نقشه بافته می شود و تمام نقش و نگارهای زیبای آن، زاییده ی ذهن خلاق آنهاست.