صوفیه، پایتخت بلغارستان داستان های زیادی برای گفتن دارد و هر جاذبه تاریخی اش دیدگاه جدیدی درباره گذشته پیجیده این شهر به شما می دهد. در این شهر می توان کلیساهایی را دید که چندین قرن زودتر از مساجد به وجود آمدند و تاریخ رومی ای را به تماشا نشست که همچنان کشف نشده باقی مانده و با قسمت مدرن شهر پیوند خورده است. بسیاری از بناهای این شهر در زمان احیای بلغارستان در اواخر قرن ۱۹ ساخته شده اند یعنی زمانی که کشور به سلطه عثمانی ها پایان داد و به استقلال رسید. بهترین جاذبه های صوفیه را معرفی می کنیم، الی گشت را همراهی کنید.
مطالب مرتبط: راهنمای سفر به صوفیه در بلغارستان سفری یک دقیقه ای به بلغارستان + ویدیو
اندازه بزرگ این کلیسا حتما شما را متعجب می کند. این کلیسا دومین کلیسای جامع بزرگ ناحیه بالکان است و بیش از ۱۰ هزار نفر در آن جا می شوند. این کلیسا هم مثل بیشتر معماری های باشکوه این شهر در دهه ۱۸۸۰ ساخته شده یعنی همان زمانی که عثمانی ها سقوط کردند و بلغارستان حیات تازه ای را شروع کرد. وقتی در داخل این کلیسا هستید حتما نگاهی به سقف گنبد اصلی بیندازید و نقاشی های دیواری جالب توجهی را ببینید. سرداب کلیسا به روی عموم باز است و می توانید از آن بازدید کنید.
این ساختمان آجر قرمز که قلب سردیکای باستانی و قدیمی ترین ساختمان مدرن صوفیه است در سال های دهه ۳۰۰ ساخته شده است. خیلی عجیب است که این ساختمان توانسته بعد از این همه سال سالم باقی بماند. به داخل این ساختمان بروید تا نقاشی های پرجزئیات قرون وسطایی ببینید، نقاشی هایی که در هنگام تبدیل کلیسا به مسجد در سال های دهه ۱۶۰۰ توسط عثمانی ها کشیده شده اند. این بنا در دهه ۱۹۹۰ دوباره کشف و بازسازی شد. در بیرون این بنا یک خیابان سنگفرش شده رومی و دیگر آثار به جای مانده از سردیکای باستانی را می بینید.
بلوار ویتوشا تجملی ترین خیابان شهر است و جایی است که پر از بوتیک های شیک و خانه های باکلاس است. اگر اهل تماشای مغازه های لوکس نیستید می توانید نگاهی به کوه ویتوشا بیندازید که از بالای ساختمان های بلند این خیابان نمایان هست و در بیشتر روزهای سال قله اش از برف پوشیده شده و نمایی جذاب دارد. گشت و گذار ۲ ساعته در این خیابان واقعا خوشایند است . کافه های اطراف این «خیابان پیاده رو» صندلی های خود را در بیرون چیده اند و در سال های اخیر تیرهای چراغ برق، نیمکت ها و کیوسک ها به شیوه ای طراحی شده اند که یادآور روزهای آغازین احیای بلغارستان است.
همین کلیسا بود که در دهه ۱۳۰۰ در دوره امپراطوری دوم بلغارستان باعث شد که اسم این شهر را صوفیه بگذارند. این بنای ساده و آجر قرمز به زمان دوره بیزانس برمی گردد و در سال های دهه ۵۰۰ در بالای قبرستان شهر باستانی سردیکا ساخته شده است. وقتی به دیدن این کلیسا می روید می توانید باقی ماننده هایی از این کلیسای باستانی و قبرهایی را ببینید که برای بیش از ۱۵۰۰ سال قبل هستند. اینجا بعد از تهاجم عثمانی ها به مدت دو قرن به مسجد تبدیل شده بود اما در زلزله ای که در دهه ۱۸۰۰ رخ داد متروک شد و مناره اش سقوط کرد.
در دامنه های پایین کوه ویتوشا کلیسایی را می بینید که در لیست میراث جهانی یونسکو قرار دارد. این کلیسا را حتما در لیست جاذبه هایی که باید از آن ها دیدن کنید قرار دهید چون در جایی رویایی قرار دارد. برای دیدن از این کلیسا به بیشه ای پر از درختان بلند می روید و کلیسا را در گوشه ای از این بیشه سرسبز و ساکت می بینید. این کلیسا در طی سه مرحله در بین سال های ۱۰۰۰ تا ۱۸۰۰ ساخته شد اما مهمترین قسمت های آن در دهه ۱۲۰۰ در دوره امپراطوری دوم به کلیسا اضافه شد.
در حومه جنوب غربی شهر صوفیه کوه ۲۲۰۰ متری ویتوشا قرار گرفته، قله ای باشکوه که در پارکی طبیعی قرار دارد و آنقدر ماجراجویی دارد که با یک بار رفتن نمی توانید همه آن ها تجربه کنید. آسان ترین راه برای بالا رفتن از این کوه مسیر پیست اسکی آلکو (Aleko) است چون در آنجا می توانید سوار تله کابین شوید و به راحتی به بالا بروید. بعد از اینکه از تله کابین پباده شدید بقیه مسیر تا رسیدن به قله خیلی راحت است چون قله در زمین مسطح بزرگی قرار دارد که شیب چندانی ندارد. بر روی این قله چشم اندازی خیره کننده از صوفیه را می بینید.
این موزه در سال ۱۹۰۵ تاسیس شد تا همه آثار باستانی مهمی که در صوفیه و دیگر شهرهای بلغارستان پراکنده بودند را زیر یک سقف جمع کند. این موزه در واقع مسجد جامع سابق بود که بعد از احیای بلغارستان به موزه تبدیل شد. مهمترین قسمت های این موزه بخش آثار ماقبل تاریخ، تالار اصلی، بخش قرون وسطی و گنجینه هاست.
«بانیا باشی» تنها مسجد این شهر است و اگر در ساعت غیر از نماز قصد بازدید از آن را داشته باشید با در بسته روبرو می شوید. اگر با دیدن این مسجد یاد مساجد ترکیه ای می افتید بی دلیل نیست چون این مسجد یکی دیگر از شاهکارهای معمار ترکیه ای معمار سینان است. مسجد بانیا باشی در سال ۱۵۷۶ در ابتدای دوره عثمانی ساخته شد و گنجایش ۷۰۰ نفر را دارد.
Simeon II تزار بلغارستان قبل از اینکه تبعید شود در سال های ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۶ در خانه ای زندگی می کرد که امروز به این پارک تبدیل شده است. این پارک فقط در آخر هفته ها باز است و ساختمان های جالبی دارد البته نمی توانید وارد هیچ کدام از آن ها شوید. باغ و فضای سبز این پارک یکی از آرامش بخش ترین محل های شهر است.
این آمفی تئاتر رومی صوفیه تا قبل از سال ۲۰۰۴ کشف نشده بود اما در زمان خودش یکی از بزرگ ترین آمفی تئاترهای رومی بود. این آمفی تئاتر در دهه ۴۰۰ نوسازی اما چند سال بعد متروک شد.
منبع: thecrazytourist.com