میدان سنت پیتر واتیکان، به‌عنوان یک مکان مذهبی و فرهنگی کاتولیک، از جاذبه‌های برجسته تاریخی و هنری ایتالیا شناخته می‌شود. این میدان به همراه بسیاری از بناهای مهم و معروف همچون باسیلیکای سنت پیتر و موزه‌های گوناگون، به عنوان مقصدی مهم برای بازدیدکنندگان از سراسر جهان شناخته می‌شود.
اما علاوه‌بر دلایل فرهنگی و مذهبی، این میدان دارای رمزها و رازهای فراوانی است که از جنبه‌های مختلف تاریخ، هنر و معماری، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته‌اند. در ادامه با الی گشت همراه باشید تا با میدان سنت پیتر در واتیکان بیشتر آشنا شوید.
پیازا سان پیترو یا میدان سنت پیتر توسط مجسمه ساز مشهور برنی به سرپرستی پاپ الکساندر هفتم طراحی شده است. این ساختمان بین سال‌های ۱۶۵۶ و ۱۶۶۷ در محلی ساخته شده که سنت پیتر کشته شد و به همین دلیل به نام او نامگذاری کردند.
میدان سنت پیتر یک میدان بزرگ است که در مقابل کلیسای سنت پیتر در شهر واتیکان و در غرب محله بورگو واقع شده است. جیان لورنزو برنینی این میدان را تقریبا ۱۰۰ سال بعد در سال ۱۶۵۸ و به شکل بیضی طراحی کرد. در مرکز این میدان، یک اوبلیسک مصری باستان قرار دارد که در سال ۱۵۸۶ در محل فعلی بنا شده است. برنینی میدان را با محور مرکزی از این اوبلیسک و دو فواره کوچک که به طور مساوی از آن فاصله داشتند، طراحی کرد.
از جمله نمادهای مهم در طراحی آن، چهار ستون در دو طرف میدان با شبستان‌هایی که با چهار ردیف ستون ساخته شده‌اند. همچنین بالای ستون‌ها حدود ۱۴۰ مجسمه قرار دارد که قدیسین، شهیدان، پاپ‌ها و بنیان‌گذاران تعلیمات دینی کلیسای کاتولیک را نشان می‌دهند که توسط شاگردان برنینی ساخته شده‌اند و یک چشمه گرانیتی ساخته شده توسط برنینی در سال ۱۶۷۵ با یک چشمه دیگر که توسط کارلو مادرنو در سال ۱۶۱۳ طراحی شده است.
در هر دو طرف میدان سنت پیتر دو چشمه بسیار مشابه وجود دارد. از میان این دو، یکی توسط کارلو مادرنو در سال ۱۶۱۴ ساخته شد و دیگری توسط برینی در سال ۱۶۷۵. برینی چشمه دوم را به سبک چشمه اول ساخت تا بتواند ظاهر زیبایی شناسی را حفظ کند.
بازسازی اول میدان سنت پیتر واتیکان در سال ۱۴۵۰ و در سمت چپ Obelisk در محل قبلی خود صورت گرفت.
در مرکز اوواتو توندو، یک اوبلیسک مصری از گرانیت قرمز، به ارتفاع ۲۵.۵ متر، در کنار شیرهای برنز به ارتفاع ۴۱ متر تا صلیب بالای آن قرار دارد. این اوبلیسک در ابتدا توسط یک فرعون ناشناخته در هلیوپولیس مصر ساخته شد.
سال‌ها بعد امپراتور آگوستوس، اوبلیسک را به مجمع جولیان اسکندریه جایی که تا سال ۳۷ میلادی اوبلیسک در آن قرار داشت منتقل کرد و وقتی کالیگولا دستور تخریب این انجمن را داد، اوبلیسک به رم منتقل شد. در سال ۱۵۸۶ توسط مهندسArchitect Domenico Fontana به سرپرستی Pope Sixtus V به محل فعلی خود منتقل شد. این اوبلیسک تنها اوبلیسک در رم است که از زمان باستان تا کنون سرنگون نشده است.
در قرون وسطی، اعتقاد بر این بود که توپ زرق و برق در بالای اوبلیسک حاوی خاکستر جولیوس سزار است و به همین دلیل Fontana بعدها توپ فلزی باستانی را که اکنون در یک موزه رومی قرار دارد، برداشت و فقط گرد و غبار درون آن پیدا کرد. برنینی هیچ دخالتی در ساخت اوبلیسک نداشت، اما از آن به عنوان محور میدان باشکوه خود استفاده کرد و به افتخار حامی خود، یعنی اسکندر هفتم، اسلحه‌های چیگی را به آن اضافه کرد.
مطالب مرتبط
سنگ فرش میدان سنت پیتر واتیکان با استفاده از تراورتن در سال ۱۸۱۷ طراحی شد. سنگ‌های دایره‌ای قرار داده شده در این سنگ فرش، به گونه‌ای چیده شده‌اند که هنگام تابش خورشید به هر یک از علائم زودیاک، نوک سایه اوبلیسک را نشان دهند و اوبلیسک را به یک ساعت آفتابی عظیم تبدیل کنند.
امروزه می‌توان به میدان سنت پیتر از طریق پونته سانت‌آنجلو و مسیر بزرگ Via della Conciliazione یا خیابان صلح که به افتخار پیمان لاتران ۱۹۲۹ نامگذاری شده است دسترسی داشت. اسپینا، مجموعه‌ای از ساختمان‌ها است که دو جاده بورگو وچچیو و بورگو نووو را از هم جدا می‌کردند و به میدان منتهی می‌شدند، در سال ۱۹۳۶ توسط بنیتو موسولینی به‌طور تشریفاتی تخریب شد و تا سال ۱۹۳۷ به‌کلی از بین رفت.
پس از تخریب اسپینا، تقریبا تمامی ساختمان‌های جنوب پاستتو بین سال‌های ۱۹۳۷ و ۱۹۵۰ نابود شدند و یکی از مهمترین محله‌های قرون وسطایی و رنسانس شهر را از میان بردند. علاوه‌بر این، تخریب اسپینا زیبایی باروک را که امروز فقط برای بازدیدکنندگان از بورگو سانتو اسپیریتو حفظ شده، از بین برد. Via della Conciliazione به موقع برای جشن بزرگ سال ۱۹۵۰ تکمیل شد.
میدان سنت پیتر واتیکان یکی از معروف‌ترین مکان‌های دیدنی جهان است که گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند و جاذبه‌های دیدنی بسیاری در اطراف آن قرار دارد. در این میدان، کلیسای سنت پیتر با معماری باشکوه و گنبد بلند خود، واقع شده که یکی از مهمترین مراکز مذهبی و تاریخی کاتولیک است. در نزدیکی میدان، کلیسای سیستین با نقاشی‌های بی‌نظیر میکل آنژ که به سقف معروف آن شناخته می‌شود، قرار دارد.
موزه‌های واتیکان هم با مجموعه‌های غنی از آثار تاریخی و هنری، از جمله مجسمه‌های باستانی و نقاشی‌های دوران رنسانس، یکی دیگر از جاذبه‌های این منطقه هستند. قلعه سنت آنجلو که در نزدیکی میدان قرار دارد، با تاریخچه‌ای پرفراز و نشیب و چشم‌انداز زیبا از رودخانه تیبر، مقصدی محبوب برای بازدیدکنندگان است. این مجموعه از مکان‌های دیدنی، تجربه‌ای فرهنگی و تاریخی فراموش نشدنی را برای بازدیدکنندگان به ارمغان می‌آورد.
– اگر قصد بازدید از میدان سنت پیتر واتیکان را دارید به دلیل ازدحام جمعیت و شلوغی در روزهای یکشنبه و چهارشنبه به دلیل برگزاری مراسم و دیدار با پاپ اعظم، پیشنهاد می‌کنیم بلیط های خود را از قبل رزرو کنید.
– برای جلوگیری از شلوغی جمعیت در هنگام بازدید، سعی کنید در اوایل صبح یا بعد از غروب آفتاب به میدان سنت پیتر بروید.
– شهر واتیکان مجموعه‌ای از اماکن تاریخی را در خود جای داده است. به همین دلیل بهتر است بازدید خود را از میدان سنت پیتر با بازدید از کلیسای سنت پیتر، موزه واتیکان و سایر نقاط دیدنی در داخل واتیکان تمام کنید.
میدان سنت پیتر واتیکان، علاوه‌بر طراحی زیبای بناهای خود، رمز و رازهای پنهان زیادی دارد که هر کدام به نحوی مرتبط با تاریخ، فرهنگ و ارزش‌های مذهبی این مکان است. از نقوش و آثار هنری در کاخ‌ها و باسیلیکای سنت پیتر گرفته تا معماری و ساختارهای نهفته منحصربه‌فرد، هر کدام معنایی عمیق و ارزش تاریخی را آشکار می‌سازند که همچنان مورد تحقیق و بحث قرار دارند. این میدان به عنوان یکی از اماکن تاریخی مهم فرهنگی و تاریخی جهان، همواره موضوع بسیاری از مطالعات و تحقیقات بوده و همچنان ارزش جهانی خود را حفظ کرده است.