متروکه‌های دلهره آور!

قطارهای طرد شده!

هیچ چیزی به اندازه یک ایستگاه قطار متروکه غم انگیز نیست. این ایستگاه ها که زمانی برای مردم بسیار مهم بودند، به سرنوشت ناخودشایندی دچار شده اند. آن ها نشانه های پیشرفت یک شهر محسوب می شدند، اما اکنون به طور ناگهانی فراموش شده اند: ایستگاهای متروکه قربانیان جهان صنعتی و مرگ ناگهانی حمل و نقل عمومی قدیمی هستند. با این حال، حتی پس از مرگشان بسیاری از آن ها شگفت انگیز و تماشایی اند. در سفر به سراسر دنیا ایستگاه های قطار عجیب و غریبی را خواهید دید که شاخ و برگ درختان آن ها را بغل کرده اند و مناظر دلهره آور و در عین حال غم انگیزی را به شما نشان می دهند. با الی گشت همراه باشید تا برخی از این ایستگاه های متروکه را با هم مشاهده کنیم.

ایستگاه قطار سوخومی (آبخازیا)

مطالب مرتبط:
این ایستگاه قطار دور یک درخت ۷۰۰ ساله ساخته شده!
خطرناک ترین مسیر های قطار در دنیا

یک ناحیه در مناطق قفقاز،  جمهوری سابق آبخازیا جایگاه یکی از زیباترین سازه‌های رها شده در جهان است. چندین دهه پیش، برای ارتباط پایتخت سوخومی به روسیه، این ایستگاه در طول جنگ داخلی وحشیانه ای که در دهه ۹۰ میلادی رخ داد، از بین رفت و گرجستان و آبخازیا از هم جدا شدند. این ایستگاه که هرگز دوباره مرمت نشد، اکنون به سادگی در جای خود نشسته است. یک مخروبه‌ی شگفت انگیز که بیشتر شبیه کاخی فراموش می ماند تا یک ایستگاه قطار که در قدیم استفاده می شده است. این ایستگاه که در زمان استالین ساخته شد، نقطه خوبی برای حاکمان آن زمان بود که در کنار دریای سیاه به تعطیلات بروند. ایستگاه در کنار آبی دریا و با پشت زمینه ی زیبای کوه ها طوری ساخته شده بود که هرکسی را به وجد می آورد.

ایستگاه قطار بین المللی کانفرانک (اسپانیا)

در اتفاع های برفی رشته کوه های پیرینیز، ایستگاه قطاری جا خوش کرده که رو به نابودی است. این ایستگاه را زمانی شکوه هنر نو می دانستند. ایستگاه کانفرانک در سال ۱۹۲۸ افتتاح شد و در سال ۱۹۲۸ به خاطر جنگ داخلی، توسط فرمانده ها دستور به پایان دادن به کار آن شد. در حال حاضر این قطار در حال پوسیدگی است، دفاتر بلیط اش در سایه کوه های بین فرانسه و اسپانیا، گرد و غبار می فروشند.

با این حال، بنای زیرین این ایستگاه کمی خوش شانس تر بوده است. از سال ۱۹۸۵، فیزیکدانان اسپانیای از این بنا به عنوان یک آزمایشگاه غول پیکر جهت انجام آزمایش های پیچیده استفاده کرده است.. آزمایشگاه از طریق ایستگاه قابل دسترسی است اگر چه خود ایستگاه دیگر یک مخروبه به حساب می آید.

ایستگاه ماپوچو (شیلی)

برعکس تمام ایستگاه‌های فهرست ما، ماپوچو هنوز زنده است؛ اگرچه دیگر به عنوان ایستگاه قطار استفاده نمی شود. قدمت این ایستگاه ۱۰۱ سال است که زمانی یکی از مهمترین و پر رفت و آمدترین ایستگاه های آمریکای جنوبی به حساب می آمد وامروزه به عنوان یک مکان گردشگری محسوب می شود. نمای بیرونی شگفت انگیز و معماری داخلی فوق العاده اش را حفظ کرده، به طوری که در داخلش رویدادهای هنری برگذار می گردد. مسیر دسترسی به ماپوچو بسیار ساده است و همانطور که عکس ها به ما می گویند، اینجا مقصدی است که ارزش دیدن دارد. با اینکه این ایستگاه به ظاهر طرد شده نمی باشد، اما هنوز مثال درستی برای معماری های فراموش شده اویل قرن ۲۰ شیلی به حساب می آید.

ایستگاه پتیت سانتیوق (فرانسه)

ایستگاه پتیت سانتیوق در نوع خودش بسیار جذاب است. این ایستگاه که در تونل ها پنهان شده و با دره ها احاطه گشته، حتی در میان مردم محلی نیز شناخته شده نیست. این مقصد یک شکار محبوب برای ماجراجویان است که در سکوتی عجیب به دنبال جایی گمشده می گردند. پتیت سانتیوق در اصل برای ارتباط چندین خطوط قطار در پاریس به کار درست شده بود که در اواسط قرن ۲۰ کم کم رو به تنهایی رفت! اکنون هنوز هم بقایای ۱۷ ایستگاه بزرگ و کوچک را در اطراف خود نگه داشته است. هنوز هم پله های این ایستگاه قابل مشاهده هستند، پله هایی که گویی به ناکجا آباد می رسند. اگر در اطراف این مکان قدم بزنید، احساستان چیزی به جز سر خوردن به تاریخ عجیب این ایستگاه نخواهد بود.

ایستگاه هنلزبرگ (استرالیا)

ایستگاه هنلزبرگ در سال ۱۸۸۹ اففتاح شد و رفته رفته تا ۲۶ سال به زندگی خود ادامه داد. این ایستگاه که د بین دو صخره قرار گرفته، دارد به سمتی می رود که طبیعت آن را پس بگیرد. شاخ و برگ ها در تمام ایستگاه پر شده اند. استخر آب بین ریل ها؛ و علامت خوش آمدید باستانی به آرامی دارند ناپدید می شوند. بیشتر نشانه های ساختمان ایستگاه قطار از بین رفته اند، اما این ایستگاه حس تسخیر عجیبش را از دست نداده است.

تونل قدیمی که قطار از آن رد می شده همچنان باز است (ظاهرا این تونل خانه ای برای کرم های شب تاب شده است) و البته جرأت زیادی میخواهد که کسی بتواند به این سیاهی عمیق وارد شود. ایستگاه هنلزبرگ در مسیر ظاهرا فراموش شده است، هنوز هم یک جاذبه محلی برای کسانی است که به تاریخ علاقه دارند.

ایستگاه تینترن (بریتانیای کبیر)

ایستگاه شکلاتی مانند خارج از مونماث در بریتانیای کبیر، گویا به خاطر این طرد شده که دیگر قطاری از آن عبور نمی کرده است. اما باید بدانید که این ایستگاه محلی شده برای مجموعه ای از مغازه های انگلیسی از جمله شیرینی فروشی، مغازه های صنایع دستی که بیشتر مشتریانشان افراد سالمند هستند. با این حال، کمی که از ایستگاه فاصله بگیرید،  بقایایی باشکوه را کشف خواهید کرد.

ریل های مخروب این ایستگاه در جنگل های اطراف پیش میروند و به پل های ویران شده می رسند. اسکله‌ای که برای اتصال ایستگاه به رودخانه نیز مورد استفاده قرار گرفته، همچنان در دست است.

ایستگاه مرکزی میشیگان

هیچ ایستگاه دیگر به اندازه ایستگاه مرکزی میشیگان عجیب و غریب نیست. این ایستگاه غول پیکر، ایده هایی از جهان رو به پیشرفت را در خود جای داده بوده اما در حال حاضر در میان بیابانی ای بتن فرو رفته است. این ساختمان در سال ۱۹۱۳ ساخته شد که نمای داخلی آن با الهام از یک حمام لوکس رومی شکل گرفت. این ایستگاه هیجانی، جزو جاذبه هایی است که دیدنش بسیار توصیه می شود.

منبع: urbanghostsmedia.com