ماجراجویی آن هم در فضا؟!

با ماجراجویی در فضا بیشتر آشنا شویم

فضانوردی، سفری است به سوی جایی که هیچ تضمینی بابت شرایط احتمالی که ممکن است به وجود آید وجود ندارد. شاید عده ای فکر کنند که فضانور وارد فضاناو می شود و به فضا می رود تمام امکانات هم برای اون فراهم است و از طریق سازمان فضانوردی تمامی حرکات کنترل می شود بله همینطور است؛ اما حتی یک سیم هم اگر درست کار نکند از دست هیچ کس کاری بر نمی آید. پس ماجراجویی در فضا سفری است بسیار پر مخاطره که فقط کسانی مجراجویی برای آنها اولیت بالایی دارد. حال با الی گشت همراه باشید تا با هم درباره ماجراجویی در فضا و مشکلاتی که بر فضا نوردان ممکن است پیش بیاید آشنا شویم.

مطالب مرتبط:

 

هر پرتابی که از روی زمین به سمت فضا انجام می شود، از اولین لحظه بسته شدن پیچ فضاپیما، گام جدیدی است برای ماجراجویی هایی که تا به حال نه شنیده شده اند و نه کسی هرگز تصور آنها می کرده است. به طور مثال تا زمانی هیچ فضانوردی از کره زمین خارج نشده بود، بر هیچ کس مشخص نبود که کره زمین گرد است. اما اکنون دیگر کسی هیچ گونه فکری بر عدم گرد بودن زمین نمی تواند بکند. به طور کلی ماجراجویی های فضایی ما را با دنیایی غیر دنیایی زمینیمان آشنا می کند. حال که این روزها سخن از سیاه چاله هایی است که احتمال حیاتی متفاوت در ورای این منظومه را می دهد.

عمده مشکلاتی که در فضانوردی وجود دارد زیاد است به طور مثال به چند مورد آنها می خواهیم اشاره کنیم. در فضانوری هر تصمیم کارشناسان، هر تغییر و بالا و پایین رفتن وضع روحی و جسمی کیهان‌نوردان می‌تواند ماجرایی نو را در تاریخ کیهان‌نوردی به وجود بیاورد. برای مثال بعد از این که سالیوت در مدار قرار گرفت که به عنوان نخستین ایستگاه فضایی جهان بود، درست چند روز قبل از پرتاب، پزشکان تشخیص دادند یکی از سه خدمه‌ای که باید همراه آن اعزام شوند بیمار هست و عضو جانشینی بجای وی که یک مهندس با سابقه فضایی بود در گروه او قرار گرفت و تمرین ها را ادامه داد. یکی دو روز قبل از سفر، این مهندس اعلام کرد به لحاظ روحی، آمادگی همکاری با دو کیهان‌نورد دیگر را ندارد و فقط چند ساعت قبل از پرتاب، اعضای جانشین پرواز جای گروه اصلی را گرفتند. سه کیهان ‌نوردی که از هر نظر با هم هماهنگ بودند به فضا پرتاب شدند. البته این سفر پایان خوشی نداشت و هر سه پایان سفرشان با مرگ همراه بود.

آرزوی سفر به فضا

در یکی دیگر از  مواردی که در ماجراجویی در فضا پیش آمده، مربوط به فضانوردی بود که آرزوی رفتن به فضا را داشت اما به دفعات از این آرزوی خود جا ماند. شاید بپرسید چگونه؟ ولادیمیر تیتف چند ساعت قبل از سفر خود به فضا، به دلیل مشکلاتی که در ایستگاه داری به وجود آمده بود به اجبار جای خود را به یک کیهان نورد و مهندس متخصص داد تا او بتواند با مشکل پیش رو کنار بیاید و آن را برطرف سازد. و ولادیمیر اینگونه بود که از اولین سفر فضایی خود جا ماند؛ اما در چند سال بعد در سفر دیگری تیتف به عنوان فضانوری مجدد انتخاب شد و زمان درون فضاناو نشسته بود و لحظه شماری می کرد برای رفتن به فضا مجدد از سفر باز ماند شاید بپرسید باز چه مشکلی پیش آمد؟ این بار خبری از جایگزینی نبود و همه چیز آماده رفتن بود و تیتف پرید اما چند ثانیه بعد از این که موشک سکو را ترک نمود، به دلیل مشکلات خطرناکی که برای موشک به وجود آمد، دستگاه نجات، بخش سرنشین دار را جدا کرد و چد کیلومتر آن طرف تر توسط چتر نجات تیتف و همکارانش بر روی زمین فرود آمدند. روشنایی موشک فضانوردی که آرزوی پرواز داشت تنها تنواست تاریکی شب را در کشور قزاقستان از بین ببرد. . اما تیتف همچنان برای برآورده ساختن آرزوی پرواز خود به سمت فضا تلاش کرد، او یک بار دیگر نیز به سمت فضا رفت و این بار در مدار زمین قرار گرفت و همراه با دو کیهان‌نورد دیگر به نام‌های استرکالف و سریبروف رفتند تا خود را به ایستگاه مداری سالیوت‏ ـ ۷ برسانند، اما به علت بروز یک نقص فنی، نتوانستند به هدف دست یابند و به زمین برگشتند.

با توجه به این که ماجراجویی فعلی است پر از هیجان اما در فضا کمی فعل ما تغییر می کند. ماجراجویی در فضا به این علت که تک نفره انجام می شود. فضانوردان و کیهان نوردان باید توانایی تحمل تنهایی را داشته باشند به همین یکی از آموزش های فضانوردان این است که آنها را در اتاقک هایی کیهانی می فرستند تا زندگی کنند. این اتاق ها کاملا ایزول هستند و فضایی همچون ناو را دارا هستند. اما تنهایی تنها میشکی نیست که در این اتاقک ها وجود دارد. در این اتاق‌ها باید پدیده‌های دیگری مثل فشار هوای بالا و پایین‌تر از حد معمول و گرما و سرمای شدید را همراه با آزمایش‌های دیگر تحمل می‌کرد. از جمله بعد از مدتی اقامت در این اتاق برای آن‌که به توانایی‌های مغزی آنان پی ببرند، نخست حسگر‌هایی را به نقاط خاصی از بدن کیهان‌نورد وصل می‌کردند، سپس روی صندلی مخصوصی می‌نشست که در استوانه‌ای با خطوطی موازی از بالا به پایین به صورت پیچ‌دار قرار داشت که از بالای استوانه شروع و به انتهای آن ختم می‌شد. استوانه به حرکت در می‌آمد و کیهان‌نورد باید با چشمانش مسیر حرکت یک خط را دنبال می‌کرد. در این حالت کسانی که در بیرون اتاق نشسته بودند پرسش‌های مختلف از او می‌پرسیدند و باید پاسخ منطقی به پرسش‌ها می‌داد.

اما با توجه به تمامی این موارد کیهان نوردان می توانند در این ناوها کتاب بخوانند موسیقی گوش کنند و همچنین فضانوردان در این اتاقک ها موظف هستند که هر ۹ دقیقه یکبار از وضعیت حرارت بدن خود، میزان حرارت و رطوبت و فشار هوای اتاق به خارج اطلاع دهند. همچنین آنها باید هر روز یک نمونه خون خود را به عنوان نمونه بگیرند و در محفظه‌ای می‌گذاشت که دو در داشت و بعد از بسته شدن از داخل، پزشکان در خارجی را باز کرده و نمونه را برای آزمایش بر می‌داشتند. همچنین آنها باید به شدت نظافت را درون این اتاقک ها رعایت کنند؛ از همین رو یکی از فضانوردان به نام والنتین بوندارنکو در جریان یکی از همین آزمایش هایی که در اتاقک های فضایی انجام می داد، منجر شد تا او بمیرد. دلیل هم از این قرار بود که وی پس از این که نمونه گیری از خون خود را انجام داد و در حال نظافت اتاقک فضایی خود بود ناگهان پنبه الکلی بر روی اجاق برقی افتاد و به دلیل اینکه درون این اتاقک ها اکسیژن خالص وجود دارد موجب انفجار شدیدی در این اتاقک شد و او پس از ۱۶ ساعت زجر کشیدن در بیمارستان بوتکین از دنیا رفت. ماجراجویی در فضا به همین جا ختم نمی شود ما تنها بخشی از مواردی که اتفاق افتاده است را بیان کردیم.