تمام جزایری که در جهان وجود دارند روزی بدون هیچ ساکنی در گوشه ای از کره زمین قرار گرفته بودند. اما هر کدام از آن ها پس از اینکه در اثر مشکلات بین کشورها قرار گرفته و سپس حل و فصل شده اند، تبدیل به مکان هایی گردیده که ساخت و سازهای بسیاری در آنجا صورت گرفته است. به گونه ای که گاها این ساخت و سازها تا آجا پیشرفته اند که در این شهرهای جزیره ای فضای خالی باقی نمانده است. با الی گشت همراه شوید تا در مورد این شهرهای جزیره ای در جهان بیشتر بدانیم.
مطالب مرتبط: معرفی زیباترین جزایر اروپایی برای گذراندن تعطیلات | بخش دوم معرفی کوچکترین جزایر قابل سکونت در جهان معرفی بهترین جزایر اروپایی برای گذراندن تعطیلات | بخش اول
شهر تاریخی لینداو در نزدیکی محل تلاقی مرزهای آلمان، اتریش و سوییس واقع و در بخش شرقی دریاچه کنستانس واقع شده است. این مجموعه که یکی از شهرهای جزیره ای شناخته شده در جهان است به وسیله پل و راه آهن به سرزمین اصلی متصل شده و جمعیتی معادل ۳ هزار نفر دارد. سراسر این شهر را ساختمان های قرون وسطایی نیمه چوبی فرار گرفته اند که به عنوان یک جزیره توریستی بسیار محبوب می باشد.
سانتا کروز دل ایسلات در سواحل دریای کارائیب در کشور کلمبیا واقع شده است. این مکان جزء غیر رسمی ترین شهرهای جزیره ای در جهان و همچنین یکی از شلوغ ترین در میان ان ها می باشد. در این جزیره حدود ۹۰ خانه وجود داشته که ۱۲۰۰ نفر در آن ها زندگی می کنند که البته تمامی این ها در فضایی در حدود یک هکتار واقع شده است. ساکنان این جزیره مرده های خود را در یکی از جزیره های نزدیک دفن می نمایند زیرا فضای کافی برای گورستان در آن جا وجود ندارد. ساکنان سانتا کروز دل ایستات برای بازی فوتبال مجبور هستند تا به موکارا (Mucura) در همسایگی خود بروند زیرا تنها میدان عمومی موجود در این شهر به اندازه نصف یک زمین تنیس می باشد.
آیزولا دی پسکاتوری که به جزیره ماهیگیران نیز معروف می باشد شمالی ترین از سه جزیره اصلی برومین (Borromean) در لاگو ماگیور (Lago Maggiore) است. جمعیت این جزیره حدود ۵۰ نفر بوده و تنها جزیره در این نوع است که در تمام طول سال ساکنانی را در خود جای داده است. یک خیابان باریک در امتداد طول جزیره قرار گرفته که به وسیله کوچه ها و یک مسیر برای دور جزیره احاطه شده است. منطقه ای که به عنوان استراختگاه در نظر گرفته شده است اغلب دچار سیل می شود به همین دلیل خانه های این جزیره به گونه ای در جهت خلاف ساخته شده اند تا بر علیه ان باشند. در حالی که شغل سنتی ماهیگیری همچنان در اینجا وجود دارد اما به دلیل جذابیت های زیبایی خاصی که این جزیره دارد، گردشگری به عنوان منبع اصلی درامد مردم منطقه می باشد.
مکسکالتیتان یک جزیره کوچک ساخته شده توسط انسان بوده که در سواحل اقیانوس ارام در مکزیک قرار گرفته است. این شهر کمی پایین تر قرار گرفته است. در این شهر کانال هایی وجود دارند که در طول فصل های بارانی به دلیل بارش های بسیار خیابان ها را اب فرا گرفته و مردم مجبور هستند با قایق در شهر رفت و آمد نمایند. بعضی از کارشناسان معتقد هستند که این جزیره در واقع Aztlán بوده که سرزمین اجدادی قوم آزتک می باشد. امروزه این جزیره به عنوان یکی از شهرهای جزیره ای با بهترین میگوها شناخته می شود که در آن انواع میگوها وجود خواهند داشت.
تروگیر در نزدیکی شهر اسپلیت واقع شده و یکی از زیباترین شهرهای قرون وسطایی در اروپا می باشد. خیابان های قرون وسطایی کوچک که در میان آن ها باد می وزد به همراه رستوران های پنهان و گالری های چشمگیر از ویژگی های این شهر جزیره ای می باشد. علاوه بر این در اطراف شهر یک ساحل مارپیچ که پر از قایق های بادبانی جذاب می باشد قرار گرفته اند. شما می توانید ترکیبی زیبا از معماری رومی و گوتیک را در اینجا مشاهده نمایید. تروگیر دارای کلیسای جامع ونیزی سنت لارنس نیز می باشد. سالن شهر و یک قلعه قرون وسطایی از جمله دیگر مواردی است که می تواند شما را به این جزیره جذب کند.
نسبار که اغلب از ان به عنوان مروارید دریای سیاه نیز یاد می شود یکی از شهرهای جزیره ای بسیار غنی بوده که در طول تاریخ ۳ هزار ساله ان همیشه در حال تغییر بوده است. بخش باستانی این جزیره توسط یک جاده که توسط بشر ساخته شده است به سرزمین اصلی متصل گردیده و نشان می دهد که چگونه اشغال این جزیره در دوره ها و تمدن های مختلف چگونه بر ان تاثیر داشته است. گاهی گفته می شود که نسبار شهری با بیشترین تعداد کلیساها در سراسر خود بوده و نشانی از میراث معماری غنی ارتودکس شرقی به شمار می رود.
فلورس در دریاچه پتن ایتزا واقع شده و به وسیله یک جاده به سرزمین اصلی متصل شده است. در طرف دیگر زمین اصلی شهرهای دوقولوی سانتا النا و سن بنیتو واقع شده اند. اینجا در جزیره فلورس بود که اخرین دولت مستقل مایاها در مقابل فاتحان اسپانیایی مقاومت کردند. شهر آن ها به نام نپتن که به شهرهای جزیره ای گفته می شود در نهایت در سال ۱۶۹۷ زمانی که اسپانیایی ها به وسیله قایق به آن حمله کردند نابود شد. برای بسیاری از گردشگران دلیل اصلی بازدید از فلورس تزدیکی آن به ویرانه های معروف مایاها به نام تیکال می باشد. اما خود شهر نیز به عنوان یک جزیره مقصدی عالی است که شامل ساختمان های قدیمی، خیابان های باریک، کلیسای تاریخی و بسیاری هتل و رستوران می باشد.
ماله پایتخت و شهری پر جمعیت در کشور مالدیو می باشد. بیش از ۱۰۰ هزار نفر در این جزیره کوچک حضور دارند. از آنجا که هیچ حومه ای در اطراف این شهر وجود ندارد بنابراین تمام زیرساخت ها می بایست در داخل شهر قرار بگیرند. آب آشامیدنی از آب های زیرزمینی خالص تهیه شده و برق مورد نیاز به وسیله دیزل ژنراتور ایجاد می گردد. زباله های جامد به یک جزیره در آن نزدیکی منتقل شده و در یک مرداب پر می گردد. فرودگاه بزرگ جزیره نیز در همان نزدیکی ساخته شده است.
منهتن یکی از ۵ بخش نیویورک می باشد که مردم اغلب زمانی که تصاویر آن را می بینند به اشتباه آن را نیویورک تصور می کنند. منهتن در واقع یکی از شهرهای جزیره ای بوده که شامل بسیاری از جاذبه های شناخته شده در نیویورک می شود. کلمه منهتن از لنپه می آید که قبل از اروپایی ها در این مکان ساکن بوده اند و به عنوان جزیره تپه های بسیار شناخته می شده است. در سال ۱۶۲۵ یک هلندی یک قلعه را در جزیره منهتن ساخته و این ساختار محلی برای تولد شهر نیویورک قرار گرفت. امروزه منهتن یکی از شهرهای جزیره ای پرجمعیت در جهان به شمار رفته که جمعیت ان در سال ۲۰۰۸ به میزان بیش از یک میلیون و ششصد هزار نفر جمعیت داشته و در زمینی به مساحت ۵۹.۵ کیلومتر مربع گسترش یافته است.
ونیز بر روی یک مجمع الجزایر قرار گرفته که شامل ۱۱۷ جزیره بوده و به وسیله ۴۵۵ پل به یکدیگر متصل می باشند. در مرکز بخش قدیمی شهر کانال های آبی به عنوان جاده ها و خیابان ها عمل کرده و تقریبا هر نوعی از حمل و نقل در آب یا به وسیله پا می باشد. با این حال ونیز که به عنوان یکی از زیباترین شهرهای جزیره ای در دنیا شناخته می شود به ارامی در حال غرق شدن می باشد. در طول جزر و مدهایی که در پاییز و زمستان رخ می دهد باعث می شود تا پایین ترین سطح های جزیره تماما زیر اب رود. در طول هزار سال گذشته در هر قرن ونیز در حدود ۷ سانتی متر در آب فرو رفته است، در حالی که تنها در قرن گذشته ارتفاع این شهر ۲۴ سانتی متر کاهش یافته است. این اتفاق ممکن است بیشتر به دلیل افزایش سطح دریا در آدریانا باشد تا اینکه ونیز در پایه های خود فرو برود. یکی از راه های پیشنهادی این است که شهر را به ارتفاع بالاتری آورده و اجازه دهند آب در زیر خانه ها جریان داشته باشد.
فکر کردن به زندگی در چنین جزیره هایی حتی ممکن است راحت نباشد. تصور کنید که در جزیره ای با ۵۰ نفر ساکن یا کمی بیشتر زندگی می کنید و با نزدیکترین خشکی چند کیلومتر فاصله دارید. به نظر می رسد برای زندگی در ان ها می بایست روحیه ای خاص داشته باشید.
منبع: www.touropia.com