برای بررسی نخستین انسان ها در استرالیا ابتدا باید در مجله الی گشت کمی راجع به گونه و نژاد انسان ها برایتان صحبت کنیم. همو سایپینز یا انسان های نخستین در ۲۰۰،۰۰۰ سال پیش در آفریقا تکامل یافته است و حدود ۵۰،۰۰۰ سال پیش به مدرنیته رسید. پیش از ورود انسان ها به اروپا، خاورمیانه و آسیا، این مکان ها توسط گونه های دیگری از هومینوئید، به نام هومو هیدلبرگنسیس Homo heidelbergensis یا نئاندرتال ها اشغال شده بودند. نئاندرتال ها شروع به نشان دادن خود در یافته های باستان شناسی در ۴۰۰،۰۰۰ سال پیش کرده اند و در حدود ۳۵،۰۰۰ سال پیش با ورود انسان ها منقرض شدند. انسان ها چنان سازگار هستند که ما تقریباً در هر بخش از جهان زندگی می کنیم و در این فرآیند، انقراض تمام گونه های دیگر هومینوئید hominoids را شاهد بوده ایم. ما تنها بازمانده گونه هومینوئیدها بر روی زمین هستیم.
مطالب مرتبط: حمله وحشتناک میلیون ها خرچنگ به جزیره ای در استرالیا! راهنمای سفر به استرالیا
حدود ۱۸۰،۰۰۰ سال پیش، انسان ها توانستند از آفریقا مهاجرت کردند. حدود ۵۰،۰۰۰ سال پیش اجتماع ما شروع به تقسیم به جمعیت های مجزایی کرد. گونه ما انسان ها در بیش از ۲۰۰،۰۰۰ سال پیش در آفریقا تکامل یافته است. پروژه Genographic متوجه شده است که مردم حداقل از دو موج مهاجرت به خارج از آفریقا در دنیا پراکنده شده اند. اولین موج از مهاجرت نخستین انسان ها از شرق آفریقا به منطقه سواحل شرقی دریای مدیترانه در حدود ۱۰۰،۰۰۰ سال پیش حرکت کرد که به عنوان Levant شناخته می شود.
موج دوم مهاجرت نخستین انسان ها از سمت آفریقا به شبه جزیره عربستان رفت و در حدود ۷۰،۰۰۰ سال پیش در دنباله راه خود در طول ساحل جنوب آسیا به سمت شرق حرکت خود را ادامه داد. این موج حرکت خود را به سمت آسیای جنوب شرقی ادامه داد و در نهایت یک شاخه از این گروه جدا شده و پا به استرالیا و گینه نو گذاشت. به دلیل حرکت این موج در کنار سواحل اکنون بسیاری از شواهد آن به زیر اقیانوس رفته است و این موضوع دلیلی برای اکتشافات ناقص دانشمندان می باشد.
به عقیده دانشمندان مهاجرت به قاره استرالیا برای این مسافران حتماً کاری دشوار بوده است. استرالیا به وسیله اقیانوس از جنوب شرقی آسیا جدا شده است. و دور تا دور آن را آب پوشانده است. در طول آخرین عصر یخبندان، فاصله بین این قاره با آسیا کمتر بود زیرا اکثر میزان آب یخ در یخچال ها یخ زده بود. اما قبل از ۵۰ هزار سال پیش، انسانها در طول پنجاه مایل دریای آزاد به استرالیا سفر می کردند. آنها باید کشتی دریانوردی بسیار قوی ساخته باشند تا بتوانند از این سفر جان سالم به در برده و خود را به استرالیا رسانده باشند.
سازه ساخت آن ها قطعاً یکی از شاهکارهای تکنولوژی بوده است که فراتر از درست کردن نیزه یا روشن کردن آتش است. (کارهایی که برای نخستین انسان ها در آن دوران در نظر گرفته بودند تنها شامل شکار با نیزه های دست ساز سنگی و روشن کردن آتش می شد). بنابراین ساخت یک کشتی کار بسیار فوق العاده ای برای آن دوران محسوب می شود. یک نقاشی بر روی سنگ از مردمان ماکاسان پراهو Macassan prahu در آرنهام لند یک کشتی را نشان می دهد. شواهد نشان می دهد که این مردم به قصد تسخیر این قاره پا به آن گذاشته اند.
در واقع نخستین انسان ها در سواحل شمال غربی استرالیا بین ۶۵،۰۰۰ تا ۴۰،۰۰۰ سال پیش وارد این جزیره شدند. شواهد باستان شناسی نشان می دهد که مردم بومی استرالیا طی دو هزار سال گذشته با مردمان ماکاسان پراهو و مردم جنوب اندونزی ارتباط برقرار کرده اند و ایده ها، تکنولوژی و فرهنگ خود را با یکدیگر به اشتراک گذاشته اند. مردم بومی سرانجام در تمام قاره استرالیا پراکنده شدند و یک جامعه بر پایه شکار پرندگان، ماهی و حیوانات و کشاورزی را شکل دادند. اکنون بومیان استرالیا تنها بازمانده های باقیمانده از مهاجرت موج دوم آفریقا و از اولین نژاد انسان ها در آفریقا می باشند که در خارج از آفریقا زندگی می کنند.
باستان شناسان در غاری در قسمت غربی استرالیا شواهدی را پیدا کرده اند که مربوط به ۵۰،۰۰۰ سال قبل است و قدیمی ترین مسئله سکونت و ورود به استرالیا را حل می کند. باستان شناسان دانشگاه غربی استرالیا در جزیره بارو در شمال غربی استرالیا بقایای زندگی و شکار اولین افرادی که پا به این سرزمین گذاشته اند را پیدا کردند. این غار در جریان بالا آمدن سطح آب دریا در ۷۰۰۰ سال پیش از جزیره اصلی جدا شده است.
در این غار کاوشگران ابزارآلات مربوط به شکار و برای نخستین انسان ها را پیدا کرده اند که قدمت آن ها به ۵۰۰۰۰ سال پیش باز می گردد. یعنی خیلی قبل تر از اینکه اینجا، مکانی برای سکونت خانواده های بومی استرالیا در ۱۰۰۰۰ سال پیش شود.
رهبر باستان شناسان، پیتر ویث در این باره می گوید: «این موضوع زمان اشغال اینجا را به خیلی قبل تر و اگر محافظه کارانه بگوییم به ۴۷۰۰۰ سال پیش بر می گرداند. حتی تاریخ های قدیمی تر نیز قابل ارائه هستند.» محققان بیان نمودند که این سایت نشان دهنده طولانی ترین رژیم غذایی در استرالیا است. پیتر وث گفت: «جزیره بارو سوابق غنی از آثاری باستانی، جمع آوری و شکار حیوانات دریایی و خشکی، و نشانه های محیطی است که نشان دهنده استفاده از یک ناحیه بیابانی ساحلی می باشد.»
این غار عمدتاً به عنوان یک پناهگاه شکار در حدود ۵۰،۰۰۰ تا ۳۰،۰۰۰ سال پیش قبل از تبدیل شدن به یک اقامتگاه مسکونی برای گروه های خانوادگی در ۱۰،۰۰۰ سال پیش مورد استفاده قرار گرفته است. در زمان حدود ۷۰۰۰ سال پیش، زمانی که سطح دریا بالا می آید و سرانجام آن را از سرزمین اصلی جدا می کند، ساکنان این غار آن را ترک کرده اند. به جز این مورد پژوهشگران به همراه باستان شناسان در استرالیا با استفاده از تکنولوژی های مدرن و جدید حال حاضر توانسته اند کشف کنند که نخستین انسان ها که پا به استرالیا گذاشته اند دریانوردان ماهری بوده اند.
دانشمندان تخمین می زنند که این بومیان با برنامه ریزی دقیق و از قبل تعیین شده و با جمعیتی حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ نفره پا به استرالیا گذاشته اند. ساکنان شمال غربی استرالیا از بازماندگان مهاجرت نخستین انسان ها به استرالیا به حساب می آیند. پروفسور پیتر وث با همکاری دیگر افراد صدها مسیر ممکنه را شبیه سازی کردند تا بتوانند مسیرهای احتمالی کشتی های مسافران باستانی استرالیا را ردیابی کنند. در این گروه پژوهشی دکتر اوزامان، مدیر دپارتمان باستان شناسی دانشگاه استرالیای غربی عنوان کرد: «این مسافران باستانی، دریانوردان ماهری بوده اند که برای کشف سرزمین های جدید به سفر می رفتند.» در واقع محل سکونت بومیان استرالیا تصادفی نبوده است. بلکه نتیجه مهاجرتی بزرگ و مهارت در دریانوردی آن ها بوده است.
منبع: nationalgeographic.com