کوه های خطرناک جهان را می شناسید؟ کوه و کوهستان همیشه نماد قدرت، سر بلندی و ابهت است. بسیاری از کوهنوردان کوه را برای آرامش و هیجان آن انتخاب میکنند. اما همه ی کوه ها و قله ها هم بی خطر و آرام نیستند. بعضی از قله ها بین کوهنوردان حرفه ای به «قاتلان خاموش» شهرت دارند. سرمازدگی، بهمن و طوفان های شدید و مرگ آور، از مهمترین خطراتی است که مسافران بلندترین و خطرناک ترین قلل جهان را تهدید میکند.
تعداد کوه های خطرناک و مرگبار جهان کم نیست، اما خطر کردن در خون بعضی از آدمهاست و کوهنوردان ماجراجو و خطر پذیری هم هستند که هر ساله این کوه های خطرناک را جهت پیمایش انتخاب می کنند و برای فتح آنها جان خود را به خطر می اندازند. در این مقاله از مجله گردشگری الی گشت مرگبارترین کوه های جهان برای کوهنوردی را به شما معرفی می کنیم.
برای تجربه یک کوهنوردی لذت بخش مطالعه این مطلب را نیز به شما پیشنهاد می کنیم: ۸ راه حل کاربردی برای مدیریت ترس در کوهنوردی!
۱-کوه های خطرناک جهان | آناپورنا Annapurna، نپال مرکزی (۲۶،۵۴۵ فوت)
آناپورنا، دهمین کوه مرتفع جهان است که در قلب خود تعداد زیادی قله مستعد بهمن را جمع کرده است. تاکنون حدود ۶۳ نفر در صعود های خود به این کوه، جان خود را از دست داده اند. میزان مرگ و میر آناپورنا ۳۳ درصد است که در میان کوه های ۸۰۰۰ متری بالاترین نرخ مرگ و میر را داراست. آناپورنا اولین قله ۸۰۰۰ متری جهان بود که صعود شد ، اما صعود به آن برای کوهنوردان حرفه ای همچنان یک چالش و جذابیت محسوب می شود.
در منطقه اطراف آناپورنا محلی وجود دارد که بسیاری معتقدن در آنجا “بدترین فاجعه در کوهپیمایی” صورت گرفته است. سال ۲۰۱۴ در این منطفه طوفان برفی رخ داد و باعث راه افتادن بهمن و کشته شدن ۴۳ نفر شد. در آن سال طی ۱۲ ساعت تقریبا ۶ فوت برف بارید و بیش از ۵۰۰ نفر در شرایط اضطراری، نیاز به نجات داشتند.
۲-نانگا پارباتNanga Parbat، پاکستان (۲۶۶۵۷ فوت)
در گیلگیت-بالتستان کشور پاکستان ، هیولایی سنگی وجود دارد که به عنوان کوه قاتل شناخته می شود ، نانگا پاربات یک پشته عظیم از سنگ و یخ است. نانگا پاربات نهمین کوه مرگبار در جهان است و ضلع جنوبی آن به شکلی است که بسیاری آن را بلندترین کوه روی کره زمین می نامند.
صعود به آن از مشکلترین صعودهای کوهستانی است و به دلیل کوهنوردهای زیادی که در جریان صعودهای آن کشته شدهاند به کوهستان قاتل معروف است. هماکنون «نانگاپاربات» دارای بیشترین کشتهها (به نسبت صعودها) در میان کوههای ۸۰۰۰ متری است. نانگا پاربات اولین بار توسط هرمان بول اتریشی در سال ۱۹۵۳ فتح شد ، البته قبل از آن جان ۳۱ نفر را گرفت.
۳-کوه های خطرناک جهان | قله K2 ، مرز پاکستان و چین (۲۸،۲۵۱ فوت)
قله کی ۲ (K2) نام دومین قله بلند و مرگبار روی زمین است. کی ۲ پس از اورست است و اختلافشان تنها ۱۰۰ متر است. این قله با ارتفاع ۸۶۱۱ متر از سطح دریا، در منطقه ی قره قروم در رشته کوه های هیمالیا میان مرز کشورهای پاکستان و چین قرار گرفته و دارای فنی ترین و سخت ترین مسیر صعود در جهان است.
تعداد کوهنوردانی که در راه رسیدن به این قله جان خود را از دست دادهاند، برابر با یک چهارم تعداد کسانی است که موفق به صعود این قله مرگبار شده اند. بالا رفتن از این کوه به علت وضعیت بد برف و یخ های سطحی آن بسیار دشوار است و ریزش بهمن و سنگ از دلایل اصلی مرگ در آن شناخته می شود.
۴-قله کانگچن جونگا Kangchenjunga ، مرز هند و نپال (۲۸۱۶۹ فوت)
در سال ۱۹۹۹ ، در جیمز باند صحنه های زیبا و نمایشی از کوه کانگچن جونگا Kangchenjunga نشان داده می شد. منظره زیبایی که تحسین برانگیز بود کند. ظاهر زیبای این کوه فریبنده است، اما بهمن و سرماهای شدید این کوه را به یکی از کشنده ترین کوه های جهان تبدیل کرده است. کانگچن جونگا ، بر اساس آمار سال ۲۰۱۰ ،با دارا بودن بیش از ۲۰۰ قله و ۲۰ درصد مرگ و میر ، سومین کوه بلند و مرگبار جهان است.
۵-کوه های خطرناک جهان | قله ماترهورن Matterhorn ، مرز سوئیس و ایتالیا (۱۴،۶۹۱ فوت)
قله ماترهورن در آلپ پنین قرار دارد و یکی از بلند ترین قله های رشته کوه آلپ است که در مرز سوئیس و ایتالیا قرار گرفته است. این کوه برای اولین بار در سال ۱۸۶۵ میلادی فتح شد. این روزها ، خطر اصلی در ماترهورن محبوبیت آن است و طوفان ها عامل مرگ و میر در این کوهستان است. قله ماترهورن به طور میانگین در حدود ۱۲ مرگ در سال را مشاهده می کند و از زمان اولین صعود خود بیش از ۵۰۰ کشته به جا گذاشته است.
۶-کوه اورست Everest ، مرز نپال و چین (۲۹،۰۲۹ فوت)
کوه اورست بلندترین کوه زمین و یکی از کوه های خطرناک جهان است. است. ارتفاع قله ی آن از سطح دریا برابر با ۸۸۴۸ متر است. این کوه در رشته کوه های هیمالیا در مرز منطقه ساگارماتای نپال و تبت در کشور چین قرار گرفته است. از زمانی که کوهنوردان به کمپ اصلی می رسند، کل زمان صعود چیزی حدود ۶ تا ۹ هفته به طول می انجامد. از زمان رسیدن به کمپ اصلی تا صعود به قله، بیش از یک ماه طول می کشد.
البته نباید فراموش کرد که زمان تطبیق بدن با آب و هوا را نمی توان به اجبار کوتاه تر نمود. خطر واژه ای جدایی ناپذیر از اورست است و باید بدانید که هر چقدر هم که تدابیر ایمنی اندیشیده شود، باز هم احتمال خطر به صفر نمی رسد. آمار نشان می دهد که سالانه حدود ۶ نفر در این سفرها جان خود را از دست می دهند که اکثر مرگ و میرها به دلیل سقوط از کوه اتفاق می افتد.
آمادگی لازم برای صعود به اورست
البته بزرگترین خطر برای کوهنوردانی که قصد صعود به قله اورست را دارند آماده نبودن و بیتجربگی است. مشکل اینجاست که بسیاری از افراد تصور می کنند رفتن به قله اورست مثل یک پیاده روی معمولی در مسیری سربالایی است و عملا کوهنوردی محسوب نمی شود و اگر هم مشکلی پیش بیاید، به آنها کمک می شود. اما حقیقت این است که در مواقع بروز خطر، هر کسی به فکر خویش است و ممکن است اصلا برای نجات افراد دیگر هیچ کاری انجام ندهند به همین دلیل است که باید با آمادگی جسمانی، روحی، تجهیزات کامل و گروهی مورد اعتماد سفر کنید.
بین سالهای ۱۹۲۱ تا ۱۹۹۹ و در ۱۱۶۹ صعود به قله اورست، ۱۷۰ نفر جان خود را از دست دادهاند اما خوشبختانه در قرن اخیر با وجود افزایش ۵ برابری تعداد سفرهای صعودی به اورست، میزان مرگ و میر کاهش چشم گیری داشته است. بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ و طی ۵۸۳۲ صعود انجام گرفته به قله اورست، ۱۱۲ مورد مرگ گزارش شده است. با توجه به گزارش پایگاه های کوهنوردی هیمالیا، در پاییز سال ۲۰۱۵ بیماری های مرتبط با ارتفاع با ۹۰ مورد مرگ در صدر جدول آمار مرگ و میر قرار دارند و بعد از آن سقوط با آماری ۶۷ نفری، در درجه دوم قرار دارد. همچنین در منطقه آبشار یخی خومو تابحال ۳۱ مورد مرگ گزارش شده است. این کوه یکی از کوه های خطرناک جهان است.
۷-کوه های خطرناک جهان | کوه سیولا گراند Siula Grande ، محدوده Huayhuash از آند پرو (۲۰،۸۱۴ فوت)
سیولا گراند یکی از کوه های خطرناک جهان است. این کوهستان به دلیل صخره ها و شیب تند و البته ارتفاع ۶۴۰۰ متری، یکی از کوهستان هایی است که صعود به آن بسیار مشکل و مرگ آور است. به همین دلیل کمتر کسی ریسک صعود به آن را می پذیرد. داستان یکی از صعودهای این کوهستان که از آن فیلمی هم با نام (لمس کردن خلأ) ساخته شد، مربوط میشود به سال ۱۹۸۵ میلادی؛ زمانی که دو کوهنورد با نام های جو سیمپسون و سیمون یاتس راهی این کوهستان می شوند اما در این مسیر سیمپسون از یکی از صخره های این کوهستان به میان صخره ای تا ارتفاع ۳۰ متری سقوط می کند.
سه روز در میان این صخره تنها با ذوب کردن برف ها زندگی می کند تا این که او را پیدا می کنند و نجاتش می دهند. البته این تنها صعود به کوهستان سیولا گراند نبوده و نخواهد بود، این کوهستان با تمام خطراتش همیشه منتظر کوهنوردان ماجراجو است.
۸-کوه واشنگتن Washington، در نیوهمپشایر آمریکا (۶،۲۸۸ فوت)
کوه مرگبار بعدی که در این مقاله به آن می پردازیم، کوه واشنگتن است که در نیوهمشایر آمریکا واقع شده است با ارتفاع ۱۹۱۶ متر بلندترین قله ای است که در شمال شرقی آمریکا قرار گرفته و در عین حال یکی از زیباترین کوه های شرق رودخانه می سی سی پی است. به این قله لقب دریاچه ابر نیز داده اند چرا که قله این کوه از پایین در میان ابرها پنهان شده است. این کوهستان از آن نظر مرگبار است که آب و هوای منطقه به هیچ وجه قابل پیش بینی نیست و ممکن است دمای هوان آن تا منفی ۵۰ درجه هم برسد.
این کاهش دما با طوفان و تند بادهایی همراه است که به راحتی می تواند کوهنوردان را به کام مرگ بکشاند. گاهی سرعت وزش باد در این منطقه تا ۳۷۱ کیلومتر در ساعت هم می رسد که بسیار خطرناک است و تا به حال جان چندین کوهنورد را گرفته و این قدرت را دارد که باز هم جان های زیادی را بستاند.
۹-کوه های خطرناک جهان | دنالی Denali در آلاسکا (۲۰۳۲۰ فوت)
دنالی بلندترین قله آمریکای شمالی است که یکی از منزوی ترین و برجسته ترین قله های جهان بشمار می آید. صعود به قله دنالی در آلاسکا دو تا چهار هفته به طول می انجامد. دنالی سالانه توسط افراد زیادی جهت صعود انتخاب می شود ، اما فقط نیمی از افرادی که آن را امتحان می کنند به قله می رسند. نکته ویژه ای که راجب دنالی وجود دارد این است که این رشته کوه مستعد زمین لرزه است. ترکیبی از ارتفاع زیاد و عرض جغرافیایی فوق العاده همچنین احتمال وقوع زمین لرزه و ریزش کوه همه در کنار هم سبب شده که دنالی هم در لیست مرگبار ترین قله های جهان قرار بگیرد.
۱۰-قله مون بلان Mont Blanc، مرز فرانسه و ایتالیا (۱۵،۷۷۷ فوت)
قله مون بلان یکی از بلندترین قله های رشته کوه آلپ است، این قله روی مرز فرانسه و ایتالیا قرار دارد و از خطرناک ترین کوه های دنیا به شمار می آید. جالب است بدانید که هر سال حدود ۲۰۰۰۰ نفر از این کوه بالا می روند البته بیشتر کوهنوردان تمایل دارند که در طی تابستان از کوه بالا بروند و گروه های کوهنوردی گوناگونی در تابستان ها به صعود از این کوه می پردازند. اغلب کوهنوردان با موفقیت می توانند از مون بلان صعود کنند اما اگر هوا یاریشان نکند حتما به دردسر میافتند. از مهمترین معضلات کوهنوردان نیز در حین صعود از این کوه، نامساعد شدن آبوهوا و تیز بودن سنگهاست.