تئاتر مارینسکی در سنت پترزبورگ

بیش از دو قرن است که تئاتر مارینسکی در سنت پترزبورگ با هنرمندان فوق العاده ومتعددش در عرصه هنر جهانی خدمت می کند. احتمالا تا به حال شنیده اید که مردم این کشور علاقه زیادی به تئاتر و نمایش دارند حتی یکی از ضرب المثل های رایج بین روس ها است که می گوید روس بدون تئاتر می میرد. این شهر مجموعه های نمایشی زیادی دارد که تئاتر مارینسکی می تواند برترین آن ها لقب گیرد. مارینسکی از سال ۱۷۸۳ فعالیت خود را آغاز کرده است. برای آشنایی با این مجموعه ارزشمند هنری و پیشینه آن با الی گشت همراه شوید.

برای خرید آنلاین تور روسیه ( ۳ شب تور سنت پترزبورگ + ۳ شب تور مسکو ) از سامانه الی گشت اینجا کلیک کنید.

مطالب مرتبط:
زیباترین ایستگاه های متروی سنت پترزبورگ
سفرنامه سنت پترزبورگ و مسکو از زبان الی گشت
در سفر به سنت پترزبورگ این کارها را انجام ندهید

مجموعه تئاتر و اپرای باشکوه و مجلل در سال ۱۷۸۳ شروع به فعالیت کرد. این مجموعه دارای سالن های نمایش متفاوتی است که عبارتند از: سالن تئاتر کوچک مالی که در ساختمانی چوبی کنار کلیسای Our Saviour on the Spilled Blood، تئاتر خصوصی ارمیتاژ، سالن ساخته شده در همان سال شروع به کار Antonio Rinaldi’s Bolshoy Kamenniy یا صخره بزرگ که امروز توسط هنرستان هنرهای زیبای Rimsky-Korsakov استفاده می شود و در مقابل آن تئاتر مارینسکی مدرن که در Teatralnaya Ploshchad به معنی میدان تئاتر قرار دارد.

ساختمان رینالدی توسط توماس د توروم بین سال های ۱۸۰۲-۱۸۰۳ وسعت داده شد و از سال ۱۸۲۶ تا ۱۸۳۶ توسط البرتو کاووس، پسر آهنگساز و ارکستر اپرا Catarino Cavos، باز سازی شد، تا امکان استفاده از ابزار و ماشین آلات مدرن در آن فراهم شود. در سال ۱۸۴۵، سیرک تورهای مینیاتور الساندرو گورا ایتالیایی وارد شهر سنت پترزبورگ شد که به سرعت متوجه علاقه فوق العاده مردم به هنرهای نمایشی شد و فهمید می تواند ساختمان چوبی اجراهایش را در مقابل ساختمان تئاترBolshoy Kamenniy احداث کند.

گورا نمایش عجیب و غریب اسب سواری را به نمایش می گذاشت که لباس مخصوص اسب سواری پوشیده بود (آن چه مردم سنت پترزبورگ تا به حال ندیده بودند) که یکی از عوامل محبوبیت فوق العاده آن در بین ثروتمندان شهر بود. شور و هیجان تماشای سیرک هر روز بین روس ها افزایش می یافت. نیکولاس اول متوجه این هیجان شد و این سیرک هنری را خرید و به کنترل خود در آورد. او گورا را به عنوان کارگردان مجموعه انتخاب کرد که موفقیت او هر روز افزایش یافت به حدی که از رقیب خود Paul Cuzent در سیرک پاریس نیزپیشی گرفت.

تا این گه در سال ۱۸۴۶ در رویدادی که میان خودشان به جنگ سیرک ها مشهور است Cuzent پاریسی او را شکست داد و در سال ۱۸۴۶ گورا سنت پترزبورگ را ترک کرد. ساختمان او در میدان تئاتر تخریب شد تا ساختمان سیرک سلطنتی به جای آن ساخته شود.  این مجموعه در سال ۱۸۴۹ بازگشایی شد،  این ساخت و ساز لوکس تئاتر خیلی بیشتر از آن چه بود که تصور می شد، با یک فضای پر زرق و برق گچ کاری شده، نقاشی های دیواری و لوسترهای باشکوه و سالن های بزرگ که برای اجراهای سوارکاری و نمایش های صامت مناسب است.

Cuzent برای این که بتواند در این فضای باشکوه و خیره کننده تاب بیاورد تصمیم گرفت مجموعه ای از نمایش های پر آب و تاب را روی صحنه ببرد. اولین نمایش این مجموعه شامل دسته ای قزاق بود و ۱۲۰ سرباز ارتش امپراطوری بود. پس از این که او استعفا داد سیرک امپریال هرگز محبوبیتی به آن حد نیافت و بیشتر برای اجرای نمایشنامه های درام و شرکت اپرای روسیه مورد استفاده قرار می گیرد.

شرکت امپریال باله و کمپانی اپرای ایتالیایی به اجراهای خود در سالنBolshoy Kammeniy ادامه می دادند تا این که ساختمان رو به فرسودگی رفت و آثاری از افول آن به وضوح قابل مشاهده بود. تا این که در ژانویه سال ۱۸۵۹ ساختان سیرک امپریال به کلی در آتش سوخت. کاووس دستور داد که یک بنای جایگزین برای آن بسازند که تماما از سنگ باشد و برای یاد نام همسر جدید تزار الکساندر دوم، ملکه ماریا الکساندرونا تئاتر مارینسکی نامگذاری شود.

کاووس تلاش کرد تا ساختار پایه ساختمان قدیمی را حفظ کند اما ارتفاع ساختار پایه را افزایش داد. تئاتر مارینسکی نیز مانند سالن قبل از خود سبک نئوکلاسیک داشت اما آثاری از طراحی نئوبیزانتی در طراحی دکورهای آن مشاهده می شد. کاووس از تزار دستور مستقیم داشت تا دکوراسیون باشکوه سیرک سلطنتی را مجددا بسازد. از جمله برجسته ترین عناصری که از این دوران باقی مانده است می توان به نقاشی سقفی ساعت و کویید (خدای عشق) که توسط Enrico Franciolli کشیده شده  و لوستر حاشیه دار و شکوهمندی که توسط کاووس طراحی شده اشاره کرد.

تئاتر مارینسکی جدید در سال ۱۸۶۲ با اجرای زندگی یک تزار گلینکا افتتاح شد. ادوارد ناپروکن، که بیش از نیم قرن در تئاتر کار می کرد در سال ۱۸۶۹ به عنوان مدیر اجرایی تئاتر برگزیده ش، تئاتر ماریایینسکی و شرکت اپرا روسیه وارد یک دوره طلایی شدند و در آن ریمسکی-کورساکوف، موسورگسکی و چایکوفسکی اجرا شد.

شرکت ایمپریال باله در سال ۱۸۸۶ میلادی هنگامی که تئاتر Bolshoy Kamenniy کاملا تعطیل شد تبدیل به تئاتر مارینسکی شد. در آن زمان ماریس پتیپا افسانه ای رییس این انجمن بود و استیج های تئاتر مارینسکی بود که آثار کلاسیک فوق العاده از جمله زیبای خفته، نجوا و قوی سیاه بر روی اجرا رفت.

تقریبا در همان دوران بود که Victor Schroter معمار ارشد تئاتر سلطنتی شد. کار او در مارینسکی شامل بازسازی نما بعد از تخریبش در آتش سوزی سال ۱۸۸۰ و نوسازی در ابعاد بزرگ می شد که از سال ۱۸۸۳ تا ۱۸۹۶ به طول انجامید. در واقع این تغییران همان است که امروز می توانیم در این مجموعه مشاهده کنیم. در سال ۱۹۱۴ استیج مشهور مارینسکی که توسط الکساندر گولوین طراحی شده است نصب شد.

در دوران اتحاد جماهیر شوروی، تئاتر به افتخار سرگئی کیروف رئیس حزب محلی نام گذاری شد و شرکت های همچنان آن را به این نام می شناسند. در حالی که شرکت های مختلف در مجموعه اجرا داشتند تئاتر خود نیاز به نوسازی داشت. آخرین سالن اصلی این ساختمان در سال ۱۹۷۰ تکمیل شد و اگر چه قسمت های عمومی در شرایط عالی قرار داشتند، اما پشت صحنه در وضعیتی ضعیف قرار داشت. در سال ۲۰۰۷ سالن کنسرت مارینسکی توسط معمار فرانسوی ژاویر فابره افتتاح شد.

آدرس: ۱, Teatralnaya Ploshchad

وبسایت: mariinsky.ru

منبع: saint-petersburg.com