پنجاه و یک کشور متعلق به کشورهای اروپایی از جمله هفت‌کشور فرا قاره‌ای مانند روسیه، آذربایجان، ترکیه، گرجستان و قزاقستان وجود دارد. قبرس و ارمنستان نیز بخشی از ملت اروپا هستند. بزرگ‌ترین منطقه روسیه بوده و کوچک‌ترین آن‌ها شهر مشهور واتیکان واقع در قلب رم است.هر کشور بیش از یک لباس سنتی دارد که از مناطق مختلف نشات می‌گیرد. لباس های سنتی اروپا لباسی است که شامل لباس ملی با لوازم و جواهراتی که در زمان‌های قدیم پوشیده می‌شده، است. هر کدام از آن‌ها پیچیدگی‌های نمادین و هنر عالی سرشار از فرهنگ و هویت ملی را به نمایش می‌گذاشتند. لباس‌های سنتی نقش اساسی در یک کشور دارند زیرا نشان‌دهنده آداب‌ورسوم، میراث و هویت ملی آن‌ها است.
مجله گردشگری الی گشت برای آشنایی بیشتر شما گردشگران عزیز با فرهنگ، سنت و تاریخ کشورهای اروپا، لیستی از لباس‌های سنتی اروپا تهیه کرده است که در ادامه به تفکیک کشورها به آن می‌پردازیم.
هویت یک ملت، می‌تواند از طریق یک لباس محلی، منطقه‌ای، ملی و یا سنتی، بیان شود که معمولاً با یک منطقه جغرافیایی یا یک دوره زمانی در تاریخ مرتبط است. لباس های سنتی اروپا اغلب داستانی در مورد یک مکان و مردم آن تعریف می‌کنند. تنوع بسیار زیادی بین لباس‌های سنتی کشورهای مختلف وجود دارد. در فرهنگ مدرن اروپایی، لباس همان تعریفی است که در بیشتر کشورهای جهان پیدا خواهید کرد، اما بسیاری از کشورها تلاش می‌کنند تا میراث خود را از طریق لباس حفظ کنند.
اگر شما نیز به گردشگری و آشنایی با فرهنگ و آداب‌ورسوم سایر کشورها علاقه‌مند هستید، یکی از جنبه‌های فرهنگ و هنر در هر کشوری نوع پوشش و لباس‌های سنتی و محلی آنجاست. ازاین‌رو، لباس‌های سنتی اروپا در کشورهای مختلف موردتوجه تاریخ‌شناسان و گردشگران قرار گرفته است. در ادامه مطلب با لباس‌های سنتی بخش‌های مختلف اروپا آشنا خواهیم شد.
در ابتدا با لباس‌های سنتی کشورهای اروپای شرقی، به تفکیک آشنا خواهیم شد.
لباس‌های سنتی در بلاروس معمولا از کتان، کنف، پشم و چرم ساخته می‌شوند که مواد مناسبی برای آب‌وهوای سرد هستند. پیراهن کتانی بلند بخش مهمی از لباس مردان و زنان است؛ اگرچه زنان دامن بلندی بر روی این پیراهن می‌پوشند، جزئیات زیاد اغلب در ایجاد کمربندها و ساچمه‌های مردان نیز به چشم می‌خورد. در لباس سنتی بلاروس تنوع منطقه‌ای وجود دارد؛ به طور مثال، کشورهای لیتوانی و لهستان شباهت‌هایی در لباس سنتی خود دارند. لباس‌های بلاروس از جمله معروف‌ترین لباس‌های سنتی اروپا هستند.
مانند بسیاری از لباس‌های سنتی اروپای شرقی، لباس‌های سنتی در بلغارستان بر اساس اصول قوم‌شناختی طراحی شده و با مناطق دیگر اروپا تفاوت بسیاری دارد. چیزی که لباس سنتی بلغاری را از دیگر فرهنگ‌ها جدا می‌کند، استفاده از نمادها در گل‌دوزی‌های لباس است. این نمادها منحصر به فرد هستند و چیزهایی مانند موقعیت، شخصیت و ویژگی‌های خانوادگی را منتقل می‌کنند. لباس سنتی بلغاری نتیجه ترکیب فرهنگ‌های اسلاوی و پروتو – بلغاری در هزاران سال پیش است.
مناطق مختلف تاریخی رومانی هر کدام لباس‌های سنتی خاص خود را دارند. اگرچه امروزه، لباس‌های سبک مدرن در بیشتر مواقع در سراسر کشور پوشیده می‌شوند، اما لباس‌های سنتی نیز گاهی اوقات برای رویدادهای خاص، در مناطق دورافتاده‌تر و هنگام جشن‌گرفتن سنت‌های چین‌خوردگی پوشیده می‌شوند. لباس‌های رومانی از مدرن‌ترین لباس‌های سنتی اروپا محسوب می‌شوند.
نمونه‌های مختلفی از لباس‌های سنتی روسی وجود دارد، اگرچه بیشتر آن‌ها تقریبا از قرن ۱۸ در زندگی روزمره این کشور جای نداشتند. میان لباس‌های سنتی یافت شده در شمال و جنوب روسیه، تفاوت‌هایی به چشم می‌خورد. همچنین لباس‌های زنان و مردان نیز تفاوت‌هایی با یکدیگر داشته‌اند.
یکی از جالب‌توجه‌ترین بخش‌های لباس، کوکوشنیک است که پوشش سر برای زنان متأهل بوده است؛ زیرا پوشش سر برای زنان متأهل لازم بود. سارافان لباس بلندی بود که زنان بر تن می‌کردند و اغلب قرمز، آبی یا سفید بود. روباخا، پیراهنی بسیار بزرگ بود که هم مردان و هم زنان می‌توانستند با لباس‌های مختلف آن را بپوشند.
چوخا یکی از متمایزترین بخش‌های فرهنگی لباس‌های سنتی گرجستان است. اگرچه تا قرن‌ها به طور سنتی در سراسر قفقاز مورداستفاده قرار گرفته است، اما شواهدی وجود دارد که ممکن است این لباس را نخستین‌بار توسط مردم چرکسی پوشیده شده باشد. چوخا یک‌تکه لباس ترسناک است زیرا دارای فضای ذخیره‌سازی برای مهمات تفنگ دوخته شده در سینه کت است. چوخا هنوز هم گاهی در مناسبت‌های خاص و جشنواره‌ها، در گرجستان پوشیده می‌شود.
مهم‌ترین جز در بیشتر لباس‌های سنتی اوکراین، ویشی وانکا است که یک پیراهن پارچه‌ای با قلاب‌دوزی پر زرق‌وبرق بر روی آستین، گردن و لبه آن است. هم مردان و هم زنان از سال‌های خیلی دور از آن استفاده می‌کردند. لوازم جانبی مانند کمربند، مهره، و جواهرات به لباس‌های زنانه اضافه می‌شوند که در واقع نشان‌دهنده سطح زندگی افراد و میزان تمکن مالی آن‌ها بوده است. همچنین در کنار این لباس، لباس‌های محلی نیز برای زنان وجود دارد. لباس‌هایی که مردان می‌پوشند ساده‌تر است و علاوه بر پیراهن کتانی شامل شلوار پارچه‌ای نیز می‌شود. در حقیقت لباس‌های محلی مردان اوکراین از ساده‌ترین لباس‌های سنتی اروپا محسوب می‌شود.
از جمله معروف‌ترین لباس های سنتی اروپای غربی می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
تراخت و دیرندل لباس‌های سنتی اتریش هستند. تراخت واژه‌ای است که برای توصیف هر نوع لباسی که شبیه لباس سنتی روستایی در منطقه است، به کار می‌رود. دیرندل نیز نوعی لباس زنانه است و از یک نیم تنه و پیشبندی به رنگ‌های مختلف تشکیل شده است.
تأثیرات قوی زبان و فرهنگ در بلژیک از فرانسه، هلند، و آلمان بر پوشاک سنتی این کشور نیز تأثیر دارد. در حالی که چندین نوع لباس ملی در بلژیک وجود دارد، یکی از مشهورترین آن‌ها لباس ژیل است. این لباس‌ها شامل ماسک‌های مومی، کت‌وشلوار و گاهی اوقات کلاه‌های بزرگ پر شترمرغ است. این لباس‌ها نمادی از مردان بورژوا در دوران سلطنت ناپلئون سوم هستند.
هر منطقه طراحی خاص خود از لباس ملی را دارد و این لباس‌ها در جشنواره‌ها و جشن‌های قومی پوشیده می‌شوند. کلاه‌سیاه یکی از نمادین‌ترین بخش‌های لباس سنتی فرانسه است و هنوز هم برخی مردان در مناطق روستایی بیشتر آن را می‌پوشند. لباس‌های سرمه‌ای، مخملی و توری همگی از عناصری هستند که در بسیاری از انواع مختلف لباس‌های سنتی فرانسوی یافت می‌شوند.
هر منطقه طراحی خاص خود را برای لباس ملی دارد، اما دیرندل و لودر هوسن لباس‌های اصلی برای زنان و مردان هستند. Lederhosen به معنای “شلوار چرمی” است و شلوارهای چرمی کوتاهی هستند که مردان می‌پوشند. این لباس‌ها در طول تاریخ توسط مردان طبقه کارگر پوشیده می‌شدند و با جوراب‌های پشمی، کفش‌های روستایی، و شلوارهای اغلب بلند همراه بودند. سبک‌های مختلف ژاکت و کلاه، بسته به منطقه پوشیده می‌شود.
کلمپن یا کفش‌های چوبی سنتی هلند، یک قطعه نمادین از لباس‌های سنتی هلند است، اما نمونه‌های بیشتری از لباس‌های سنتی در این کشور وجود دارد. برخی از این لباس‌ها عبارت‌اند از: کاپشن، یک‌تکه پارچه که روی شانه‌ها انداخته می‌شود و کاپشن و نوعی شلوار مردانه.
لباس های سنتی این کشور، مانتون نام دارد. لباس‌هایی که یک فرد به طور سنتی می‌پوشید، نشان‌دهنده جایگاه آن‌ها در جامعه بود. امروزه این لباس‌ها برای مناسبت‌های خاص و جشن میراث پوشیده می‌شوند. لباس‌های سنتی سوئیس با توجه به موقعیتی که در کشورهای دیگر دارد، تأثیرات زیادی را در خارج از مرزهای این کشور به دنبال دارد.
در اینجا، نوبت به بررسی لباس های سنتی کشورهای مختلف اروپای مرکزی رسیده است:
لباس های سنتی در لهستان در حال حاضر تنها توسط برخی از مردم در مناسبت‌های خاص مانند عروسی‌ها، جشنواره‌ها و تعطیلات ملی پوشیده می‌شوند. سردیس‌ها و سرپوش‌ها به طور خاص پر زرق و برق هستند و گاهی اوقات از گل‌های پیچیده به شکل یک تاج گل ساخته می‌شوند. همچنین انواع مختلفی از لباس‌ها به طور سنتی توسط زنان پوشیده می‌شود که سبک آن‌ها بین مناطق مختلف لهستان، بسیار متفاوت است. مردان اغلب نوعی جلیقه را همراه با یک کلاه می‌پوشند که می‌تواند با پر یا روبان تزیین شود.
دو سبک اصلی لباس سنتی چک سبک غربی و سبک شرقی است، اما شباهت‌هایی بین این دو وجود دارد. لباس‌های زمستانی چک به طور سنتی از پشم و کتان خانگی ساخته می‌شدند، در حالی که برای دوخت لباس‌های تابستانی از پارچه‌های سبک‌تر و خنک‌تر استفاده می‌کردند. لباس مردان معمولا شامل شلوار بلندی است که با ژاکت گشاد جفت شده است و لباس زنان شامل پیش‌بند جلو و عقب و همچنین بلوز سفید زیر آن است. کروجی یکی دیگر از لباس‌های سنتی است که از این منطقه سرچشمه می‌گیرد. انواع مختلفی از کروجی وجود دارد که زنان برای مناسبت‌های مختلف مانند عروسی، جشن و زندگی روزمره می‌پوشند.
لباس‌های ملی مجارستان جالب هستند زیرا از ریشه‌های اروپایی و اسلاوی تأثیر می‌گیرند. دامن روشن، بلوز سفید، پیش‌بند سفید و پوشش سر از ویژگی‌های لباس ملی زنان است. مردان پیراهن گل‌دوزی شده، کلاه، چکمه چرمی و گاهی جلیقه می‌پوشند. چهار منطقه قوم‌شناختی اصلی در مجارستان وجود دارد که هر کدام بر اساس فرهنگ غنی خود، اقلام کمی متفاوتی از لباس‌های سنتی این کشور دارند.
کروج و لباس سنتی گل‌دوزی شده اسلواکی بسته به منطقه و موقعیت به اشکال مختلف وجود دارد. موقعیت اجتماعی، مذهبی، ترجیحات و سن نیز همگی در طراحی لباس تأثیر دارند. ۲۸ منطقه مختلف در اسلواکی همگی به داشتن سبک‌های لباس سنتی مختص به خود معروف هستند. دامن‌های پهن، بلوزهای گل‌دوزی شده، و جلیقه‌ها نمونه‌ای از لباس‌های سنتی زنان هستند. مردان یک پیراهن گل‌دوزی شده، کلاه، جلیقه، کمربند و چکمه‌های بلند می‌پوشند که با اعمال تغییرات گوناگون، انواع مختلفی از این لباس وجود دارد.
اکنون به بررسی لباس‌های سنتی در منطقه شمالی قاره اروپا خواهیم پرداخت:
لباس های سنتی دانمارک به اواسط قرن هجدهم بر می‌گردد، زمانی که لباس‌ها اغلب از نخ یا کتان در خانه ساخته می‌شدند. مانند لباس سنتی در بیشتر کشورهای دیگر، تنوع منطقه‌ای قابل‌توجهی در لباس دانمارک وجود دارد. لباس سنتی محلی در دانمارک فولکداگ نامیده شده و امروزه بیشتر توسط رقاصان محلی پوشیده می‌شود. لباس سنتی دانمارک نیز، از زیباتری لباس‌های سنتی اروپا است.
در جزایر فارو، هنوز هم لباس های سنتی مانند فریک کلاوچی در مناسبت‌های خاص و برای جشن‌ها و رویدادها پوشیده می‌شود. برای مثال ملکه دانمارک هنگام بازدید از این جزایر لباس‌های سنتی فاروسی می‌پوشد. این لباس همچنین برای مراسم عروسی و دیگر رویدادهای جشن پوشیده می‌شود.
لباس سنتی در گرینلند در زمان‌های قدیم به‌صورت روزمره پوشیده می‌شد و اهداف کاربردی داشت، اما از آن زمان به بعد به یک لباس تزیینی تبدیل شده است که مردم آن را برای رویدادهای خاص می‌پوشند. انواع پارچه‌های ظریف‌تری به لباس‌ها اضافه شده‌اند، مواردی که به طور سنتی بخشی از لباس‌ها نبودند. برخی از مناسبت‌هایی که مردم ممکن است در گرینلند لباس‌های سنتی بپوشند، تعطیلاتی مانند کریسمس، عید پاک، عروسی‌ها، اولین روز مدرسه و گاهی تولدها هستند.
لباس سنتی استونی شباهت‌های زیادی با لباس‌های سنتی دیگر کشورهای اروپایی دارد. پیراهن‌های کتانی و دامن‌های پشمی عناصر مشترک لباس زنان هستند و شلوار، جوراب بافتنی و لوازم جانبی گل‌دوزی شده را می‌توان در لباس مردان یافت. شناخته‌شده‌ترین لباس استونیایی احتمالاً “rahvariided” است که در زبان انگلیسی به “پوشش مردم” ترجمه می‌شود. لباس‌های سنتی در زمانی که منطقه تحت کنترل شوروی بود پوشیده نمی‌شدند، اما لباس‌های ملی از دهه ۱۹۹۰ شاهد تجدید حیات خود بوده است. چیزی که در مورد لباس‌های سنتی استونی خاص است این است که هر منطقه الگوها و سبک‌های خاص خود را دارد.
هر منطقه از فنلاند طراحی خاص خود را از لباس ملی دارد و همه آن‌ها به قرن ۱۷ یا ۱۸ میلادی باز می‌گردند. سبک لباس‌هایی که مردم در فنلاند می‌پوشیدند، طبقه اجتماعی افراد را به تصویر می‌کشید و حتی قوانینی وجود داشت که افراد طبقه پایین را از پوشیدن لباس‌هایی که بیش از حد پیچیده بودند، منع می‌کرد. مواجهه فرهنگ‌های شرقی و غربی را می‌توان در لباس فنلاندی دید. بنابراین می‌توان گفت لباس‌های سنتی اروپا، فرهنگ هر کشور را به نمایش می‌گذارند.
لباس ملی ایسلند Þjóðbúningurinn نامیده می‌شود، و حتی یک اداره لباس ملی در این کشور وجود دارد که ساخت لباس‌های سنتی را کنترل کرده و آموزش می‌دهد. در این کشور، پنج نوع لباس شناخته شده مختلف برای زنان و سه یا چهار نوع لباس برای مردان وجود دارد. برخی از آن‌ها لباس‌های سنتی روزانه در ایسلند بوده، در حالی که برخی دیگر به طور خاص به عنوان لباس‌های تشریفاتی طراحی شده‌اند.
تا قبل از قرن دوازدهم اطلاعات زیادی از لباس‌های سنتی ایرلندی در دست نیست. برخی از موارد معمول مربوط به لباس سنتی این کشور در حال حاضر عبارت‌اند از: پلیور آران، کلاه‌های ایرلندی، و leine که لباسی بدون آستین بوده که هم مردان و هم زنان زیر شنل می‌پوشیدند. یکی دیگر از لباس‌هایی که مردان می‌پوشیدند inar بود، ژاکتی که از تأثیر نورس در منطقه الهام گرفته شده بود.
بوناد، یک لباس محلی سنتی و رنگارنگ نروژی است که بسیاری از مردم در روزهای مهم مانند عروسی یا برای رقص‌های محلی از آن استفاده می‌کنند. نسخه زنانه بوناد محبوب‌تر از نسخه مردانه است، اما هر دو از پشم ساخته شده‌اند، محکم و مجهز به سگک‌های فلزی و جواهرات هستند. بونادهایی که در تعطیلات ملی این کشور در خیابان‌های نروژ خواهید دید، از سبک قرن بیستم ساخته شده‌اند و شباهت زیادی به آنچه صدها سال پیش پوشیده می‌شد، ندارند.
نام لباس‌های سنتی در سوئد sverigedrakten است و از نظر تاریخی از منطقه‌ای به منطقه دیگر متفاوت است. با این حال، از سال ۲۰۰۴، یک نسخه از آن به لباس رسمی ملی تبدیل شده است. این لباس توسط ملکه سیلویا از سوئد در روز ملی ۱۹۸۳ پوشیده و در نتیجه محبوب شد. لباس‌های سنتی که زنان امروزه می‌پوشند معمولا دارای رنگ‌های متنوع هستند: بلوز سفید با دامن آبی، دامن زرد و گل‌دوزی آبی و زرد. لباس‌های سنتی در مردان کمتر رایج است و در عوض کت‌وشلوار بین آن‌ها موردعلاقه است.
انگلستان یکی از معدود کشورهای اروپایی است که لباس ملی رسمی ندارد. بااین‌حال، سنت‌های جالبی در این کشور وجود دارد. یک نمونه شناخته‌شده‌تر از لباس‌های سنتی بریتانیا می‌تواند یونیفرم یئومن واردر یا بیفتر باشد. سنت این لباس توسط افرادی که از جواهرات سلطنتی بریتانیا و زندانیان برج لندن مراقبت می‌کنند، حفظ می‌شود.
اسکاتلند به‌خاطر kilt معروف است که یک‌تکه لباس سنتی است که توسط مردان و زنان پوشیده می‌شود. این لباس یک‌تکه دامن مانند با طرح تارتان است و انواع مختلفی دارد. یکی دیگر از بخش‌های مهم لباس سنتی اسکاتلند، پارچه‌ای است که بر روی یک شانه پوشیده شده است. این لباس سنتی از پشم ساخته می‌شود و الگوی تارتان دارد. این سبک لباس از قرن هفدهم آغاز شد و اکنون بیشتر برای مناسبت‌های خاص در نظر گرفته می‌شود.
نسخه زنانه لباس سنتی ولز از آنچه مردان می‌پوشیدند قابل تشخیص‌تر است، و این به این دلیل است که مردان معمولا خود را مانند مردان انگلستان لباس می‌پوشند؛ کلاه بلند سیاه یکی از ویژگی‌های اصلی لباس سنتی زنان در ولز است و با یک لباس بلند پشمی به نام روپوش یا روسری جفت می‌شود.
لباس‌های سنتی آلبانیایی شامل طیف گسترده‌ای از سبک‌ها و پوشاک است. تأثیرات بر روی لباس‌های سنتی به دوران کلاسیک بر می‌گردد و تنوع منطقه‌ای زیادی در کشور وجود دارد. برخی از جمعیت مسن‌تر هنوز به‌صورت روزانه در مناطق روستایی آلبانی شمالی لباس‌های سنتی می‌پوشند، اما اکثریت قریب به‌اتفاق جمعیت لباس‌های مدرن می‌پوشند. بیشتر لباس‌های سنتی در آلبانیا از نمادها و سبک‌های مورداستفاده ایلیری‌ها استفاده می‌کنند. برخی از این نمادها عقاب، خورشید، ماه و مار هستند. انواع مختلفی از سربندها وجود دارد که هم مردان و هم زنان آن‌ها را می‌پوشند. مردان نیز کمربند و جلیقه‌های پر زرق‌وبرق می‌پوشند و زنان نیز پیش‌بند یا شال می‌پوشند.
دو مورد ضروری از لباس سنتی آندورا عبارت‌اند از: بارتینا، یک کلاه سنتی کاتالان و اسپاردیل‌ها، صندل‌های پارچه‌ای. لباس‌های سنتی شباهت زیادی به لباس‌های کاتالانی دارد و این به این دلیل است که آدوران‌های زیادی از نژاد کاتالان وجود دارند. در این کشور، زنان دامن‌های بلند اغلب با طرح گل، و همچنین بلوز و دستکش‌های سیاه و بدون انگشت می‌پوشند.
الهام‌بخش لباس‌های ملی کرواسی به دوران پیش از روم بازمی‌گردد. به طور سنتی، از کتان و کنف خانگی برای ساخت لباس‌های سنگین روزمره استفاده می‌شد و از مواد سبک‌تر برای ساخت لباس‌هایی که در موقعیت‌های خاص پوشیده شوند، استفاده می‌شد. لباس ملی مدرن برای زنان کروات شامل یک بلوز یا لباس سفید و یک دامن است که با تم‌های رنگارنگ و دوخت تور برجسته شده است. لباس سنتی مردان معمولا شامل شلوار گشاد، پیراهن و گاهی اوقات جلیقه تزیینی و یا ژاکت است. مردان نیز اغلب کلاهی بر سر می‌گذارند که اندازه و سبک آن بر اساس منطقه متفاوت است.
هنگام صحبت در مورد لباس‌های سنتی، لازم است که بین یونان باستان و یونان عصر مدرن تمایز قائل شویم. در یونان باستان، چیتون و پپلوس دو نوع از رایج‌ترین پوشاک برای مردان بودند. تفاوت این دو در این است که چیتون بخشی از بازوها را می‌پوشاند و پپلوس بدون آستین بوده است. قابل‌تشخیص‌ترین بخش از لباس‌های سنتی مدرن‌تر احتمالاً فوستانلا است. این کلاه شبیه به کلاهی است که مردان بر سر می‌گذارند. این لباس توسط سربازان در جنگ استقلال یونان پوشیده شد و هنوز هم توسط اوزون‌ها، اعضای گارد ریاست‌جمهوری پوشیده می‌شود. لباس سنتی یونان، از معروف‌ترین لباس‌های سنتی اروپا است.
برخی از نسخه‌های ایتالیایی لباس سنتی اروپایی، لباس‌های رقص محلی ایتالیایی و لباس رومی هستند. زنان رقصنده محلی دامن‌ها و نیم‌تنه‌های گل‌دوزی شده بسیار رنگارنگ به همراه کلاه‌های پرزرق‌وبرقق می‌پوشند که با گل یا میوه تزیین شده‌اند. مردان لباس‌های ساده‌تری می‌پوشند که دارای قلاب‌دوزی و دکمه‌های فلزی نیز هستند. هر دوی این لباس‌ها از لباس‌های روستایی در قرون‌وسطی مشتق شده‌اند. معروف‌ترین لباس سنتی روم، توگا نام دارد.
این استان خودمختار شمال ایتالیا دارای لباس سنتی است که بیشتر شبیه اتریش است تا ایتالیا: تراخت و دیرندل؛ رنگ‌ها و الگوهای مختلفی در بخش‌های مختلف منطقه مورداستفاده قرار می‌گیرند. زنان، پیش‌بند با بلوز و نیم‌تنه می‌پوشیدند، و مردان لچک، کلاه، و کمربندهای پر زرق‌وبرق بر تن داشتند.
هر شهری طراحی لباس سنتی خود را دارد، اما همه آن‌ها از فرهنگ‌های اسپانیایی و عربی تأثیر می‌گیرند. رنگ‌های روشن، گل‌دوزی هنرمندانه و پارچه‌های باکیفیت، همگی نشانه‌هایی از لباس‌های سنتی این جزیره مدیترانه‌ای هستند. در این منطقه نیز، انواع لباس‌هایی که پوشیده می‌شوند، می‌توانند جایگاه اصلی فرد و همچنین موقعیت اجتماعی او را نشان دهند.
لباس‌های سنتی سیسیلی در حال حاضر بیشتر برای رویدادهای خاص که در آن‌ها سنت‌های محلی جشن گرفته می‌شوند، پوشیده می‌شوند. این نوع لباس برای زنان شامل دامن بلند ساخته شده از پنبه و کتان، کمربند، بلوز، دامن و پیش‌بند است. یکی از مشهورترین عناصر لباس سنتی مردان سیسیلی، کاپولا است که یک کلاه کوچک است.
نمونه‌های مختلفی از لباس‌های سنتی در کوزوو وجود دارد، هر چند که در مورد لباس‌هایی که زنان می‌پوشند بسیار بیشتر از لباس‌هایی است که مردان می‌پوشند، تنوع بسیار بیشتری دارد. بسیاری از سبک‌ها تحت‌تأثیر ایلیریایی‌ها بوده که در این منطقه زندگی می‌کردند و بسیاری از اشکال به‌کاررفته در طرح‌ها نمادهای سلامتی یا باروری هستند. قرمزرنگی است که در بیشتر لباس‌های سنتی کوزوو دیده می‌شود.
حداقل ۷۰ نوع لباس سنتی مختلف وجود دارد که توسط مقدونی‌ها پوشیده شده است. این تفاوت‌ها بر اساس مناطق مختلف، متغیر هستند. در این لباس‌ها همه انواع رنگ‌های قرمز، سیاه‌وسفید و همچنین الگوهای هندسی استفاده می‌کنند. گل‌دوزی طلایی روی لباس ملی رنگ خدایان و قرمز نماد زمین و باروری است.
مالت سابقه‌ای طولانی در استفاده از لباس‌های سنتی دارد، چرا که تصور می‌شود این جزیره حداقل از ۵۹۰۰ سال قبل از میلاد قابل سکونت بوده است. گونلا یکی از شناخته شده‌ترین عناصر لباس سنتی مالت بوده که پوشش ترکیبی از سربند و شال است که تاق پهنی را بر روی سر یک زن تشکیل می‌دهد و معمولا رنگ مشکی آن امروزه پوشیده می‌شود.
برخی از کارشناسان لباس سنتی مونت نگرو را یکی از زیباترین لباس‌های سنتی اروپا می‌دانند. این کشور نقش مهمی در هویت فرهنگی مونته نگرو داشته و اهمیت تاریخی دارد که با مبارزه این کشور برای استقلال گره‌خورده است. رنگ‌های روشن و گل‌دوزی طلایی برخی از ویژگی‌های معمول لباس‌های سنتی مونته‌نگرو است.
کلاه ساجیکا کلاه ملی صربستان است. این لباس توسط مردان در حومه صربستان پوشیده می‌شد، اما سربازان ساجکاسی، در محافظت از امپراتوری اتریش در برابر امپراتوری عثمانی، به کار می‌بردند. اوپانچی کفش‌هایی هستند که به طور سنتی در صربستان پوشیده می‌شوند. آن‌ها از چرم ساخته شده‌اند، بند ندارند و شکل شاخی مشخصی در پنجه دارند. طراحی این شکل شاخ بر اساس مناطق مختلف، متفاوت است.
هر منطقه از پرتغال لباس‌های سنتی خود را دارد، اما شباهت‌هایی وجود دارد. برای زنان، این لباس معمولا شامل یک دامن بلند با الگوهای قرمز و سفید روشن و دامن کوتاه است و مردان نیز پیراهن و جلیقه می‌پوشند.
تا قرن نوزدهم، انواع مختلفی از لباس‌های سنتی در اسلوونی وجود داشت و آن‌ها به تفاوت منطقه متغیر بودند. این لباس برای مراسم و تعطیلات خاص پوشیده می‌شد. امروزه این لباس ملی با نام “گرنجسکا نوسا” شناخته می‌شود و توسط خوانندگان و رقاصان محلی یا در طول جشن‌های قومی یا برای سرگرمی گردشگران پوشیده می‌شود.
مطالب مرتبط
پوشاک سنتی اسپانیا به‌شدت تحت‌تأثیر مورها بود که صدها سال در شبه‌جزیره ایبری سکونت داشتند. سپس کاپشن‌ها، لباس‌های پر زرق‌وبرق، و لباس‌های مزین به جواهر اسپانیا بسیاری از کشورهای دیگر اروپا را تحت‌تأثیر قرار دادند. امروزه هر منطقه خودمختار لباس ملی خود را دارد و برای مناسبت‌های خاص پوشیده می‌شود. لباس گاوبازی و لباس بازیگران فلامنکو احتمالاً شناخته شده‌ترین لباس‌های سنتی اسپانیا هستند.
کشورهای مختلف اروپا، تحت‌تأثیر فرهنگ، آیین، آداب‌ورسوم و تاریخ غنی خود، لباس‌های سنتی، ملی و محلی متفاوتی دارند. این لباس‌ها از اجزای متفاوتی برای مردان و زنان ساخته شده‌اند. در زمان قدیم پوشش مردمان، نشان‌دهنده سطح تمکن مالی و اجتماعی آن‌ها بوده است و افراد با پوشیدن لباس‌های سنتی، نمادی از تاریخ کشور خود را بر تن می‌کنند.
اگر شما نیز، برای آشنایی بیشتر با فرهنگ و تاریخ اروپا علاقه‌مند هستید، پیشنهاد می‌شود مطالب بالا را که توسط مجله گردشگری الی گشت تهیه شده است، جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره لباس‌های سنتی اروپا و تمدن‌های کشورهای مختلف آن مطالعه نمایید.
زیرا این لباس‌ها تحت‌تأثیر فرهنگ‌ها، آداب‌ورسوم و تاریخ هر کشوری ابداع شده‌اند و با یکدیگر تفاوت‌های بسیاری دارند.
از دید برخی، زیباترین آن‌ها مربوط به مناطق مونته‌نگرو و دانمارک است.
بله در برخی از مناطق روستایی و در رویدادها و جشنواره‌های خاص، مردم از لباس‌های سنتی مختص به کشور خود استفاده می‌کنند.
لباس‌های سنتی اروپا، با نام مستعار folk معروف شده‌اند.