در هر کجای جهان انواع مختلفی از پیتزا را مشاهده می کنید. پیتزا محبوب ترین فست فود جهان است که ریشه ای باستانی دارد. اما یک مهر تأیید سلطنتی بود که آن را در مسیر سلطه جهانی قرار داد. پیتزا فست فود محبوب دنیاست ما آن را همه جا میتوانیم بخوریم. در خانه ، در رستوران ها ، در گوشه و کنار خیابان و … تنها در ایالات متحده سالانه حدود سه میلیارد پیتزا فروخته می شود. هر نفر به طور متوسط ۴۶ برش را می خورد .اما داستان چگونگی محبوبیت پیتزا در جهان ، چیزهای زیادی مانند مهاجرت ، اقتصاد و تغییرات فناوری است.
برای سفر به ایتالیا و تجربه خوشمزه ترین پیتزاها، با رزرو تور ایتالیا الی گشت رویای سفر به رم را حقیقی کنید.
انواع مختلف پیتزا
قرن هاست که مردم به یک شکل و یا اشکال مختلف پیتزا می خورند. تا قبل از دوران باستان تکه های نان پهن حاوی انواع شوریجات به عنوان یک وعده غذایی ساده و خوشمزه برای کسانی که توانایی تهیه بشقاب را نداشتند استفاده می شد. پیتزاهای اولیه بدین شکل به وجود آمدند که آینئاس و خدمه اش در زیر درختی نشسته بودند و کیک های نازک گندمی به عنوان بشقاب غذای خود گذاشتند. آنها سپس آنها را با قارچ ها و گیاهانی که در جنگل پیدا کرده بودند کامل کردند که ناگاه پسر آکنیوس فریاد زد ببین! ما حتی بشقاب هایمان را خورده ایم !
پیتزای امروزی چه زمان به وجود آمد؟
اما در اواخر قرن ۱۸ بود که پیتزای امروزی بوجود آمد در زمان پادشاهان بوربن ، ناپل به یکی از بزرگترین شهرهای اروپا تبدیل شده بود و رشد آن نیز گسترده شده بود همزمان با تلاش اقتصاد شهری برای همگام سازی ، تعداد بیشتری از ساکنان این شهر فقیر شدند. مردمان آنجا همیشه در جستجوی کار عجله داشتند ، آنها غذایی ارزان و آسان برای خوردن می خواستند. پیتزاها این نیاز را برای آنها برآورده کردند. در آن زمان در مغازه ها پیتزا فروخته نمی شد اما توسط فروشندگان خیابانی که جعبه های عظیم حمل می کردند بفروش می رسید.
هنگامی که اولین کتاب آشپزی در اواخر قرن نوزدهم ظاهر شد آن ها آشکارا پیتزا را نادیده گرفتند اما علی رغم این وضعیت رستوران هایی که در آن پیتزا طبخ می شد روز به روز بیشتر شد.
پس از اتحاد ایتالیا و هنگام بازدید از ناپل ، شاه امبرتو اول و ملکه مارگاریتا از غذاهای پیچیده فرانسوی که در سه میان وعده صبحانه، نهار و شام پخت می شد خسته شده بودند آشپزها به سرعت فرا خوانده شدند تا از غذاهـــای محلی برای ملــــــکه تهیـــه کنند از میان سه نوع پیتزای تهیه شده توسط او، ملکه پیتزایی که از سه رنگ پرچم ایتالیا قرمز (گوجه)، سبز (ریحان)، سفید (موتزارلا) تهیه شده بود را شدیداً ترجیح داد.
این نوع پیتزا پس از ملکه تحت عنوان «پیتزا مارگاریتا» نام گذاری شد. این سرآغاز یک تغییر مهم شد و پیتزا برای خانواده سلطنتی نیز مورد توجه قرار گرفت. مارگاریتا به عنوان غذای ملی و اصیل ایتالیا شناخته شد. با کنجکاوی روز افزون گردشگران در مورد غذاهای ایتالیایی رستوران های سراسر شبه جزیره شروع به پخت انواع پیتزاها کردند. کیفیت در ابتدا متغیر بود و هر رستورانی اجاق پیتزا نداشت با این وجود پیتزا در سراسر ایتالیا گسترش یافت با انجام این کار مواد جدیدی در پاسخ به سلیقه محلی و قیمت های بالاتری که مشتریان مایل به پرداخت آن بودند معرفی شدند.
آمریکا، خانه دوم پیتزا
اما در آمریکا بود که پیتزا خانه دوم خود را پیدا کرد. در پایان قرن نوزدهم در سال ۱۹۰۵ ، اولین پیتزا فروشی در شهر نیویورک افتتاح شد. سپس پیتزا به یک موسسه آمریکایی تبدیل شد. همگام با سرعت رشد شهرنشینی در سرتاسر کشور گسترش یافت و به سرعت توسط رستوران داران متبحر (که اغلب از نژاد ایتالیایی نبودند) مورد استفاده قرار گرفت. برای انعکاس سلیقه ها ، هویت ها و نیازهای محلی سازگار شد.
اندکی پس از ورود ایالات متحده به جنگ جهانی دوم ، یک تکسانی با ارائه نسخه بسیار دلپذیرتر ، همراه با نانی عمیق تر ، ضخیم تر و مواد غنی تر ، سعی در جذب مشتریان جدید به پیتزا فروشی تازه افتتاح شده خود در شیکاگو داشت. مواد افزودنی شامل پنیر در کف و مقدار زیادی از سس گوجه فرنگی چسبناک که در روی آن انباشته شده بود. با گذشت زمان ، حتی یک مدل پیتزا هاوایی به آنها پیوست ، که در آن ژامبون و آناناس قرار داشت که باعث حیرت ناپولی ها شد.
خمیر مصرف شده در ایتالیا دقیقا همان کیفیت و مزه نان تافتون را دارد در ایتالیا به طور سنتی پیتزا را لوله کرده و با دست میخورند پیتزایی با نان ضخیم به طوری که خوراکی های زیادی روی آن باشد.
از دهه ۱۹۵۰ و با سرعت گرفتن تغییرات اقتصادی و فناوری در امریکا دو تغییر قابل توجه در طبخ پیتزا رخ داد. یکی تولید پیتزاهای منجمد جهت دسترسی و سهولت در پخت آن که برای بردن به خانه و پختن به سلیقه خود افراد تولید شد و دوم تجاری سازی پیتزا بود که با در دسترس بودن خودروها و موتور سیکلت ها امکان تحویل غذاهای تازه پخته شده به درب مکان مشتریان امکانپذیر شد.
تاثیر این تغییرات باعث شد که طبخ پیتزا استاندارد شود و بنا بر سلیقه های مختلف قابل تغییر باشد. به طوری که پیتزای اولیه که بر روی یک لایه خمیر به همراه تکه های گوجه فرنگی و پنیر بود به انواع پیچیده تری تبدیل شد. اکنون پیتزا هات در لهستان یک پیتزا با طعم کاملا تند و پیتزایی در ژاپن بنام الویس که همه چیز روی آن است.
در ادامه انواع پیتزا را شرح می دهیم:
ناپولی، یکی از پر طرفدارترین انواع پیتزا
این پیتزا از یک خمیر پیتزا یا نان نازک همراه با گوجه فرنگی،پنیر،سیر و روغن زیتون تهیه می شود. انواع آن شامل پیتزای مارینارا که شامل گوجه فرنگی ،سیر ،مرزنگوش و روغن زیتون است.پیتزای مارگریتا این پیتزا محتوی گوجه فرنگی ، برش هایی از پنیر موتزارلا ریحان و روغن زیتون است. پیتزا مارگاریتا ویژه که شامل گوجه فرنگی، برش هایی از پنیر موتزارلا کامپانیا ، ریحان و روغن زیتون است.
شیکاگو
پیتزا شیکاگو یکی از انواع پیتزا است که نام خود را از شهری گرفته که در آنجا ابداع شد. در اوایل دهه ۱۹۰۰ میلادی مهاجران ایتالیایی شهر شیکاگو دنبال چیزی شبیه به پیتزای ناپلی می‌گشتند. «آیک سول» به‌جای تهیه پیتزای ناپلی چیز دیگری در سر داشت. او یک پیتزا با خمیری کلفت‌تر درست کرد که لبه‌های آن از سایر قسمت‌های آن مرتفع‌تر بود. او در این پیتزا برروی خمیر، پنیر موتزارلا ریخت، لایه بعدی را گوشت و سبزیجات. درنهایت برروی همه آنها لایه‌ای از گوجه‌فرنگی له‌شده قرار داد. این ایده بعدها موجب شد، سول رستوران های زنجیره ای موفقی را تاسیس کند.
نیویورکی
پیتزای نیویورکی از پیتزاهای اصیل و قدیمی نیست. اما امروزه به محبوب‌ترین پیتزا در ایالات متحده تبدیل شده است. پیتزای نیویورکی با پیتزای ناپلی تفاوت‌هایی دارد. با اینکه خمیر پیتزای نیویورکی مانند پیتزای ناپلی نازک است، اما باید به‌قدری استحکام داشته باشد تا بتواند قطر نیم متری این پیتزا را تحمل بکند. این پیتزا را می‌توان بدون ابزارهای خاصی مانند کارد و چنگال میل کرد. با توجه به سرعت زندگی روزمره در نیویورک این امر بسیار مفید است.
پیتزای سیسیلی تاحدی شبیه به پیتزای شیکاگو است. ولی با آن ۲ تفاوت دارد. البته هیچ شباهتی به پیتزایی که در شهر سیسیل ایتالیا درست می‌شود، ندارد.این پیتزای چهارگوش را در هر کشوری که تهیه کنید، خمیر کلفتی دارد. بافت این خمیر از سایر پیتزاها اسفنجی‌تر است. پیتزای مرسوم شهر سیسیل با سس گوجه‌فرنگی، پیاز، سبزیجات، ماهی کولی پر شده و برروی آنها خرده نان ریخته می‌شود. این مدل پیتزا معمولا در تعطیلاتی مانند کریسمس در سیسیل سرو می‌شود. اما در آمریکا پیتزای سیسیلی ترکیب ساده‌ای از گوجه‌فرنگی و پنیر موتزارلاست که در تمام سال صرف می‌شود.
یونانی
پیتزای یونانی به‌وسیله‌ی مهاجران یونانی که به ایالات متحده آمدند، ابداع شد. این پیتزا نیز ویژگی مخصوص به خودش را دارد. این پیتزا خمیری پفکی دارد که از پیتزای ناپلی کلفت‌تر و از پیتزای شیکاگو و سیسیلی نازک‌تر است. همچنین پیتزای یونانی از رب گوجه‌فرنگی‌ای تشکیل شده است که طعم شدید مرزنگوش می‌دهد. برروی سس ترکیبی از پنیر چدار و موتزارلا قرار دارد.
کالیفرنیا، خوشمزه ترین پیتزا
کالیفرنیا به‌خاطر محتویات غیرمعمول‌اش شناخته شده است. شروع پخت این پیتزا به دهه‌ی ۱۹۷۰ میلادی برمی‌گردد. زمانی‌که سرآشپز «اِدو لادو» انواع دستورالعمل‌های پخت پیتزا را امتحان کرد. او توانست پیتزایی بپزد که از خردل ، پنیر ریکوتا، پاته و فلفل قرمز تشکیل شده بود. سپس او این دستورالعمل را به ولفگانگ پاک داد. ولفگانگ از او دعوت کرد تا سرآشپز پیتزای رستورانش بشود. سپس لادو توانست ۲۵۰ دستورالعمل منحصربه‌فرد پیتزا را ابداع بکند. در نهایت به منوی رستوران‌های زنجیره‌ای «آشپزخانه پیتزای کالیفرنیا» تبدیل شد.