در سال ۱۸۲۷ آتش بزرگ تورکو خرابی های جبران ناپذیری را به بار آورد. اما منطقه Luostarinmäki از خطر شعله ها در امان ماند. امروزه چهار راه قدیمی آن و فضای خاصش هر بیننده ای را به خود جلب می کند. هنگامی که در آن می ایستید احساس می کنید زمان متوقف شده است. هنگامی که وارد این موزه فنلاند می شوید سفر شما به زندگی مردم عادی سال های هزار و هشتصد میلادی آغاز می شود. با الی گشت در این سفر به زمان همراه باشید.
مطالب مرتبط: ورود آقایان به این جزیره ممنوع! معرفی فرودگاه بین المللی هلسینکی
Luostarinmäki تنها ناحیه ای است که خانه های آن از چوب ساخته شده و از آتش سوزی مهیب جان سالم به در برده است. عمر این خانه ها بیش از ۲۰۰ سال است و هنوز در محل قرار گیری اولیه خود بدون تغییر قرار دارند. این خانه ها هنگام ساختشان در لبه شهر قرار داشتند، یعنی جایی که قیمت زمین ارزان بود. این امر موجب شد سازندگان صنایع دستی استفاده کننده از لوازم ارزان و قشر ضعیف تر جامعه به این ناحیه بیایند تا در منطقه ای با اقتصادی شهری روستایی زندگی کنند.
بعد از آتش سوزی مهیب، هنگامی که نقشه ساخت تورکو جدید را می کشیدند ایمن بودن در مقابل آتش را از نکات برجسته کارشان قرار دادند. قرار بر این شد خانه های چوبی نزدیک شهر Luostarinmäki تخریب شوند. در نتیجه در این منطقه هیاهویی به پا شد و بسیاری از صاحبان منازل خانه خود را ترک کردند. سرانجام شهر تورکو تمام خانه های منطقه را خرید.
این ناحیه برای حفظ ارزش ساختمان های قدیمی به موزه ای در فضای باز تبدیل شد. در این موزه کارگاه های ساخت صنایع دستی محلی نیز برگزار می شود چرا که بعد از صنعتی شدن شهر استفاده از هنر در شهر رو به منسوخ شدن می رفت. تجارت مردان و زنان این منطقه با این کار زنده نگه داشته شد. در کنار این کارگاه ها برخی از خانه های قدیمی کارگران مدل قرن نوزدهم مبله شد تا نگاهی دقیق تر از زندگی گذشته این منطقه به بازدید کنندگان بدهد.
موزه صنایع دستی Luostarinmäki در روز ۲۹ ماه جوئن سال ۱۹۴۰ میلادی برای عموم اففتاح شد. محوطه موزه از حیاط ۱۴ خانه و ساختمان هایشان تشکیل شده و تقریبا ۸۰ شئ دیدنی در فضای داخلی آن ها یافت می شود.
این خانه ها و حیاطشان نشان دهنده زندگی در شهر فنلاد Luostarinmäki در قرن های هجدهم و نوزدهم میلادی هستند. ساکنان منازل، خانه هایی بسیار کوچک ساخته بودند که به مرور زمان گسترششان دادند و اتاق ها و حیاط هایشان را گسترش دادند. تنها راه ورود به حیاط دری بود که در بالای آن تابلوی نصب شده بود. روی تابلو نشانی خانه به صورت سوال نوشته شده بود. لازم به ذکر است تا قبل از آتش سوزی بزرگ در سال ۱۸۲۷ اغلب خیابان های تورکو اسم نداشتند. تنها اطلاعاتی که برای آدرس دادن وجود داشت نام چهار راه و شماره منطقه بود. محل دقیق موزه را در نقشه مشاهده کنید.
اتاق نشیمن که آشپزخانه نیز بود قلب خانه به حساب می آمد. محلی بود که خانواده در آن می خوابیدند، غذا می خوردند، و هنگامی که هوا برای بیرون رفتن نامناسب بود صنایع دستی درست می کردند. غذاها بر روی یک شومینه رو باز پخته می شدند. هر سال یک یا دوبار درون فر نان می پختند. درون حیاط خانه ها انبار غله و طویله هایی برای نگهداری از گاو، گوسفند و بز وجود داشت.
با گذشت زمان صاحبان خانه ها عوض شد و افراد جدید جای قدیمی ها را گرفتند. آن ها خانه ها را تعمیر اساسی و بازسازی کردند. آن ها می خواستند مطابق با مد روز زندگی کنند بنابر این نمای ساختمان ها را تخته چوب زدند، پنجره ها را بزرگ کردند و اتاق ها را رنگ و کاغذ دیواری کردند. هنگامی که شهر فنلاد Luostarinmäki تبدیل به یک باغ موزه شد این خانه ها دارای ظاهر خانه های اوایل قرن نوزدهم میلادی بودند.
هنگامی که خانه های شهر Luostarinmäki در حال آماده شدن برای کارگاه های موزه فنلاند بودند، تعداد زیادی از استادکاران برای کمک به ساخت به این جا آمدند. آن ها تجهیزات بسیار و حتی برخی یک کارگاه کامل را به موزه اهدا کردند. امروز کارگاه موزه از حداکثر ظرفیت خود استفاده می کند. هر تابستان استادکاران حرفه های مختلف به این جا می آیند تا در آن کار کنند.
انجمن سیب طلایی نام سیستم پشتیبانی موزه است، هدف اصلی تاسیس آن ایجاد پلی ارتباطی بین کارگاه ها و موزه است. این انجمن نام خود را از جایزه گردشگری که در سال ۱۹۸۴ به موزه اهدا شد گرفته است.
این انجمن کارهای زیادی انجام می دهند. این کارها شامل مهارت هایی می شوند که امروزه به ندرت انجام می شوند و تقریبا فراموش شده اند. اعضای انجمن آگوست هر سال در شهر فنلاد Luostarinmäki دور هم جمع می شوند تا سنت های روز صنایع دستی را جشن بگیرند و در کارگاه ها کار کنند.
دست گاه بافندگی موجود در خانه ماهی گیر قبلا برای بافندگی استفاده می شد. بافندگان از تکه ای پارچه قدیمی که هنگام بازسازی پیدا شد به عنوان مدل استفاده شد. به جز لباس آن ها پرده، کاور لحاف و قالیچه تولید می کنند. اولین محصولات در تابستان سال ۱۹۴۹ دوخته شدند و کارمندان موزه، استادکاران و راهنمایان از آن موقع این لباس ها را می پوشند. پیراهن و کلاه زنان مانند لباس های رایج برای زنان در غرب فنلاند قرن های ۱۸ و ۱۹ دوخته شده اند.
گوجه فرنگی و دیگر گیاه های نیازمند به آب گرم در فصل تابستان در نزدیکی پنجره های می رویند. در میان گل های روییده شده می توانید گیاهان سنتی فنلاند و انواع گل های نیلوفر را ببینید. هنوز می توانید بقایای زندگی سخت روستایی که همه کارها توسط خود انسان انجام می شد را در حیاط خانه ها پیدا کنید. گیاهان مفید برای انسان در باغچه ها رشد می کنند. سیب زمینی، انواع ادویه جات، انواع ریشه ها مانند پیازچه و ترب کوهی برخی از آن ها هستند. همچنین انواع درختان توت و سیب نیز توسط کشاورزان ساکن در موزه در این باغچه ها کاشته شده است.
- کریسمس
در طول کریسمس میز های سنتی و قدیمی فنلاندی ها در خانه های موزه فنلاند چیده می شود. بوی غذاهای عالی پخته شده و شمع آرایی موجود در هر خانه تجربه ای فراموش نشدنی را برای شما ایجاد خواهد کرد.
- جشن عید پاک
هر سال انجمن تزئین کنندگان OvoDecor به این جا می آیند تا تخم مرغ عید پاک را مدل های اکراینی ، هلندی، آلمانی، چکی و بلغاری تزئین کنند. تخم مرغ نماد زندگی است و اعتقاد دارند که برایشان شانس می آورد. در گذشته تخم مرغ هدیه رایجی بین مردم این جا بود. هنگامی که یک کودک متولد می شد، هنگامی که شخصی در حال مرگ بود یا به عنوان نمادی از عشق! تزئین آن با توجه به سن کسی که تخم مرغ به او هدیه می شد تغییر می کرد.
منبع: turku.fi