معرفی فرودگاه بین المللی لندن سیتی

امروز می خواهیم یکی از فرودگاه های مهم شهر لندن، پایتخت کشور انگلیس را برای شما معرفی کنیم؛ فرودگاه بین الملللی لندن سیتی (London City Airport). در ادامه با ما در الی گشت همراه باشید تا به اتفاق هم تاریخچه، اطلاعات، ترمینال ها، راه های دسترسی و امکانات و اطلاعات لازم برای مسافران پنجمین فرودگاه پر رفت و آمد لندن را مورد بررسی قرار دهیم.

مطالب مرتبط:
اولین فرودگاه کنترل از راه دور انگلیس!
انگلیسی ها عاشق چه غذاهایی هستند؟

فرودگاه بین المللی لندن سیتی دارای یک باند به طول ۴۹۰۰ فوت است که اجازه می دهد هواپیماهایی که بیشتر از نوع بالگرد هستند در این فرودگاه به زمین بنشینند. در این فرودگاه پروازهای آموزشی و همچنین مجوز برای حمل و نقل عمومی مسافران صادر می گردد. لندن سیتی تنها در صورت لزوم به هواپیماها و بالگردهایی که استانداردهایی خاص داردند، مجوز فرود صادر می کند. بزرگ ترین هواپیمایی که در این فرودگاه با توجه به پهنای باندش می توانند مورد استفاده قرار گیرد، هواپیماهای بمب رایدر (Bombardier) مدل CS100 و برخی از مدل های هواپیمای ایرباس است.

این فرودگاه در منطقه ی نیوهم در ۱۱ کیلومتری شرق شهر لندن قرار گرفته است.

فروگاه لندن سیتی در سال ۲۰۱۵ بیش از ۴.۳ میلیون نفر مسافر داشته است که البته طبق آمار، این عدد نسبت به سال ۲۰۱۴ با رشدی ۱۸ درصدی روبرو بوده است. با این که این فرودگاه در بین فرودگاه های شهر لندن از نظر تردد و شلوغی مقام پنجم را دارد اما با توجه به نرخ پیشرفت نسبت به سال گذشته، این فرودگاه بیشترین درصد افزایش و رشد مسافر را در سال های گذشته نسبت به دیگر فرودگاه های شهر لندن تجربه کرده است. همانطور که گفتیم این فرودگاه در رتبه ی پنجم فرودگاه های پر تردد و بسیار شلوغ شهر لندن است و در رتبه ی اول تا چهارم این لیست به ترتیب فرودگاه بین المللی هیترو، فرودگاه بین المللی گتویک، فرودگاه بین المللی استنسد و فرودگاه بین المللی لوتون قرار گرفته اند.

در سال ۱۹۸۱، رگ وارد (Reg Ward)، مدیر اجرایی بخش توسعه ی فرودگاه لندن سیتی، پیشنهاد بازسازی این فرودگاه و گذر از شکل قدیمی آن را مطرح کرد. با ارائه ی طرح کامل و جدی برای توسعه و بازسازی فرودگاه لندن سیتی از طرف آقای وارد به افرادی همچون سر فیلیپ بک، موضوع بازسازی این فرودگاه وارد فاز جدی تری شد و طولی نکشید که با نظرسنجی از مردم شهر لندن و نظر مثبت آنان، پروژه ی بازسازی و توسعه آغاز گشت.

این فرودگاه در بین سال های ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۷، توسط شرکت مهندسی مولوم مورد بازسازی قرار گرفته شد. پس از توسعه و بازسازی، اولین هواپیما در تاریخ ۳۱ مه سال ۱۹۸۷ که پروازی تجاری نیز بود، دراین فرودگاه به زمین نشست. افتتاح رسمی فرودگاه پس از بازسازی در ماه نوامبر همان سال یعنی سال ۱۹۸۷ به دست ملکه الیزابت دوم انجام شد.

در اولین سال پس از بازسازی فرودگاه یعنی سال ۱۹۸۸، این فرودگاه ۱۳۳ هزار مسافر را در خود پذیرفت. اولین پروازهای برنامه ریزی شده در این فرودگاه متعلق به مقصدهایی همچون: پلیموث، پاریس، آمستردام و روتردام بود. در سال ۱۹۸۹، مسئولین فرودگاه درخواست تعریض باند فرودگاه را برای پذیرش هواپیماهای بیشتر را مطرح نمودند. باند فرودگاه تا تاریخ ۵ مارس سال ۱۹۹۲، بازسازی شد و تعریض پیدا کرد. با تعرض باند فرودگاه، لغزش ۵.۵ درجه ای هواپیماها کاهش پیدا کرد اما، باند این فرودگاه هنوز هم برای یک فرودگاه اروپایی شیب دار محسوب می شد (شیبب نرمال برای باند یک فرودگاه، ۳.۰ درجه است). اما با این حال بستر حضور برخی از مدل های هواپیمای ایرباس در این فرودگاه فراهم شد.

در سال ۱۹۹۰، فرودگاه بین المللی لندن سیتی با پذیرش ۲۳۰ هزار مسافر، بیشترین تعداد مسافر را در طول فعالیتش پذیرفته بود اما دیری نپایید که این آمار کاهش پیدا کرد. با بروز جنگی که در خاورمیانه اتفاق افتاد، این آمار بسیار کاهش پیدا کرد و سال ۱۹۹۳ که ۲۴۵ هزار مسافر از این فرودگاه جا به جا شده بودند، این آمار بهبود پیدا نکرد. تا سال ۱۹۹۵، آمار مسافران این فرودگاه به نیم میلیون نفر در سال رسید.

این آمار همچنان در حال افزایش بود تا این که پنج سال بعد یعنی در سال ۲۰۰۰ میلادی، این آمار به ۱ میلیون و ۵۸۰ هزار نفر رسید. درسال مذکور، تعداد پروازها به ۳۰ هزار پرواز داخلی و بین المللی در سال رسید. از سال ۲۰۰۲ به بعد در این فرودگاه برای شرکت های هواپیمایی، دفاتر مخصوص باز شد. با این کار دیگر ایرلاین ها در این فرودگاه حضور مستقیم و بدون واسطه داشتند.

قبل از شروع بازی های المپبک تابستانی لندن که در سال ۲۰۱۲ برگزار گشت، مسئولین این فرودگاه اعلام کردند که برای گسترش ترمینال های این فرودگاه و همچنین بهبود سایر امکانات، بیش از ۷ میلیون پوند، اختصاص داده شده است. با توجه به این که فرودگاه بین المللی لندن سیتی، نزدیک ترین فرودگاه به پارک المپیک بود و تنها ۱۵ دقیقه با آن فاصله داشت اما، در طول بازی ها این فرودگاه با توجه به رمپ کم توان فرودگاه و همچنین باند کوتاهش، تعداد محدودی از پرواز ها را در ساعات به خصوصی از شبانه روز پذیرش می کرد.

جالب است بدانید که که در آینده ای که دور هم نیست، فرودگاه بین المللی لندن سیتی، مجهز به یک برج مراقبت دیجیتال خواهد شد. در سال ۲۰۱۹، این فرودگاه اولین فرودگاهی خواهد بود با استفاده از یک برج مراقبت دیجیتال آن هم از راه دور، فعالیت هواپیماها را کنترل می نماید. در واقع فرودگاه لندن سیتی قصد دارد تا این تکنولوژی را جایگزین برج مراقبت فعلی اش نماید. از سال ۲۰۱۹، هواپیماهایی که به مقصد این فرودگاه پرواز می کنند از راه دور در نواحی همپشایر و در فاصله ۱۲۸ کیلومتری فرودگاه هدایت می شوند.

: London City Airport

: LCY

: EGLC

: همگانی

: ۶ متر

: ۱ ترمینال

:

این فرودگاه دارای یک ترمینال است که در ۲ طبقه به مسافرانش خدمات مختلف را ارائه می دهد. طبقه ی همکف این ترمینال شامل باجه های پذیرش ورودی است. همچنین امکانات دیگری همچون فروشگاه ها و کافه و رستوران های مختلف، در آن موجود است. طبقه ی بالا نیز به گیت های خروجی اختصاص دارد

(Docklands): این ایستگاه راه آهن از پارک المپیک شروع می شود و تا جنوب شرقی شهر لندن، ایستگاه های متعددی دارد.

: فرودگاه لندن سیتی به جاده ی A1020 و جاده ی A112 منتهی می شود. این جاده های نیز به خیابان های  Canning Town،City of London و Stratford در مرکز شهر لندن منتهی می شوند.

• مسافران این فرودگاه می توانند برای داشتن اقامتی راحت تر و نزدیکی به فرودگاه، در هتل هایی که در اطراف این فرودگاه شکل گرفته و ساخته شده اند، اقامت نمایند.
• مسافران این فرودگاه می توانند از خدمات سیم کارت و اپراتورهای مختلفی که در این فرودگاه هستند استفاده نمایند.
• به فروشگاه های این فرودگاه حتما سر بزنید.