به دنبال یک سفر متفاوت هستید؟ چرا به جای شهرهای شلوغ و پرتردد، به روستاهای تاریخی ایران سفر نمی کنید؟ این روستاها با زیبایی های طبیعی، محصولات محلی و فرهنگ و هنر قدیمی، شما را به دنیایی دیگر می برند. همراه با ما باشید تا در این پست وبلاگ، به معرفی و بررسی دیدنی ترین روستاهای تاریخی ایران بپردازیم.
تمامی تمدن های بزرگ جهان از روستاهای کوچک با سبک زندگی ساده شروع شده اند. در طول تاریخ ایران، روستاهای ایرانی نقش مهمی را ایفا کرده اند. علاوه بر فضای زیبا، روستاهای ایرانی دارای سبک زندگی هستند که هیچ نشانی از شلوغی و ترافیک و آلودگی شهرهای بزرگ ندارند.
تضمین بهترین قیمت بلیط هواپیما، بلیط قطار و رزرو هتل در تمامی نقاط جهان فقط در الی گشت.
بازدید از روستاهای تاریخی ایرانی همیشه تجربه ای غنی است که به شما درس هایی از فرهنگ، رسوم، سبک زندگی و غذاهای ایرانی را ارائه می دهد. معماری منحصر به فرد، مردم بومی از گروه های قومی مختلف، فرهنگ بومی و به خصوص منظره زیبای این روستاها، آن ها را به مقصدی عالی برای هر نوع بازدید کننده تبدیل می کند. برخی از روستاها سبک سنتی خود را حفظ کرده اند، در حالی که دیگران در طول سال ها تغییر کرده و به مقاصد گردشگری تبدیل شده اند. اما با این حال، همه آن ها گزینه های عالی برای کسانی هستند که به دنبال تجربه ای جدید و اصیل در ایران هستند.
کندوان، یک روستای باستانی شگفت انگیز در استان آذربایجان شرقی، در نزدیکی شهر تبریز در ایران است. با حداقل ۸۰۰ سال سابقه تاریخی، این مکان بسیار زیبا با طبیعت خیره کننده اش یکی از دیدنی ترین روستاهای تاریخی ایران به شمار می رود.
روستای کندوان که دارای ۶۷۰ نفر ساکن است، در داخل صخره ها حفر شده و معماری سنگی مشهور آن جاذبه‌ی اصلی این منطقه است. خانه هایی که شبیه به کندو هستند (بعضی از آن ها با قدمت بیش از ۷۰۰ سال) جزئیاتی از باقیمانده های آتشفشانی کوه سهند از قرن ها پیش می باشند. ساکنان این روستا هر اتاق را در صخره بریده اند تا آشپزخانه، سالن و اتاق خواب با پنجره هایی تزئین شده با شیشه های رنگی بسازند.
کندوان یکی از سه روستای سنگی در جهان می باشد و تنها روستای سنگی است که زندگی هنوز در آن رواج دارد. معماری روستای کندوان و سبک زندگی مردم در قالب قدیمی آن، در جهان استثنایی است.
عسل، یکی از مهم ترین سوغاتی های این روستا است. کندوان یک منطقه زیبای تابستانی در کوه های زاگرس است که مراتع سرسبز آن بسیاری از قبایل گوناگون را به خود جذب می کند. یکی از جاذبه های این روستا، چشمه آب معدنی کندوان است. این آب به گفته مردم دارای خواص درمانی در درمان بیماری های کلیوی است.
ماسوله، یکی دیگر از روستاهای تاریخی ایران است که در فاصله حدود ۶۰ کیلومتری جنوب غربی شهر رشت و ۳۲ کیلومتری غرب شهر فومن، در کوه های البرز و در ارتفاع ۱۰۵۰ متری از سطح دریا واقع شده است.
معماری سنتی و ترکیب خانه های ماسوله امروزه بیشتر از هر چیز دیگری توجه بازدیدکنند گان را به خود جلب می کند. خانه های ماسوله که جاذبه اصلی گردشگری این روستا را تشکیل می دهند، از دو طبقه تشکیل شده اند: طبقه زمستان و طبقه تابستان.
بخش زمستانی خانه در گویش محلی “سومه” نامیده می شود. در پشت این بخش یک اتاق کوچک با یک اجاق وسط اتاق وجود دارد که برای پخت و آماده کردن غذا، همچنین برای فراهم کردن حرارت استفاده می شود. در اطراف اتاق گوشه هایی وجود دارند که ظروف پخت و پز در آن ها قرار می گیرند؛ همچنین ظروف تزئینی مسی نیز وجود دارند.
بخش تابستانی خانه یا اتاق پنجره های چوبی زیبایی دارد. این پنجره ها الگوهای هندسی دارند و با شیشه های زیبا و رنگی تزئین شده اند. در برخی از خانه ها، یک اتاق بر روی سقف ساخته شده است که به نام “برج” شناخته می شود. برج برای برخی از فعالیت های تابستانی مورد استفاده قرار می گیرد.
همانطور که اشاره شد ماسوله یکی از روستاهای تاریخی ایران است. معماری کنونی ماسوله در دوران زندیه شکل گرفت؛ سقف هر خانه در طبقات پایین تر به عنوان فضای داخلی یک خانه در طبقات بالاتر به کار می رود. زمین در جلوی درب های خانه و سقف هر خانه هر دو به عنوان پیاده رو استفاده می شوند. خیابان های باریک و پله‌های بسیار زیاد اجازه تردد خودروها را نمی دهند.
غذاهای سنتی ماسوله همچنین یکی از جاذبه‌های گردشگری این روستا هستند. یکی از غذاهای سنتی ماسوله میرزاقاسمی است. میرزاقاسمی یکی از غذاهای خوشمزه‌ی شمال ایران است. اصل این غذا به سال ۱۸۶۰ میلادی برمی‌گردد.
سوغاتی‌های ماسوله نیز یکی از جاذبه‌های گردشگری دیگر این روستاست. محصولاتی همچون گلیم، جاجیم، شال و جوراب، محصولات چوبی و فلزی، لباس های محلی و شیرینی ها، عروسک های کوچک بافته شده با نخ، دستکش و سایر سوغاتی های دست ساز، برخی از مواردی هستند که در بازار ماسوله به فروش می رسند.
ابیانه، در فاصله ۸۷ کیلومتری شهر کاشان واقع شده و یکی از جاذبه های گردشگری بسیار دیدنی در ایران است که در صورت بازدید، حتما شما را شگفت زده خواهد کرد. ابیانه یک روستای باستانی با آب و هوایی دلپذیر است که موقعیت طبیعی مطلوب و سابقه تاریخی چهار هزار ساله دارد و یکی از دیدنی ترین روستاهای تاریخی ایران به شمار می رود.
در دوران صفوی، زمانی که پادشاهان صفوی به نطنز برای تابستان می رفتند، بسیاری از خویشاوندان و اربابان شان ترجیح می دادند در این روستا اقامت کنند. در زبان محلی، ابیانه “ویونا” نامیده می شود. “وی” به معنای درخت بید و “ویونا” به معنای باغ بید است؛ در طول زمان، نام این روستای تارخی از “ویونا” به “اویانه” و سپس به “آبیانه” تغییر کرد.
معماری سنتی بی نظیر لبیانه، جاذبه گردشگری محبوب این منطقه است. بیشتر خانه ها به شکل مکعب با در و پنجره های شبکه ای چوبی ساخته شده اند. خانه ها ب روی هم ساخته شده اند که این ویژگی در مناطق کوهستانی به عنوان ویژگی برجسته این روستا دیده می شود.
ساختمان های قدیمی روستا با خاک قرمز پوشیده شده اند. به دلیل حضور بالای اکسید آهن، خاک روستای ابیانه رنگ قرمزی زیبا دارد که آن را به شکل خاصی در میان روستاهای تاریخی ایران متمایز می کند. ابیانه باقیمانده سده ها زبان، معماری، لباس، فرهنگ و رسوم سنتی خود را به خوبی حفظه کرده است.
در هر استانی از ایران، روستاهایی وجود دارند که به دلیل ویژگی های برجسته خود، بازدیدکنندگانی از سراسر جهان را جذب می کنند. استان کرمان نیز از این قاعده مستثنی نیست و یکی از روستاهای شگفت‌انگیز خود را به جهان معرفی کرده است.
روستای میمند در استان کرمان واقع شده و در فاصله ۳۸ کیلومتری شهر شهربابک و در ارتفاع ۲۲۴۰ متر از سطح دریا قرار دارد. مساحت این روستا حدود ۴۲۰ کیلومتر مربع است. این روستا به دلیل وجود تعداد زیادی سنگ در کوهستان های آن که توسط ساکنین آن کنده شده اند، به عنوان روستای سنگی شناخته شده و بدون شک یکی از دیدنی ترین روستاهای تاریخی ایران است.
نام میمند از دو کلمه “می” (شراب) و “مند” (مست) تشکیل شده است. مردم روستا برای این نام چند داستان مختلف روایت می کنند. براساس داستان های روایت شده، ساکنین روستا پس از نوشیدن، شروع به کندن چاه ها در سنگ کردند. اما برخی هم معتقدند که میمند به معنای میمنت یعنی شادی است.
ویژگی اصلی میمند، ساختار و شکل خانه های آن است که آن را در میان روستاهای تاریخی ایران متمایز می کند. در ساخت این خانه ها از ملات استفاده نشده است. ساکنین روستا خانه هایی را در قلب کوهستان ها و سنگ ها کنده اند، بدون نیاز به خاک و آب و آجر و ملات. در هر اتاق، یک گوشه برای قرار دادن اجناس مختلف کنده شده است. در این نوع معماری، خانه ها کیچه نامیده می شوند و شامل یک یا دو اتاق و یک انبار هستند.
هر خانه ورودی مشترکی دارد که به اتاق ها متصل است. شکل و ساختار کیچ ه‌ها متفاوت بوده و اندازه آن ها نیز متفاوت است. دمای اتاق ها همیشه حدود پنج درجه گرم تر از دمای خارج از اتاق است. اجاق ها در داخل اتاق ها قرار دارند و رنگ سقف و دیواره های اتاق ها به دلیل سوختن چوب در اجاق ها سیاه شده است. جالب است بدانید که حضور آتش و آماده سازی غذا در داخل اتاق، باعث عایق سازی شده و عمر اتاق ها را افزایش داده است.
سقف های اتاق هایی که چندین سال است آتش در آن ها روشن نشده است، خراب شده اند. بزرگ ترین کیچه در میمند حدود نود متر مربع است و بیشتر اتاق ها مساحت حدود دوازده متر مربع دارند. سبک زندگی مردم میمند، یکی از جاذبه های گردشگری دیگر آن است، زیرا تعامل بین انسان و طبیعت همچنان برقرار است و رسوم و آیین های باستانی حفظ شده‌ا ند. همچنین، شغل ساکنین روستای میمند کشاورزی و دامداری است.
روستای باستانی خرانق یا خورانق در فاصله ۸۰ کیلومتری شهر یزد، با قدمت حدود ۴۵۰۰ سال و یک سابقه تاریخی ۱۸۰۰ ساله، یکی از میراث های مهم تاریخ کشور و مهم ترن روستاهای تاریخی ایران است. قدیمی ترین سند تاریخی موجود که در آن به این منطقه اشاره شده است، مربوط به ۱۳۷۰ سال پیش در دوران سلطنت یزدگرد سوم، آخرین پادشاه امپراتوری ساسانی است. این سند در واقع گزارش یک روحانی زرتشتی است و نشان دهنده رونق خرانق به عنوان محل استراحت و کاروانسرایی برای بازرگانان و مسافران است. نام قدیمی “خورانق” به معنای محل تولد خورشید است.
روستای خرانق از دو قسمت قدیمی و جدید تشکیل شده است. قسمت قدیمی، همچنین با نام قلعه خرانق شناخته می شود، حدود سه دهه است که خالی از سکنه است و ساختمان های قدیمی و شگفت انگیز آن بسیار چشمگیر هستند. در این بخش ساختمان هایی را خواهید دید که ۱۸۰۰ سال قدمت دارند.
قسمت جدید برای کشت محصولاتی مانند زردچوبه، خربزه، پنبه، گندم و جو استفاده می شود. ۱۴۵ خانواده در روستای خرانق در یزد زندگی می کنند. این روستا به دلیل وجود معادن سنگ‌آ هن، اورانیوم، باریت، روی و گرانیت، اهمیت اقتصادی بسیاری دارد. درون این بیابان، حیواناتی از قبیل یوزها، قوچ ها، گربه های وحشی، خرگوش ها و روباه ها، و پرندگانی مانند کاسپین ها، جغدها و کلاغ ها زندگی می کنند.
قلعه زیبای خرانق ۱۸۰۰ ساله در بخش قدیمی روستای خرانق قرار دارد. این قلعه مربوط به دوره ساسانی است. قلعه خرانق که به طور کامل از خاک و گل ساخته شده است، حدود یک هکتار مساحت داشته و به عنوان یک قلعه مسکونی عمل می کرده است. فضای داخل قلعه کاملا امن بوده و خانه های آن اغلب دو یا سه طبقه هستند. قلعه دارای ۶ برج نگهبانی است و کوچه های داخلی آن باریک و پیچ در پیچ هستند.
این کوچه ها بخشی از جذابیت های این قلعه در یکی از روستاهای تاریخی ایران هستند و پشت هر کوچه برای نگهبانی در برابر دزدان و سارقان، یک داستان تاریخی نهفته است. روستاییان از این مسیرهای باریک برای شکار دزدان و سارقان استفاده می کردند. یکی از معروف ترین آنها کوچه “گرگ” بود که معمولاً دزدان در این کوچه شبکه ای گرفتار می شدند تا نگهبانان آماده شوند و آ نها را تحت محصاره قرار دهند. کاروانسرای تاریخی خرانق نیز بازسازی شده است و می توانید تجربه سفر خود را با اقامت در قلب بیابان جذاب تر کنید. اگر شب در این روستا بمانید، می توانید آسمان پرستاره آن را نیز تماشا کنید.
هر ساله روستای بیاضه ، گردشگران بسیاری را به خود جذب می کند تا با دیدن رنگ سفید این روستا به دلیل وجود باغ های پنبه، لذت ببرند. روستای بیاضه یکی از مهم ترین مناطق کشت و برداشت این محصول ارزشمند است. به همین دلیل، یکی از اولین کارخانه های فرآوری پنبه در ایران در بیاضه ساخته شده است و این روستای کوچک نقش مهمی در اقتصاد کشور دارد.
جمعیت روستای بیاضه کم تر از چهار هزار نفر است. این روستا علاوه بر باغ های پنبه، به دلیل تاریخ باستانی خود خود مشهور است و یکی از دیدنی ترین روستاهای تاریخی ایران به شمار می ورد. علاوه بر باغ های پنبه، آثار تاریخی مانند قنات های پارسی، آسیاب های قدیمی، کاروانسرای شاه عباسی، مسجد سبزپوشان و قلعه بیاض، از جمله جاذبه های گردشگری بیاضه هستند.
قلعه بیاض در ورودی روستا قرار دارد و بیشترین بازدید را در بین این آثار به خود اختصاص می دهد. این قلعه به عنوان یک بنای دفاعی مودر استفاده قرار می گرفته است. در حال حاضر، پنج برج از این قلعه دو طبقه باقی مانده اند. برخی از ستون های این قلعه هنوز هم سالم هستند، هرچند سن دقیق این ساختمان هنوز مشخص نیست.
روستای بیاضه در گذشته در مسیر کاروان هایی قرار داشت که تجارت چای و ادویه جات هند را به خود اختصاص داده بودند. این مسیر کاروان های هند به “راه شاهی” معروف بود و روستای بیاضه یکی از محل های معروف برای استراحت در این مسیر بوده و به همین دلیل یکی از مهم ترین روستاهای تاریخی ایران به شمار می رود. قدمت کاروانسرای شاه عباسی بیاضه به ۴۰۰ سال پیش باز می‌گردد. گفته می شود که معمار آن وقتی خبر مرگ شاه عباس را شنید کار خود را نیمه تمام رها کرد. مساحت کلی کاروانسرای شاه عباسی بیش از دو هزار متر است.