میمند، روستایی با گنج نهفته

روستای میمند

روستای میمند یکی از روستاهای تاریخی و دیدنی ایران است که در استان کرمان و در شهر بابک قرار گرفته است. روستایی اسرار آمیز که در دل صخره ها کنده شده است و گفته می شود قدمت آن به ۳ هزار سال پیش برمی گردد. در یک ایرانگردی دیگر به همراه الی گشت سفری به این روستای باستانی می کنیم تا با این جای خوش منظره و قدیمی بیشتر آشنا شویم.

روستای میمند کجاست؟

مطالب مرتبط:
این دریاچه در آستارا جا به جا می شود! +تصویر
در اینجا واقعا به درک می روید!

روستای میمند در استان کرمان و در شهر بابک در شمال شرقی شهر کرمان واقع شده است. خانه های این روستا مانند خانه های  روستای صخره ای کندوان در آذربایجان شرقی، در دل صخره های سخت کنده کاری شده است و طبق نظر محققان، قدمت این خانه ها به ۱۲ هزار سال قبل برمی گردد خانه هایی که توسط نیاکان میمندی های امروزی هزاران سال پیش ساخته شده است و امروزه برای آن ها به یادگار مانده است.

جالب است بدانید که این روستا تا اندازه ای به نسبت دیگر روستاهای ایران بکر مانده است به طوری که هنوز هم در این روستا بسیاری از کلمه ها و لغت های پهلوی استفاده می شود. باستان شناسان بر این عقیده اند که ساخته شدن این حفره ها به عنوان خانه در دل کوه ها به دلایل مذهبی بوده است چرا که  مردم روستای میمند قبل از پیدایش زرتشت مهر پرست بوده اند و برای آن ها و از نظر آن ها کوه عنصری مقدس بوده است. به همین دلیل شروع به کندن در دل این کوه ها می کنند تا از آن ها به عنوان پرستش گاه استفاده کنند. البته این موضوع فعلا در حد نظریه است و قطعیت ندارد به عبارت دیگر هنوز انگیزه ی اصلی مردم این روستا از ساختن این خانه ها در کوه مشخص نیست.

یک نطریه ی دیگر هم وجود دارد این است که دخمه هایی که در دل دل کوه هستند محلی برای دفن مرده ها بوده اند که نمونه ی آن را در نقاط دیگر ایران هم می بینیم. اما اگر هم که این نظریه درست باشد به قبل از ۳۰۰۰ سال پیش برمی گردد چون از ۳۰۰۰ سال پیش تا به امروز در این روستا سکونت شده است.

در این روستا کتیبه ای ارزشمند و تاریخی پیدا شده است که بعد از رمز گشایی آن این مضمون به دست آمده است «روزی که کوه ها شکاف بردارند افسانه های میمند به حقیقت می پیوندد و گنجینه های میمند پدیدار می شوند اما فقط یک نفر که از طرف خورشید آمده باشد می تواند به آن ها دست پیدا کند.» بسیاری منظور از این نوشته را برگشت ایران به دوران شکوهش می دانند که میمند خواستگاه آن است.

مفهوم خانه ساختن در میمند با هر جای دیگری فرق داشته است و بر خلاف مردم دیگر  شهرها که از گچ، آهک ملات و مواد دیگری مصالح ساختمانی می ساخته اند، مردم روستای میمند با وسایلی در دل صخره ها سوراخ ایجاد کرده و در آن زندگی می کرده اند و چون دسترسی به این روستا به راحتی جاهای دیگر نیست هنوز هم بکر مانده است تا جایی که تا قرن پیش هم آن ها دین متفاوتی داشتند.

دخمه هایی که در دل صخره ها ساخته اشده اند اندازه های مختلفی داشته و دارای بخش های مختلفی مثل چند اتاق، راهرو و طویله بوده است که به این حفره ها کیچه گفته می شده است. وقتی که وارد این کیچه ها می شوید می توانید ببینید که بعضی از دیوارهای آن ها سیاه شده است که سیاهی این دیوارها نشان دهنده ی این موضوع است که در  آن قسمت ها تنور وجود داشته و پخت و پز می شده است.

پخت و پز در داخل این کیچه که در فضای بسته باعث می شده تا دیوارها اکسیده شوند و همین موضوع باعث می شده تا دیوار محکم بشوند. تا جایی که قسمت هایی که در آن ها پخت و پز نمی شده است سست شده اند و حتی بخش هایی از آن ها به پایین ریخته است.اندازه ی این کیچه ها هم با هم تفاوت دارد به طور ملی بین ۳۰۰ تا ۴۱۰ کیچه در این روستا وجود دارد که کف این کیچه ها با قالی پوشیده شده است. این روستا در جهان هم شناخته شده است و نشان مرکوری را دریافت کرده است.

آب و هوای میمند و بهترین زمان سفر

میمند در فصل زمستان بسیار سرد می شود و هوا در فصل تابستان هم معتدل و مطبوع است و بهترین زمان بازدید از روستای میمند را می توان فصل تابستان دانست که هم هوا عالی است و هم دشت هایی که در اطراف این روستا قرار دارند سرسبز هستند. این روستا در اطراف خود دشت هایی دارد که در آن انواع درخت های هلو، گلابی و سیب، انجیر و شاتوت رشد می کند و گونه های جانوری ای مثل لاک پشت، خرگوش، مار، سوسمار، کبک وجود دارد. در کوهستان های اطراف این روستا هم حیواناتی مثل آهو، پلنگ، بز کوهی و روباه زیست می کند.

در روستای میمند از چه جاهایی دیدن کنیم؟

حمام این روستا هم مثل خانه هایش در کوه کنده شده است و دارای چند قسمت مختلف مثل خزینه و رختکن و البته قسمتی به نام آتشخانه است. در داخل آن هم جایی به نام آتشخانه وجود دارد که برای گرم کردن آب از این قسمت استفاده می شده است. نور این حمام هم از طریق برق کشی تامین می شود که البته در زمان های گذشته خبری از برق نبود و نور مورد نیاز از طریق چراغ های روغنی تامین می شده است.

البته در داخل حمام و در زیر منفذی که در سقف حمام وجود دارد یک سنگ مرمر قرار داده شده تا در روزهای آفتابی بتواند نور را به داخل حمام منعکس کند.

بعد از دیدن این روستا و معماری فوق العاده جذاب و حمامی که در بالا به آن اشاره شد، نوبت می رسد به حسینیه ای که باید از آن دیدن کنید. این حسینیه در وسط روستا قرار دارد و جز در ایام عزاداری، بیشتر به عنوان محلی برای تجمع روستایی ها محسوب می شود. این حسینه ۱۲۰ متر وسعت دارد.