نروژ یکی از کشورهای حوزه اسکاندیناوی، از آن دست کشورهایی است که همیشه رو به کاهش آلودگی در جهان داشته است؛ چه با سیستم های بازیافت حرفه ای و چه با استفاده از انرژی های طبیعی. از آنجایی که این کشور پیشرفت خوبی در زمینه رهایی از سوخت های فسیلی و نفت داشته (در زمینه ماشین های برقی و انرژی پاک) قدم منطقی بعدی برای آن حتما این است که به سراغ دیگر روش های حمل و نقلی برود که در حال حاضر توسط انسان ها مورد استفاده قرار می گیرد. هواپیماهای برقی یکی از روش های حمل و نقلی است که به محیط زیست و بهره گیری از سوخت پاک، کمک شایانی خواهد کرد. الی گشت در ادامه این متن شما را با هواپیماهای برقی کشور نروژ آشنا خواهد کرد؛ با ما همراه باشید.
مطالب مرتبط: هواپیماها چگونه پرواز می کنند؟ ساخت هواپیمای مافوق صوت بوئینگ با سرعتی ۵ برابر سرعت صوت! ساخت جدیدترین هواپیمای بوئینگ با بال های تاشو!
وسایل حمل و نقل برقی همانطور که زمانی می گذرد، عادی و عادی تر می شوند و با اینکه نروژ کشور پیشتاز در زمینه استفاده از ماشین های برقی در جاده های کشور است، چند کشور دیگری هستند که در این زمینه پیشرفت های خوبی داشته اند. اخیرا، کشور سوئد اولین کشور در اسکاندیناوی شد که اتوبوس های برقی بدون راننده را مورد استفاده قرار داد؛ یک تکنولوژی که در کشورهایی نظیر آلمان و استونی در حال آزمایش و بررسی است. تا اینجای کار با پیشرفت روز افزون تکلونوژی همه چیز عادی به نظر می رسد، اما هواپیماهای برقی؟
هواپیماهای برقی قطعا مفهومی است که در ذهن عموم مردم بیشتر در فیلم های علمی تخیلی دیده می شود تا اینکه بتوان آن را یک وسیله واقعی دانست. اما باید به شما بگوییم که چیزی تا واقعی شدن این رویا نمانده است: طبق گفته مدیر اجرایی اوینور (Avinor)، شرکتی که فرودگاه های نروژ را اداره می کند، هدف بلند مدت در نروژ این است که تا سال ۲۰۴۰، تمام پروازهای کوتاه داخلی توسط هواپیماهای برقی و بدون سوخت فسیلی اجرا شوند.
را اگر کلید واژه خود در نظر بگیریم، پروازهایی را شامل می شود که بیش از ۱.۵ ساعت طول نکشند زیرا تنها پروازهایی کمت این زمان تا کنون قادر هستند که در کل مدت پرواز تنها با انرژی برق، به راه خود ادامه دهند. اما این قضیه مشکلی را سر راه این هدف نخواهد گذاشت؛ چرا که این مدت تمام پروازهای داخلی نروژ را بین شهرهای بزرگ (اسلو، برگن، استاوانگر و تروندهایم) و همچنین پروزهای بین اسلو و استکهلم و کپنهاگ را شامل می شود. استکهلم و کپنهاگ هر کدام از پایتخت نروژ، اسلو، تنها ۱ ساعت و ۱۰ دقیقه دورتر هستند. بعد از این زمان، به اصلاح هواپیمای برقی ما باید دوباره شارژ شود تا بتواند پرواز دیگری را با نیروی برق اجرا کند.
اگر فکر می کنید که استفاده از نیروی برق تنها مزایایی مبنی بر استفاده نکردن از سوخت های فسیلی دارد، سخت در اشتباهید. یکی دیگر از مهمترین نقاط قوت استفاده از هواپیماهای برقی این است که آلودگی صوتی تقریبا تا نصف هواپیماهای معمولی کاهش خواهد یافت؛ آسمان ساکت تر از همیشه خواهد بود.
حالا که صحبت از آلودگی شد این را هم بگوییم که طبق آمار رسمی، ۲.۴ درصد از انتشار گازهای گلخانه ای در نروژ به خاطر حمل و نقل هوایی آن هم پروازهای داخلی است؛ این درصد زمانی که پروازهای بین المللی را هم به این اضافه کنیم، دوبرابر می شود که نرخ کمی هم به حساب نمی آید. این موضوع هم قابل اشاره است که استفاده از هواپیمای برقی هزینه های عملیات پرواز را هم نصف می کند. بنابراین، به نظر می رسد که این یک وضعیت برد-برد است.
متاسفانه، تمام تکنولوژی هایی که برای جایگزینی هواپیماهای عادی با هواپیماهای برقی باید باشد، در حال حاضر کامل نیست. طبق گفته اوینور، در حال حاضر تمرکز بیشتر روی استفاده از راه حل های میان این دو، مانند بهره گیری از سوخت های زیستی و مدل های سوخت هیبریدی است. مدل هیبریدی که در حال کار و تحقیقاتی روی آن انجام گرفته، در مشارکت با (Rolls Royce) و زیمنس (Siemens) ساخته خواهد شد و اینطور برنامه ریزی شده تا بتوان در سال ۲۰۲۰ آن را عملی کرده و در پروازهای از این تکنولوژی استفاده کرد. اگر همه چیز در رابطه با این سوخت به خوبی انجام شود، پس از آن زمینه های لازم برای کار بیشتر روی هواپیماهای برقی ایجاد خواهد شد.
- باتری ها
باتری ها به دلیل ظرفیت نسبتا بالایشان، رایج ترین اجزاء حامل انرژی هواپیماهای الکتریکی هستند. باتری اولین منبع الکتریسیته بودند و اولین بار در اواخر قرن نوزدهم توسط نیروی هوایی را به کار گرفته شدند. این باتری های اولیه بسیار سنگین بود و انواع باتری های مدرن شامل لیتیوم و .. هستند که هنوز هم یک منبع انرژی محبوب هستند. باتری ها اغلب برای ذخیره موقت برق استفاده می شوند که توسط منبع دیگری تولید شده اند.
- کابل های برقی
یک کابل برقی ممکن است به یک منبع تغذیه زمینی مانند یک ژنراتور الکتریکی متصل شده باشد. در ارتفاع پایین این قضیه می تواند حمل باتری های سنگین را کاهش دهد و این کار توسط آزمایشگاه تجربی Petróczy-Kármán-Žurovec PKZ-1 در سال ۱۹۱۷ استفاده شده است. با این وجود چنین هواپیمایی باید به یک تسهیلات زمینی متصل شود و هرچه بالاتر پرواز کند، کابل سنگین تری را باید با خود به بالا بکشد.
- سلول های خورشیدی
یک سلول خورشیدی نور خورشید را برای انرژی مستقیم یا ذخیره موقت، به طور مستقیم به برق تبدیل می کند. خروجی قدرت سلول های خورشیدی کم است، حتی زمانی که تعدا زیادی از آن ها به یکدیگر متصل شده باشند که این موضوع استفاده از آنها را محدود و گران می کند. با این حال استفاده از نور آفتابی که آزادانه در دسترس است، باعث جذابیت آنها برای پروازهایی در ارتفاع بالا و طولانی مدت می کند.
- ابرخازن
یک ابرخازن می تواند مقدار محدودی از انرژی را برای استفاده کوتاه از مصرف انرژی بالا ذخیره کند (مانند زمان تیک آف یا بلند شدن هواپیما)، اما با توجه به توانایی ذخیره سازی نسبتا کوچک آن به عنوان منبع اصلی اولیه مناسب نیست. مزیت آن نسبت به یک باتری کوچک، توانایی شارژ و تخلیه بسیار سریعتر با جریان های اوج بالاتر است.
- سلول های سوختی
سلول سوختی از واکنش بین دو مایع مانند هیدروژن و اکسیژن برای تولید برق استفاده می کند. برخلاف یک باتری، مایعات در باتری ذخیره نمی شوند، اما از خارج به داخل کشیده می شوند. این سلول ها محدوده بسیار بیشتری نسبت به باتری ها ارائه می دهد و توسط آن ها حتی نمونه های آزمایشی نیز مانند هواپیماهای برقی پرواز کرده اند، اما این تکنولوژی تاکنون به مرحله تولید نرسیده است.
منبع: theculturetrip.com