اهمیت صنعت گردشگری به عنوان یک محرک برای رشد و توسعه اقتصاد جهانی

در شش دهه اخیر، صنعت توریسم توسعه متمادی وتنوع پذیری اقتصادی را تجربه کرده که به واسطه آن تبدیل به یکی از سریع و رو به رشد ترین بخش های صنعتی در دنیا گردیده است.
مقاصد جدیدی ظهور کرده اند ومقاصد سنتی قبلی مانند اروپا و آمریکای شمالی را به چالش کشیده اند و با وجود بحران های مقطعی حضور گردشگران بین المللی نشان دهنده ی یک رشد بی وقفه است (از ۲۷۰ میلیون نفر در سال ۱۹۸۰ به ۵۲۸ میلیون در سال ۱۹۹۵ و ۹۸۳ میلیون در سال ۲۰۱۱)
طبق چشم انداز بلند مدت و ارزیابی روند توسعه آینده صنعت توریسم بر اساس برنامه توسعه این صنعت در سال ۲۰۳۰ در آخرین به روز رسانی سازمان جهانی توریسم (UNWTO)، تعداد گردشگران و مسافران سراسر جهان بر اساس انتظارها به میزان ۳.۳ % به طور میانگین از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۳۰ افزایش پیدا می کند.
این موضوع نشان دهنده سفربیشتر ۴۳ میلیون گردشگر جهانی در هر سال و رسیدن به عدد ۱ میلیارد و ۸۰۰ میلیون گردشگر تا سال ۲۰۳۰ است.
به عنوان یک معامله و سرویس جهانی ، توریسم ورودی تبدیل به یکی از بزرگترین شاخه های مبادلات جهانی شده است ، درآمد کلی حاصل شده از توریسم ورودی با احتساب حمل و نقل مسافرین بیش از ۱ تریلیارد و ۲۰۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۱ و یا به عبارتی ۳ میلیارد و ۴۰۰ میلیون در هر روز به طور میانگین بوده است.
حساب صادرات توریسم به اندازه ۳۰% از مبادلات جهانی سرویس های ارتباطی و ۶ % از کل میزان مبادلات جهانی است.
توریسم به طور جهانی به عنوان یک شاخه صادرات رتبه چهارم بعد از سوخت،مواد شیمیایی و غذا را دارا می باشد و برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه به عنوان یکی از اصلی ترین منابع ذخیره ارزی و شماره ی نخست شاخه صادرات ، عامل تولید فرصت های شغلی و زمینه ایجاد توسعه و فرصت های جدید محسوب می شود.
بر اساس اطلاعات موجود از کشورهایی که داده های قابل استناد در این خصوص ارئه می دهند،سهم گردشگری در تولید ناخالص ملی(GDP یا Gross Domestic Product) در حدود ۵ % برآورد می شود.
همینطور سهم گردشگری در اشتغال زایی کمی بیشتر است و در حدود ۶ تا ۷ % از رقم کلی مشاغل جهانی براورد می شود(مستقیم و یا غیر مستقیم)
برای اقتصاد پیشرفته و متنوع ، سهم صنعت توریسم به نسبت رنج تولید ناخالص ملی از حداکثر ۲ % برای کشورهایی که گردشگری بخش کوچکی محسوب می شود تا بیشتر ار ۱۰ % برای کشورهایی که توریسم یکی از ارکان اصلی اقتصادی محسوب می شود را شامل می شود.
برای جزایر کوچک و کشور های در حال توسعه وزن این صنعت سنگینی بیشتری می کند و این نرخ به بیش از ۲۵ % برای برخی از مقاصد می رسد.