پیدا شدن تقویمی باستانی که اتمام جهان را پیشگویی کرده!

برای سال های متمادی، پیش بینی های زیادی برای به اتمام رسیدن جهان انجام شده است. از آنجایی که این تاریخ ها در بیشتر مواقع بدون اتفاقی رسیده و گذشته اند، دیگر این پیش بینی ها رنگ خود را در میان مردم از دست دادند. تقویم شمارش طولانی مایا یکی از آن ها بود که می گفته در سال ۲۰۱۲ دنیا به پایان خواهد رسید. این تقویم یکی از قدیمی ترین و پیچیده ترین تقویم های دنیا شناخته می شود که در آمریکای مرکزی یافت شده است. پیش بینی می شود که تقویم شمارش طولانی مایا از تقویم نجومی کشاورزان الگو گرفته و به قوم مایا رسیده است. الی گشت در ادامه می خواهد شما را با این تقویم باستانی آشنا کند. با ما همراه باشید.

مطالب مرتبط:
عجیب‌ترین اشیاء پیدا شده در زمین که علم را ناتوان ساخته!
چهره واقعی انسانی که ۱۵۰ هزار سال پیش مرده است!

تقویم مایایی از سه تقویم مجزا تشکیل شده که همزمان با هم استفاده می شوند: شمارش طولانی (the Long Count)، چرخه مقدس یا تزول‌کین (Tzol’kin) و هاب یا سال عرفی (Haab). شمارش طولانی سال را مشخص می کند و دو تقویم دیگر به روزها اشاره دارند. این سه تقویم با هم به عنوان مجموعه ای از چرخ های متصل به هم کار کرده و هرکدام یک فاصله زمانی متفاوت را نشان می دهند.

چرخه مقدس یا تزول‌کین: این تقویم دارای ۲۶۰ روز است که شماره های ۱ تا ۱۳ در یک چرخش تکرار شونده در سال دیده می شوند که ۲۰ بار از آن ها وجود دارد. این چرخه ها، دارای رویدادهای مذهبی و جشن های مختلف است.

هاب یا سال عرفی (Haab): هاب یک تقویم ۳۶۵ روزه شمسی است که ۱۸ ماه ۲۰ روزه و یک ماه ۵ روزه دارد.

این دو با هم یک دوره تقویمی را می سازند که دوره های ۵۲ ساله را تکرار می کنند. این دوره ها همچنان در بخشی از تقویم گواتمالا استفاده می شود.

شمارش طولانی: این تقویم، تاریخی را با شمارش تعداد روزهای شروع که به نظر می رسد ۱۱ آگوست ۳۱۱۴ گاه‌شماری دوران مشترک (August 11, 3114 BCE) باشد، شناسایی می کند.

به نظر می رسید که تقویم مایاها برای حدودا ۵۱۲۵.۳۶ سال به طول می انجامد، زمانی که به اصلاح به آن چرخه بزرگ یا Great Cycle  می گویند. تقویم شمارش طولانی مایا به طول کلی به ۵ بخش مجزا تقسیم می شود:

• ۱ روز – kin
• ۲۰ روز – uinal
• ۳۶۰ روز – tun
• ۷۲۰۰ روز – katun
• ۱۴۴۰۰۰ روز – baktun

برای آنکه تاریخ این تقویم را با تقویم میلادی جدید تطبیق دهید، نیاز است که روزها را از آخرین روز چرخه بزرگ شمارش کنید. اما در حقیقت اینکه بدانیم آخرین چرخه کی شروع شده و آن را با روزهای میلادی تطبیق دهیم، کمی دشوار و پیچیده است. باستان شناس انگلیسی سر اریک تامپسون (Sir Eric Thompson) سری به دادگاه پُست مقدس تفتیش عقاید در اسپانیا انداخت تا بتواند تبدیل تاریخ را از تقویم شمارش طولانی مایا به تقویم میلادی انجام دهد که به آن همبستگی تامپسون (Thompson Correlation) می گویند.

اتفاقاتی که در طول این دادگاه رخ داده بود و اطلاعات تقویم میلادی و مایا جمع آوری شد. دانشمندان سپس تاریخ های جمع آوری شده را با هر دو تقویم ها هماهنگ کردند و آن ها را با کتاب درسدن کودکس (Dresden Codex)، یکی از چهار سند مایایی که از تفتیش عقاید در اسپانیا جان سالم به در بردند، مقایسه کردند. در نهایت تامپسون و دیگر دانشمندان به نتیجه رسیدند که اولین دوره چرخش بزرگ را می توان به ۱۳ آگوست سال ۳۱۱۴ قبل از میلاد مسیح نسبت داد.

حالا کمی کارمان راحتتر می شود. ما اولین روز چرخه بزرگ را داریدم و می توانیم تقویم شمارش طولانی را به دست آوریم. ما یک روزی را انتخاب می کنیم که برای بسیاری از مردم جهان شاید آشنا باشد، ۲۰ جولای ۱۹۶۹، روزی که آپولو ۱۱ در ماه فرود آمد. در تقویم شمارش طولانی مایا این تاریخ به این شکل نوشته می شود: ۱۲.۱۷.۱۵.۱۷.۰.

با دقت به این شماره متوجه خواهید شد که ۵ شماره در این تاریخ قرار داده شده است. برای خواندن این تاریخ باید از چپ به راست شروع کنیم، اولین جایگاه شماره باکتونز (baktuns) را یعنی ۱۴۴۰۰۰ روز بعد از اولین روز چرخش بزرگ نشان می دهد. در این صورت، ۱۲ باکتونز داریم که اگر محاسبات را (۱۴۴,۰۰۰ x 12) انجام دهیم به ۱,۷۲۸,۰۰۰ روز از تاریخ ۱۳ آگوست سال ۳۱۱۴ می رسیم. جایگاه دوم به شماره کاتونز تعلق دارد که ۷۲۰۰ روز است. سپس به همین ترتیب بخش های تونز، ییونال و کینز را داریم.

همانطور که در تیتر هم اشاره شد، بر اساس این تقویم می توانستند آخرین روز جهان را مشاهده کنند. اگر یادتان باشد قبل از سال ۲۰۱۲ زمزمه هایی مبنی بر تمام شدن جهان بود. در این تقویم روز ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲، آخرین روزی بود که می توانستند شمارش کنند و بدین ترتیب این روزی بود که بدترین ها باید اتفاق می افتاد.

با این حال، محققان و بومیان مایا نظریه های آخرالزمان را رد می کنند و اشاره می کنند که انتهای تقویم یک جشن خواهد بود که بسیار شبیه به جشن های سال نو است. همچنین در کتیبه های مایا یا نوشته هایی وجود دارد که پایان جهان را آنطور پیش بینی می کند که از چرخه بزرگ نتیجه گرفته شده است.

مایاها شماره ها را به صورت عمودی می نوشتند، در حالیکه برای ما به صورت افقی است. برای مثال عدد ۲۷ هفت را که ما به این صورت می نویسیم مایاها به شکل دیگری استفاده می کردند. مایاها به صورت عمودی عدد ۲۷ را می نوشتند – نماد آنها برای عدد هفت (یک خط پنج واحدی با دو نقطه بالای آن) در پایین قرار دارد و نماد ۲۰ (یک نقطه و خطی بالای آن) مستقیما روی آن قرار می گرفت.

شماره ها ارزش زیادی در فرهنگ قوم مایا داشته اند. برای مثال شماره ۲۰ شماره هایی بود که به انسان نسبت داده می شد (۲۰ انگشت پا و دست). شماره ۱۳ به مفصل های اصلی بدن اشاره داشته که آن ها معتقد بودند بیماری ها از آنجا وارد و حمله می کنند (گردن، دو شانه، دو آرنج، دو مچ و …).

با همه این اوصاف هنوز هم تقویم شمارش طولانی مایا یکی از عجیب ترین تقویم هایی است که در طول زندگی انسان به روی زمین دیده می شود و می توان گفت که با اینکه زمین در سال ۲۰۱۲ از بین نرفت، اما تأثیری که مدت ها این تقویم روی انسان ها داشت هنوز هم دیده می شود!