کوه سرو ریکو
در ارتفاعات رشته کوه های آند در جنوب غربی بولیوی و در بالای یکی از مرتفع ترین شهرهای جهان، کوهی مخروطی شکل به نام سرو ریکو (Cerro Rico) وجود دارد. کوه سرو ریکو در بولیوی، به یک دلیل بسیار معروف شده است: این کوه انسان ها را می خورد! در ادامه همراه الی گشت باشید تا ببینیم چه چیز عجیبی در مورد سرو ریکو وجود دارد.
سرو ریکو به چه معناست؟
مطالب مرتبط: تصاویری جالب از مقایسه شهر قدیمی و جدید پاریس برداشت شما از مجسمه ی عجیب مرد بارانی چیست؟ (عکس)
سرو ریکو در زبان اسپانیولی به معنای «کوه غنی و یا کوه گرانبها» است. این نام را استعمارگران اسپانیایی در آن زمان به خاطر مقادیر بسیار زیاد نقره ای که در کوه پیدا کردند، روی آن گذاشتند. در واقع آنها تصور می کردند که تمام این کوه از سنگ نقره تشکیل شده است.
در سال ۱۵۴۵، یک شهر معدنی کوچک در دامنه ی کوه سرو ریکو ساخته شد و ۳ میلیون بومی آن مجبور به کار در معادن آن شده و صدها و شاید هزاران نفر از این افراد در اثر گرسنگی و کار زیاد کشته شدند.
هنوز هم این کوه قربانی می گیرد و ده ها انسان در اثر حفاری و ریزش معدن جان خود را از دست می دهند. قرن ها حفاری در دل این کوه باعث شده تا داخل آن حفره حفره شود و در نتیجه هر آن، امکان ریزش کامل کوه وجود دارد.
طبق تحقیقات تاریخ دانی به نام Eduardo Galeano، از قرن ۱۶ تا حالا حدود ۸ میلیون نفر در کوه سرو ریکو و معدن آن کشته شده اند. البته منتقدان مخالف این آمارند، آنها بر این باور هستند که در این مورد، بزرگنمایی شده است و ۸ میلیون نفر مربوط به افرادی است که در سراسر این منطقه کشته شده اند نه فقط در اثر کار در معدن.
شاید این اعداد چندان درست نباشد اما مطمئنا آمار کشته شده های معدن به اندازه ای بوده که به آن لقب «کوهی که انسان می خورد» را داده اند.
بسیاری از افراد این منطقه به دلایل مختلف کشته شده اند اما بیشتر آنها در اثر تنفس نوعی غبار به نام سیلکوزیس کشته شده اند. امروزه در معدن های مدرن، این غبار سمی بوسیله ی بخار آبی که به بیرون هدایت می شود، قابل پیشگیری است اما متاسفانه همچین تکنولوژی ای در سرو ریکو وجود ندارد و به همین دلیل هنوز هم که هنوز است، قربانی می گیرد. در سرو ریکو، این غبار بعد از متصاعد شدن به داخل معدن برمی گردد و به شش های معدن چیان، وارد می شود. این غبار وقتی که وارد شش می شود، باعث ایجاد زخم در آن می شود و علائمی مثل تب، درد قفسه ی سینه، کاهش وزن، ضعف و سرانجام مرگ را در پی دارد.
تعداد کمی از معدنچیان سرو ریکو موفق می شوند که تا سن ۴۰ سالگی زنده بمانند و بر اساس تحقیقات، هر ماه ۱۴ خانم همسر خود را از دست می دهند. امروزه دیگر این معدن به مانند گذشته (قرن هجدهم میلادی) فعال نیست و و شهر پتسی (Potosi) روند اقتصادی بدی را پشت سر می گذراند.