بتن ساختمان های رم
وقتی کلمه ی رم را می شنویم خیلی از ما به یاد بناهای و سازه های مستحکم آن ها می افتیم، جالب است که این بناها تا اندازه ای مقاوم هستند که علیرغم گذشت هزاران سال و انواع و اقسام بلایای طبیعی و غیر طبیعی مانند زلزله، سیل، تخریب های انسانی و… هنوز هم مانند گذشته پا برجا مانده اند. این در حالی است که ساختمان هایی که امروزه ساخته می شوند و به اصطلاح مدرن هسنتد خیلی زود دچار فرسودگی می شوند و در خیلی از موارد بعد از یک زلزله ی چند ریشتری کاملا فرو می ریزند. پس راز مقاوم بودن بتن های ساختمان های رم چیست؟ چرا این ساختمان ها تا این اندازه مقاوم هستند و هنوز سر پا اند؟ اگر دوست دارید جواب این سوالات را بگیرید با الی گشت همراه باشید:
جالب است بدانید با وجود پیشرفت های زیادی که در تکنولوژی و در علم مواد شده است، هنوز هم بتن هایی که در سازه های رمی استفاده شده است، مقاوم تر از بتن های امروزی است اما دانشمندان با تحقیقات فراوان و پی به راز اسرار شیمیایی این مواد توانسته اند یک قدم به ساخت این بتن ها نزدیک تر شوند.
در واقع محققان یکی از دانشگاه های معتبر دنیا، دانشگاه اوتا به سرپرستی شخصی به نام ماری جکسون که یکی از زمین شناسان شناخته شده است، چند سال متوالی روی این بتن های کار کرده اند تا بتوانند پی به اسرار آن ببرند، آن ها توانستند ساختار بلوری بتن ساختمان های رم را ترسیم کنند. نکته ی جالبی که در تحقیقات چند ساله ی این گروه نتیجه شده است این است که این بتن با گذشت زمان، قوی تر می شود! حالا محققان سعی دارند بفهمند که راز این پدیده ی عجیب چیست.
ساختار بتن های امروزی به شکلی است که در آن از شن، سنگ آهک، رس و گچ و چند ماده ی دیگر استفاده می شود و بتن باید به گونه ای ساخته شود که در آن هیچ کنش و واکنش شیمیایی ای به وقوع نپیوندد چرا که به مرور زمان باعث فرسایش آن می شود. اما بتن ساختمان های رم از خاکستر آتشفشان، آهک و آب دریا ساخته می شده اند، آن ها با واکنش شیمیایی ای که در رسوبات خاکستری اتفاق می افتاده است، بتن را می ساخته اند. در واقع این خاکستر آتشفشان بوه که در اثر واکنش با مواد دیگری، بتن های بسیار پایداری را برای رمی ها به ارمغان می آورده است.
جکسون، رهبر گروه تحقیقاتی بتن ساختمان های رم درباره ی کشفیاتشان گفته است: ما مواد ریزی که در بتن ها وجود دارد را بررسی کرده ایم، چیزی که توانسته ایم پیدا کنیم واقعا شگفت انگیز است. یکی از موادی که به وفور در بتن های باستانی دیده می شود، توبرموریست آلومینیوم دار است. این ماده بسیار کمیاب و فوق العاد مقاوم است، این مواد در ترکیب با خاکستر آتش فشان داخل آن حل می شود و ساختار مقاومی را به دست می دهد.
این محقق می گوید با اطلاعات کمی که در دست داریم می توانیم به شیوه ی مهندسی معکوس بتن ساختمان های رم را به دست بیاوریم. البته نمی توان کل مواد امروزی را با این بتن باستانی جایگزین کنیم چون در همه جای دنیا، امکان دسترسی به مواد آتش فشانی مناسب نیست.