شاید آخرین آیتمی که افراد در فکر کردن به هواپیما به آن برسند، چرخ های هواپیما باشد و اولین مواردی که افرادی که با آن سفر می کنند به آن دقت می کنند، دقیقا همین چرخ ها باشند. برخی می گویند علت این عدم توجه این است که افراد به صورت عمده به هواپیما به چشم یک وسیله ی هوایی نگاه می کنند و به صورت کلی انتظار آن ها از هواپیما تنها پرواز است و چرخ را مختص اتومبیل و موتور سیکلت می دانند و عموما به نقش آن در هواپیما اهمیت نمی دهند. امروز ما می خواهیم تا به نقش در این وسیله بپردازیم و به صورت کامل آن را برای شما توضیح دهیم. در ادامه با ما در الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: با شنیدن چه صداهایی در هواپیما باید نگران شویم؟ راحت ترین صندلی های هواپیما در کدام ردیف ها قرار دارند؟ آیا صندلی هواپیماها واقعا کوچکتر از قبل شده؟
تمامی هواپیماهایی که در جهان از ابتدای اختراع تا به الان ساخته شده اند، برای فرود آمدن به ۲ نوع ارابه و یا چرخ فرود اتکا می کنند و از آن چرخ ها برای فرود خود استفاده می کنند. در این حالت یکی ارابه های اصلی که در زیر بال و یا بدنه ی اصلی قرار گرفته است و ارابه ای دیگر که در زیر دماغه ی هواپیما است، از آن برای حفظ تعادل استفاده می شود.
به صورت کلی هر کدام از چرخ های هواپیما برای تحمل نهایتا ۳۸ تن وزن مهندسی شده و مورد طراحی قرار گرفته اند. چرخ‌های هواپیماهایی همچون بوئینگ ۷۷۷ از ماده ی مشابه تایر خودروها ساخته می شود.
دلیل آن هم این است که در واقعیت و در پشت فلسفه ی ساخت اینگونه ی این چرخ ها این راز نهفته است که جنس ساخت آن ها به صورت مستقیم در میزان باد درون این چرخ ها و همچنین مواد سازنده ی آن‌ها و در نهایت بر روی اثری که بر ان ها می گذارد، موثر است.
این چرخ ها تا حدود ۲۰۰ پوند بر اینچ مربع باد می شوند که شاید باورتان نشود اما دقیقا برابر است با ۶ برابر میزان بادی که در درون تایر خودرو است. درواقع بر اساس اصل علم فیزیک، این فشار هوای بالای در درون تایر چرخ است که قدرت چرخ های هواپیماها را تامین می کند.
البته این مورد نیز گفتنی است که مراحل ساخت تایر هواپیما شامل استفاده از مواد محکم تری است نسبت به لاستیک یک اتومبیل معمولی اما در نهایت قدرت ترکیبات لاستیکی در درجه ی اول به جای این که در برابر ضربه در زمان فرود مقاومت کند، باعث تورم پرفشار در چرخ های هواپیما می شود.
چرخ های هواپیماهای مسافربری با توجه به جثه ی آن ها معمولا بزرگ نیستند، برای مثال چرخ های بوئینگ ۷۳۷ دارای ۶۹ سانتی متر قطر و عرض ۲۰ سانتی متری است و بر روی یک رینگ ۳۸ سانتی متری قرار دارند. این اندازه بسیار بسیار کوچک تر از لاستیک یک تریلی می باشد که قطر آن بیش از ۱ متر و عرض آن ۵۰ سانتی متر است.
به هر حال چرخ های هواپیما به دلیل کابل های نایلونی یا ۱ پلیمر مصنوعی به نام آرامید که در زیر آج جاسازی شده‌اند، بسیار قدرتمند تر است. الگوی آج ساده که عمدتا برای جلوگیری از سر خوردن هواپیما طراحی شده و کابل های تقویت کننده که در زیر آن ها تعبیه شده اند، به تایرهای هواپیماهای مسافربری اجازه می دهند تا بتوانند با سرعت بالا روی سطح فرود آمده و روی باند کشیده شوند.
این کشیده شدن، عامل دودی است که معمولا در زمان فرود برخی هواپیماها دیده می شود. بیشتر حوادث پارگی لاستیک ها در زمان همین فرآیند فرود اولیه رخ می دهند که طی آن، چرخ ها کشیده شده و نمی چرخند.
چرخ های هواپیما در کل تا ۵۰۰ فرود قابل استفاده هستند و پس از آن تحت ترمیم و اصلاح قرار می گیرند که با این شیوه، تایر هواپیما تا ۷ برابر عمر اولیه اش قابل استفاده خواهد بود. البته باید بدانید که ترکیدن چرخ های هواپیماها گاهی پیش می‌آ ید که اغلب دلیل آن این است که میزان باد لاستیک ها کم است. به طور معمول هواپیماهای بزرگی مانند هواپیمای ایرباس A380 معمولا بیش از ۲۰ چرخ دارند که ثبات کافی را برای یک فرود ایمن بر روی باند فراهم می کنند.
اگر فرود به درستی و با مهارت انجام شود کاملا امن است و خطری ندارد. فیلمی که در سال گذشته از فرود هواپیمایی بدون چرخ های جلو منتشر شده بود الهام بخش فرود هفته گذشته هواپیمای فلای بی بود.
هواپیما اول با چرخ های پشت بر روی باند نشست، سپس در حالی که بر روی باند با سرعت حرکت می کرد توانست موقعیت افقی خودش را حفظ کند و در نهایت در دقیقه ی آخر دماغه ی هواپیما با آسفالت برخورد کرد و هیچ کسی هم مجروح نشد.
در سال ۲۰۱۱ هواپیمایی دیگر با همین مشکل روبرو شد، فرودی بدون چرخ انجام داد و در آن اتفاق هم هیچ کسی مجروح نشد. با نگاهی به آمارها می شود فهمید که اتفاقا در سراسر دنیا این اتفاق خیلی هم زیاد می افتد و دلیل آن همیشه هم به خاطر مشکلات فنی در هواپیماها نیست!
بسیار پیش آمده است که خلبان ها قبل از فرود فراموش کرده اند که ارابه ها و چرخ های فرود خود را باز کنند و ناگهان در حین برخورد با باند فرودگاه متوجه این اشتباه خود شده اند! با نگاهی گذرا به پرونده سوانح هواپیماهای بوئینگ در سال ۲۰۱۶ به این نتیجه می رسیم که در سال گذشته ۱۲ حادثه مربوط چرخ های هواپیما بوده است.
در یکی از پروازهایی که به مشکل برخورد کرد و منجر به سقوط اضطراری شد، زیرا ۲ خلبان این پرواز، ۲ هواپیما با ۹۹ مسافر را هدایت می کردند که قبل از رسیدن به مقصد نزدیک بود که سوختشان به طور کامل به پایان برسد.
حتما با خود فکر می کنید که این مسئله دقیقا چه ربطی به مسئله ی چرخ های هواپیما دارد، باید به شما بگوییم که به این خاطر که خلبان ها فراموش کرده بودند که بعد از بلند شدن از باند، چرخ های خود را جمع کنند ،به خاطر به وجود آمدن کشش اضافه، هواپیما سوخت بیشتری را نسبت به حالت عادی سوزانده بود و به همین خاطر مشکل پیش آمده بود.
۳ نظرات