بیش از ۱۰۰ سال است که مسافرت های هوایی تجاری در دنیا صورت می گیرد و در این مدت هزاران خطوط هوایی در اثر قیمت نفت، سیاست ها، سوء مدیریت و یا زیان های مالی از بین رفته اند. فروپاشی ناگهانی کمپانی کم هزینه Primera Air زمانی اتفاق افتاد که پروازهای آن در ۲ اکتبر متوقف شده و مسافران را در هر دو طرف اقیانوس اطلس تنها گذاشت یکی دیگر از تلفات غم انگیز این صنعت بوده است. برخی از این اتفاقات بیشتر از دیگران به یاد ماندنی هستند، مانند هواپیمایی پن آمریکن قبل از اینکه از جلوه خود افول کند و همچنین آخرین خرید ویرجین آمریکا توسط هواپیمایی آلاسکا. این لیستی که در زیر ارائه می شود ایرلاین هایی که وجود ندارند هستند که قبل از آخرین پرواز خود در این صنعت و برای مسافران بسیار تاثیرگذار بوده اند. در بخش اول این مطلب برخی از ایرلاین ها را برای شما معرفی کردیم و حال با الی گشت همراه باشید تا در مورد بخش دوم ایرلاین هایی که وجود ندارند بدانیم.
مطالب مرتبط: معرفی ایرلاین هایی که امروزه از بین رفته اند | قسمت اول لیست ثروتمندترین ایرلاین های جهان در سال ۲۰۱۸ | بخش دوم لیست ثروتمندترین ایرلاین های جهان در سال ۲۰۱۸ | بخش اول
هواپیمایی پرایمرا در حال حاضر به عنوان بدترین شکست ناخوشایند در تجارت هوایی به حساب می آید زیرا هزاران مسافر و حتی خدمه خود را تنها گذاشته و عملیات های پروازی برنامه ریزی شده خود را بدون هیچ گونه هشدار قبلی متوقف کرد. اما این شرکت هواپیمایی از سال ۲۰۰۳ تاکنون وجود داشته و پیش از آن نیز به پروازهای برنامه ریزی شده اقتصادی اقدام می کرده است که یکی از مسیرهای اصلی آن به سمت اروپا برای تعطیلات بوده است. تلاش هواپیمایی پرایمرا برای ارائه پروازهای طولانی و حمل و نقل بین ایالات متحده و اروپا به طور واقعی در آوریل ۲۰۱۸ شروع به کار کرد اما تنها چند ماه پس از شروع این برنامه در ۲ اکتبر ۲۰۱۸ این شرکت به طور کامل فرو ریخت و مسافران خود را در ۲ سوی اقیانوس اطلس باقی گذاشته و اعلام ورشکستگی نمود و در لیست ایرلاین هایی که وجود ندارند قرار گرفت.
هواپیمایی پرایمرا تنها ایرلاینی نیست که به طور ناگهانی شکست خورده و مسافران خود را دور از خانه باقی گذارده است. در حقیقت هواپیمایی پرایمرا در سالگرد شکست هواپیمایی سلطنتی در تاریخ ۲ اکتبر ۲۰۱۷ رخ داده است. خطوط هواپیمایی بریتانیا که در سال ۱۹۶۷ تاسیس شد و مسافران را به نقاط گردشگری مختلفی در اروپا و سواحل مدیترانه حمل می کرد. مشکلات مالی موجب شد تا پادشاه به شدت به دنبال بودجه ای برای تامین مالی این هواپیمایی باشد اما علی رغم اینکه در سال ۲۰۱۶ بخشی از سرمایه گذاری ها توسط بویینگ در این شرکت صورت گرفت اما این خطوط هواپیمایی بسته شده و ۱۱۰ هزار مسافر را رها کرد که بعدها با هزینه ۶۰ میلیون پوند توسط ایرلاین های دیگر جا به جا شدند.
این خطوط هواپیمایی در سال ۱۹۷۸ توسط آمریکایی ها تاسیس شد. هواپیمایی ایر برلین در ابتدا به صورت پروازهای چارتری از آلمان غربی به مقصد سواحل تعطیلاتی مدیترانه پروازهای خود را انجام می داد. اتحاد مجدد آلمان شرقی و غربی موجب گسترش سریع این ایرلاین شده و ایر برلین یکی از بزرگترین خطوط هواپیمایی اروپا گردید. برنامه های آینده و گسترش آن موجب پایه گذاری عملیات در فرودگاه جدید برلین به نام فرودگاه برندنبورگ گردید. این فرودگاه در ابتدا قرار بود تا در سال ۲۰۱۱ بازگشایی گردد اما دچار تردیدهای ناگهانی شده و در حال حاضر نیز انتظاری از بهره برداری آن تا سال ۲۰۲۰ وجود ندارد. هواپیمایی ایر برلین در چند سال گذشته به عملیات پروازی خود ادامه داده اما با ناکامی های مالی پایداری که برای آن به وجود آمد در نهایت آخرین پرواز خود را در اکتبر ۲۰۱۷ انجام داد تا در لیست ایرلاین هایی که وجود ندارند قرار بگیرد. تقریبا بلافاصله پس از قطع پروازهای ایر برلین، هواپیمایی لوفتانزا ۸۱ فروند از هواپیماهای او را خریداری کرده و بیش از ۳ هزار کارمند آن را به استخدام دراورد همچنین هواپیمایی Easy Jet نیز بخش کوچکی از ناوگان ایر برلین را خریداری کرد.
پرواز از ایالات متحده به مقصد اروپا با یک توقف در ایسلند در حال حاضر بسیار شایع می باشد. اما این فرایند پروازی در اوایل دهه ۱۹۴۰ با هواپیمایی لوفتلیور آغاز شده است و همچنین به عنوان خطوط هوایی ایسلندی نیز شناخته می شود. این هواپیمایی در دهه ۱۹۶۰ شکوفا شده و نام مستعار هیپی اکسپرس را برای خود به دست آورد زیرا به دلیل پروازهای مقرون به صرفه ای که در سراسر اقیانوس اطلس انجام می داد بسیار مورد توجه دانشجویان دانشگاهی جوان بود. در سال ۱۹۷۳ این شرکت هواپیمایی با یکی دیگر از خطوط هوایی به نام Flugfélag Íslands ادغام شده و موجب تولد هواپیمایی Icelandair گردید تا در لیست ایرلاین هایی که وجود ندارند باشد.
هواپیمایی پن ام مخفف شده کلمه Pan American World Airways می باشد. این داستان کوچکی از این است که حمل و نقل هوایی که از فلوریدا به کوبا بوده متوقف شده و در سال ۱۹۲۷ مجددا آغاز گردید و در طول این مدت به بزرگترین شرکت هواپیمایی جهان تبدیل گردید و همچنین به عنوان یک نوآور در صنعت خودش شناخته می شد تا سال ۱۹۹۱ که پایان یافت. این شرکت هواپیمایی مجهز به انواعی از هواپیماها بوده که از نوع شناور روی آب گرفته تا بویینگ های ۷۴۷ اس را در بر می گرفته است. همچنین این خطوط هواپیمایی در مسیرهای پروازی خود هتل هایی را بازگشایی کرد که موجب شروع به کار هتل های زنجیره InterContinental گردید و همچنین نمادی پر زرق و برق برای سن جت های خود بوده است. بحران های نفتی، ربودن هواپیماها، حملات و همچنین دیگر ناکامی های عملیاتی منجر به تنگناهای مالی شدیدی گردید و در نهایت موجب شد تا این خطوط هوایی در ۴ دسامبر ۱۹۹۱ به کار خود پایان دهد. هواپیمایی دلتا ۱.۳۹ میلیارد دلار برای خرید دارایی های خطوط هوایی پن آمریکن پرداخت کرد تا آن را در لیست ایرلاین هایی که وجود ندارند قرار دهد و همچنین احترام مسافرانی که بلیط خود را از این شرکت ورشکسته تهیه کرده بودند را نگه داشت.
شهرت این خطوط هوایی بر اساس روشنایی کابین رنگارنگ آن، شخصیت امروزی و همچنین تمایل به ارائه یک گزینه لوکس در سفرهای هوایی خود بوده است. هواپیمایی ویرجین آمریکا اغوا کننده ها را فریب داده و جوایز هواپیمایی بسیاری را در دهه زندگی خود به دست آورد. گرچه ریچارد برانسون به عنوان رئیس Virgin Group تنها مالک این خطوط هواپیمایی به شمار می رفت اما ترکیب های او در رویکردهای بازاریابی گاها باعث رشد شرکت هایش می شده و اغلب برند را درگیر موارد مختلفی می کرد. مانند زمان هایی که تبلیغات یکی از محصولات او در مقابل محصولی دیگر واقع می شد و موجب افزایش رشد فروش از طریق برند یکسان آن می گردید. اما در نهایت آن در لیست ایرلاین هایی که وجود ندارند قرار گرفت. زمانی که هواپیمایی آلاسکا توانست این خطوط هوایی را خریداری نماید قلب های بسیاری در سراسر کشور شکسته شد و آخرین پرواز ویرجین آمریکا در ۲۴ آوریل ۲۰۱۸ انجام گردید.
خطوط هوایی شرقی یکی از هواپیماهای شرقی در ایالات متحده بوده است. اگرچه این خطوط در نهایت با افزایش رقابتی که بین یونایتد و دلتا و همچنین سایر حامل های منطقه ای کوچکتر به وجو آمد دچار آسیب گردید به طوری که امروزی جزء ایرلاین هایی که وجود ندارند می باشد. هواپیمایی شرقی یکی از اولین خطوط هوایی بزرگ آمریکا بود که در سال ۱۹۲۶ با مرکزیت میامی تاسیس گردید و همچنین برای مدتی تحت رهبری Eddie Rickenbacker مشهور قرار داشت. از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۰ این ایرلاین تقریبا به صورت انحصاری پروازهای مسیر فلوریدا تا نیویورک را انجام می داد و همچنین هواپیمایی شرقی به طور عمده پیشگام در سرویس هوایی میان نیویورک و واشنگتن و همچنین نیویورک و بوستون بوده است. در دهه ۱۹۶۰ رقابت با هواپیمایی یونایتد و همچنین دیگر شرکت های هواپیمایی موجب شد تا فشار بر روی خطوط هوایی شرقی زیاد شده و تاثیر منفی درآمدهای آن افزایش یابد. پس از آنکه هواپیمایی داگلاس DC-8 شناخته شده بود، خطوط هوایی شرقی اولین ایرلاینی بود که از جت های بویینگ ۷۵۷ در ناوگان خود استفاده کرد. متاسفانه بدهی های خرید بویینگ های ۷۵۷ موجب افزایش مشکلات مالی برای این خطوط هوایی گردید. دهه ۱۹۸۰ همچنین مشکلات کار و اعتصابات و در کنار آن ها افزایش رقابت باعث شد تا فشار روی این خطوط هوایی به حدی برسد که در سال ۱۹۸۹ اعلام ورشکستگی نماید و در نهایت در سال ۱۹۹۱ به طور کامل فعالیت های آن متوقف شود.
چندین شرکت هواپیمایی در سراسر جهان وجود دارند که هر کدام به نوعی در زمان خود از دیدگاه مسافران بسیار محبوب بوده اند اما امروزه از منظر عملیاتی ناپدید شده اند. اغلب خطوط هواپیمایی بزرگ در اثر مشکلات مالی ایجاد شده برای آن ها از بین رفته اند در حالی که سایر خطوط هوایی تحت تاثیر مشکلات کار، افزایش رقابت و یا حتی سقوط ها و حوادث هواپیمایی از بین رفته و محکوم به انحطاط بوده اند.
منبع: www.investopedia.com