اروپا قاره ای است که در آن تعداد کسانی که به ورزش و مسائل حاشیه ای آن علاقه فراوانی دارند، آمار کمی ندارد. همین مساله دولتمردان اروپایی را واداشته تا برای علاقه مندان به ورزش های دسته جمعی مانند فوتبال چاره ای بیندیشند.
فوتبال طرفداران زیادی در همه جای دنیا دارد، اما ورزش تنها در فوتبال خلاصه نمی شود. برای آنکه بتوان هم طرفداران فوتبال را راضی کرد و هم محیطی مناسب برای دیگر ورزش ها فراهم کرد و امکانات خوبی به آن ها ارائه داد، استادیوم های ورزشی مختلفی در قاره اروپا ساخته شده است.
این استادیوم ها از نظر کیفیت، نحوه ساخت و رعایت استانداردهای جهانی حرف اول در دنیا را می زنند و به همین دلیل بسیار مورد توجه قرار دارند. ما در این متن قصد داریم چند نمونه از بهترین استادیوم های ورزشی اروپا را به شما معرفی کنیم.
ورزشگاه نیوکمپ در شهر بارسلون کشور اسپانیا قرار دارد و از جمله ورزشگاه های ۵ ستاره یوفا به حساب می آید. بازی های که جزء مسابقات رده بالا محسوب می شوند در این ورزشگاه انجام می شود.
گنجایش این ورزشگاه حدود صد هزار نفر بوده و از نظر بزرگی، رتبه اول در اروپا و رتبه یازدهم در دنیا را دارد. از زمانی که این ورزشگاه افتتاح شده است، بازی های خانگی تیم بارسلونا در آن انجام می شود.
شاید جالب باشد که بدانید در این ورزشگاه یک موزه نیز قرار دارد و برخی اشیای قدیمی در آن نگهداری می شوند. جدای از مراسم های ورزشی که در این ورزشگاه انجام می شود، نیوکمپ محل برگزاری رویدادهای غیر فوتبالی نیز هست.
مسئولان این ورزشگاه برای آینده آن برنامه ای را تدوین کرده اند تا بتوانند نیوکمپ را به امکانات بسیار عالی مجهز کنند. از جمله این تغییرات می توان به قرار گرفتن تمام صندلی های این ورزشگاه زیر سقف اشاره کرد.
سقفی که تمام این صندلی ها را زیر پوشش قرار می دهد، ۴۷ هزار متر مربع مساحت خواهد داشت و شرایط بسیار خوبی را برای تماشاچیان فراهم می کند تا بدون آنکه نگران تغییرات آب و هوایی و بارش باران و یا وزش باد باشند، بازی های مورد علاقه شان را تماشا کنند.
در مرمت جدید ورزشگاه، برای آنکه تماشاچیان بتوانند تسلط بهتری بر روی بازی در حال برگزاری داشته باشند، صندلی ها به گونه ای قرار گرفته اند که شیبشان به سمت محل برگزاری بازی باشد.
قرار است یک مانیتور نیز در پشت تمام صندلی ها قرار داده شود تا تماشای بازی از این طریق نیز فراهم باشد. قرار است این ورزشگاه به محیطی بسیار خوب برای تماشاچیان تبدیل شود.
این ورزشگاه در منطقه ومبلی لندن در انگلستان واقع شده است و حدود ۹۰ هزار نفر نیز ظرفیت پذیرش تماشاچی دارد.
ومبلی محلی است که در آن تیم ملی کشور انگلستان بازی هایش را انجام می دهد و از نظر بزرگی مقام دوم در اروپا را به خود اختصاص داده است.
ورزشگاه بسیار هنرمندانه و خلاقانه طراحی شده است و در آن مسابقاتی مانند فوتبال، راگبی و… برگزار می شود. البته این ها تنها فعالیت هایی نیستند که در این ورزشگاه انجام می شود.
به دلیل وسعت زیادی که این ورزشگاه دارد، وقایع غیر ورزشی مانند کنسرت ها و برخی سخنرانی ها نیز در آن انجام می گیرد.
ومبلی قدمت زیادی ندارد و در سال ۲۰۰۷ ساخت آن تمام شده و به بهره برداری رسیده است. اما با این حال به دلیل امکانات فوق العاده ای که دارد در کمترین زمان توانست جایگاه خوبی پیدا کرده و آن را تثبیت کند.
این استادیوم از نظر داشتن امکانات بسیار عالی است و استانداردهای جدیدی برای راحتی و رفاه بازدیدکنندگان و تماشاچیان تعریف کرده است.
تمام صندلی هایی که در این ورزشگاه قرار دارند، راحت بوده و دارای جا و فضای کافی برای نشستن هستند. ضمنا سعی شده صندلی ها کمترین فاصله را تا زمین برای تماشای بازی داشته باشند. برای رفت و آمد راحت تماشاچیان، این ورزشگاه به امکاناتی مانند پله برقی و آسانسور مجهز شده است.
ومبلی دارای چهار رستوران بزرگ است و غذاهای مختلف، نوشیدنی ها و انواع تنقلات در اختیار کسانی که قدم به این ورزشگاه می گذارند، قرار داده می شود. رفت و آمد به این ورزشگاه با استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی بسیار راحت شده است.
ورزشگاه سانتیاگو برنابئو در شهر مادرید اسپانیا قرار دارد. این ورزشگاه در سال ۱۹۴۷ افتتاح شده و مالک آن نیز تیم رئال مادرید است.
این استادیوم ورزشی، ظرفیت پذیرش ۸۲ هزار نفر را دارد و می توان آن را جزء یکی از بزرگترین و معروف ترین ورزشگاه های جهان به شمار آورد.
ورزشگاه سانتیاگو برنابئو به دلیل امکانات خوبی که در اختیار تماشاچیان و ورزشکاران قرار می دهد شاهد بازی های مهمی از جمله جام جهانی سال ۱۹۸۲ بوده است.
بزرگی و وسعت این ورزشگاه به حدی شگفت انگیز است که هر کسی از شهر مادرید دیدن کند حتما باید به تماشای سانتیاگو برنابئو نیز برود.
از زمانی که این ورزشگاه افتتاح شده است، مرمت ها و بازسازی های زیادی در آن اتفاق افتاده است و باعث شده که شرایط تماشای بازی در آن بهتر شود.
در بازسازی انجام شده در سال ۱۹۸۰، ظرفیت ورزشگاه افزایش پیدا کرد، تابلوهای الکترونیکی در شمال و جنوب زمین قرار داده شد، بیشتر صندلی ها توسط سقف ورزشگاه پوشانده شدند و همچنین محل قرار گیری خبرنگاران نیز تعمیر و مرمت شد.
در بازسازی بعدی که سال ۱۹۹۰ انجام شد، صندلی هایی پیشرفته با شیب ۸۷ درجه و به تعداد ۲۰ هزار عدد در سانتیاگو برنابئو نصب شد، ارتفاع ورزشگاه از ۲۲ متر به ۴۵ متر افزایش پیدا کرد و همچنین سیستم نوردهی ورزشگاه بهبود یافت.
در آخرین مرمت و نوسازی، آسانسورهای مدرن که نمایی زیبا از ورزشگاه در اختیار قرار می دهند در ورزشگاه نصب شد، رستوران و پله های برقی به مجموعه اضافه شد، سیستم صوتی ورزشگاه تغییر کرد و جایگاهی جدید برای خبرنگاران نیز احداث گردید.
رفت و آمد به این باشگاه با ایستگاه مترویی که متعلق به ورزشگاه سانتیاگو برنابئو است، به راحتی امکان پذیر شده است.
ورزشگاه آلیانز آرنا که در سال ۲۰۰۵ افتتاح شد، در شمال شهر مونیخ آلمان واقع است و باشگاه بایرن مونیخ از سال ۲۰۰۵ تمام بازی های خانگی خود را در این باشگاه برگزار می کند.
این ورزشگاه، صرفاً به عنوان یک استادیوم فوتبال طراحی شده و امکانات مختلفی را در اختیار تماشاچیان قرار می دهد.
مجموع صندلی هایی که در آلیانز آرنا وجود دارد، چیزی حدود ۷۵ هزار عدد است. تعداد ده هزار عدد از صندلی هایی که در قسمت پایینی ورزشگاه قرار دارند قابلیت تبدیل به حالت ایستاده را دارند و شما می توانید بدون آنکه مزاحمتی برای سایر افراد ایجاد کنید، به صورت ایستاده بازی ها را تماشا کنید.
۱۰۶ جایگاه VIP، ۱۶۵ صندلی مخصوص معلولین، ۹۸۰۰ جای پارک ماشین، پارکینک های چهار طبقه، ۱۳۰ جای پارک برای معلولین، از دیگر امکاناتی است که این ورزشگاه برای طرفداران فوتبال آماده کرده است.
آلیانز آرنا دو رستوران دارد و هر کدام نیز ظرفیت پذیرایی از هزار نفر را دارند و انواع غذاها و نوشیدنی ها را در اختیار بازدید کنندگان از این ورزشگاه قرار می دهند.
بدنه بیرونی این ورزشگاه قابلیت تغییر رنگ دارد. بدنه اصلی و خارجی در حالت عادی به رنگ سفید است، اما وقتی باشگاه بایرن مونیخ در این ورزشگاه بازی داشته باشد، رنگ بدنه تغییر کرده و قرمز می شود. این تنها ورزشگاه در دنیا است که این خاصیت را دارد.
در طراحی بنای خارجی آلیانز آرنا نیز یک نوآوری صورت گرفت و آن هم به این دلیل بود که طراحان اعتقاد داشتند ورزشگاه تنها محلی برای برگزاری بازی نیست و باید به آن مانند یک شهر کوچک نگاه کرد.
آن ها این مورد را در طراحی استادیوم لحاظ کرده و شما به خوبی می توانید تفاوت این ورزشگاه را با سایر ملاحظه کنید.
ورزشگاه سن سیرو، یکی از برزگترین ورزشگاه هایی است که در قاره اروپا وجود دارد و بزرگترین وزرشگاه کشور ایتالیا نیز محسوب می شود.
این ورزشگاه در سال ۱۹۲۶ ساخته شده و بعدها با انجام مرمت ها و نوسازی هایی که در آن صورت گرفت، امکانات مختلفی نیز به آن افزوده شد.
این ورزشگاه متعلق به دو تیم معروف آث میلان و اینتر میلان است و بازیکنان بزرگی در زمین این ورزشگاه، پا به توپ کوبیده اند. از ویژگی های مثبت این ورزشگاه آن است که می توان از همه جای استادیوم به زمین بازی بهترین دید را داشت.
البته این ورزشگاه تنها برای برگزاری بازی فوتبال مورد استفاده قرار نمی گیرد و وقایع و اتفاقات دیگری مانند کنسرت ها و بازی های بوکس نیز در این ورزشگاه واقع می شود.
۸۰ هزار نفر می توانند به این ورزشگاه رفته و بازی مورد علاقه خود را تماشا کنند. در طراحی و قرار دادن صندلی ها سعی شده که تماشاچیان بیشترین دید را نسبت به زمین بازی داشته باشند.
اگر دوست دارید بعد از بازی در منطقه سن سیرو بمانید و از نظر مالی نیز مشکل چندانی ندارید می توانید در هتلی که در نزدیکی ورزشگاه قرار دارد، اقامت کنید.
سن سیرو در غرب میلان قرار گرفته و از مرکز شهر میلان، ۵ کیلومتر و از ایستگاه راه آهن مرکزی میلان ۷ کیلومتر، فاصله دارد.
به همین دلیل دسترسی به این ورزشگاه بسیار راحت است و زمان زیادی نخواهد گرفت. ضمنا با استفاده از مترو نیز می توان به سرعت به این ورزشگاه رسید و از تماشای بازی ها لذت برد.
یکی از بزرگترین ورزشگاه های راگبی در دنیا، ورزشگاه توییکنهام است. این ورزشگاه حدود ۸۲ هزار نفر جمعیت را می تواند در خود جای دهد و در سال ۱۹۰۷ ساخته و در سال ۱۹۰۹ افتتاح شده است.
مالک این ورزشگاه اتحادیه فوتبال راگبی است و کسی که این ورزشگاه را به اجاره خود در آورده است، تیم ملی اتحادیه راگبی انگلیس است.
در واقع این ورزشگاه مخصوص برگزاری بازی های راگبی است و تیم ملی راگبی انگلیس بازی های خانگی خود را در این مکان برگزار می کند.
ورزشگاه توییکنهام، دومین استادیوم بزرگ در انگلستان و چهارمین ورزشگاه بزرگ در اروپا است.
اگرچه توییکنهام معمولاً فقط میزبان مسابقات راگبی است، اما در گذشته محل برگزاری مسابقات دیگر بوده است. از جمله مراسم هایی که در این ورزشگاه برگزار می شده است، می توان به کنسرت های خوانندگان بزرگ و مشهور دنیا و اجرای نمایش اشاره کرد.
نکته ای که خوب است در مورد ورزشگاه توییکنهام بدانید، آن است که در این ورزشگاه یک موزه نیز وجود دارد. البته این موزه تنها برای اتحادیه راگبی انگلیس نیست و تمام اتفاقات مرتبط با بازی های که در کل جهان انجام شده است را شامل شده و تاریخچه و مسیری که این ورزش پشت سر گذاشته است را بازگو می کند.
امکان بازدید از این موزه به صورت هفت روز هفته فراهم نیست و تنها از روز سه شنبه تا یک شنبه می توان به این استادیوم مراجعه کرد و از موزه دیدن کرد. روزهایی که در این ورزشگاه یک مسابقه برگزار می شود نیز تماشاچیان می توانند با یک قیمت ویژه به بازدید موزه بروند.
ورزشگاه کروک پارک
ورزشگاه کروک پارک در شهر دوبلین، پایتخت کشور ایرلند واقع است. شروع به ساخت این ورزشگاه در سال ۱۸۸۴ بود و نهایتا در سال ۱۹۱۳ کارهای ساخت آن به پایان رسید و به طور رسمی افتتاح شد. این ورزشگاه متعلق به اتحادیه گیلیک است و حدود ۸۲ هزار نفر گنجایش دارد.
این ورزشگاه در چندین دوره، مرمت و بازسازی شده است و در حال حاضر نیز ظرفیت پذیرش ۸۰ هزار نفر را دارد و مراسم های مختلفی بنا به اقتضائات زمانی در آن برگزار می شود.
ورزشگاه کروک پارک تنها ورزشگاهی است که میزبان هیچ تیم فوتبالی نیست. ورزشگاه کروک پارک، سومین استادیوم بزرگ اروپا محسوب می شود.
کروک پارک، سالانه از صدها هزار هوادار در ورزشگاه استقبال می کند تا شاهد نبردهای قهرمانانه در زمین باشند. همچنین این ورزشگاه میزبان کسانی است که عاشق موسیقی راک و پاپ هستند. افراد زیادی در فصل تابستان به این کشور سفر کرده تا بتوانند شاهد هنرنمایی خوانندگانی باشند که دوستشان دارند.
یکی از بزرگترین افتخارات کسانی که مالکیت و مسئولیت ورزشگاه کروک پارک را به عهده دارند، فراهم کردن یک مکان مناسب برای وقایع تاریخی در دنیای ورزش بین الملل است. یکی از خاطره های به یادماندنی که در این ورزشگاه اتفاق افتاده، مراسم افتتاحیه و اختتامیه بازی های المپیک ۲۰۰۳ است.