چند سقوط هواپیما که این صنعت را برای همیشه دگرگون کرد

سقوط هواپیما | Plane crash

پرواز به طرز قابل توجهی به یکی از امن ترین روش ها حمل و نقل در سراسر جهان تبدیل شده است اما مواقع نادری هم بوده که سقوط هواپیما اتفاق افتاده است. این سوانح به قدری متحول کننده بوده اند که صنعت هوانوردی را برای همیشه تغییر داده اند. حالا می خواهیم با هم در الی گشت ببینیم که چه سقوط هایی در دنیا رخ داده که توانسته اند با تغییر هواپیماها و به طور کل صنعت هواپیمایی، تا این اندازه امنیت و آرامش این نوع روش حمل و نقل را زیاد کنند؛ با ما همراه باشید:

سال ۱۹۵۶

مطالب مرتبط:
چرا هواپیما سقوط می کند؟
ببینید چه چیزهای مرگباری باعث سقوط هواپیما می شود!
اولین سقوط مرگبار هواپیما کی بود؟

در این سال یک هواپیما از شرکت Trans World Airlines و پروازی از شرکت United Airlines در بالای گرند کنیون با هم برخورد کردند و تمام ۱۲۸ نفر در هواپیما طی این اتفاق جان خود را از دست دادند. این حادثه منجر به بازسازی سیستم کنترل ترافیک هوایی ایالات متحده شد و دو سال بعد، اداره هواپیمایی فدرال (FAA) تشکیل شد. قوانین حمل و نقل هوایی استرالیا بعدها به پیروی از قوانین این اداره روی آورد.

سال ۱۹۷۴

اتفاقی که در این سال رخ داد مربوط به هواپیمای ترکیش پرواز ۹۸۱ بود که در بیرون پاریس زمانی که هواپیما در هوا بود، در بخش حمل بار جدا شد و باعث شد که فشار داخل هواپیما کم شده و به مرور باعث شد که هواپیما سقوط کند. این اتفاق در آینده باعث تغییراتی در صنعت هواپیمایی شد تا طراحی های جدیدی صورت بگیرد برای اینکه فشار هواپیما در بیشتر مواقع کنترل شده باشد.

سال ۱۹۷۸

در اورگان پرتلند زمانی که یک هواپیمای داگلاس دی‌سی-۸ به مشکلی مربوط به تجهیزات فرود برخورد و به همین ترتیب هواپیما به مرور سوخت خود را از دست داد و متاسفانه سقوط کرد. بعد از این حادثه روند آموزش خلبانان تغییر کرد و همچنین آموزش های زیادی مبنی بر کار تیمی کادر پرواز و ارتباطات آن ها انجام شد. به این ترتیب سلسله مراتبی که در گذشته و به طور سنتی در جریان بود و این موضوع که «کاپیتان همه فن حریف است» از بین رفت و همه در پرواز کمک کردند.

سال ۱۹۸۳

در سال ۱۹۸۳ یک پرواز ایر کانادا از دالاس به تورنتو دچار یک آتش سوزی در سرویس بهداشتی هواپیما شد. در میان دود سنگینی که در آن لحظه در جریان بود، خلبان تصمیم گرفت تا یک فرود اضطراری در سینسیناتی داشته باشد، اما پس از آن انفجار آتشی رخ داد که به مرگ ۲۳ نفر منجر شد. در نتیجه این اتفاق، سیستم های تشخیص دود و آتش و همچنین سیستم های خاموش کننده آتش نیز در هواپیما و سرویس بهداشتی نصب شد.

سال ۱۹۸۵

در این سال، یک پرواز دلتا که به سمت دالاس می رفت با آب و هوای بسیار خشن و باد شدیدی مواجه شد که در نتیجه آن، سقوط هواپیما در باند فرودگاه اتفاق اتفاق و ۱۳۷ نفر را کشته است. پس از این حادثه، یک تحقیق هفت ساله توسط ناسا و FAA منجر به ساخت تجهیزاتی مؤثرتر شد: ردیاب هایی که جلوتر از هواپیما بتوانند بادهای این چنینی را پیش بینی کرده و اطلاع دهند.

اتفاق دیگری که در این سال رخ داد مربوط به بویینگ ۷۴۷ هواپیمایی ژاپن بود که در خارج از توکیو به خاطر تعمیرات ضعیفی که روی هواپیما انجام شده بود، سقوط اتفاق بیوفتد. بعد از این اتفاق شرکت های هواپیمایی نظارت های دقیق تری را انجام دادند تا هواپیماهایی که برای تعمیرات آماده می شوند را بتوان از سالم بودن آن ها مطمئن گشت که این موضوع صنعت هواپیمایی را برای همیشه تغییر داد.

سال ۱۹۸۶

طی این سال مسئولین برج مراقبت، معمولا توجه خاص و چندانی به هواپیماهای کوچک خصوصی نمی کردند. اما یک سقوط هواپیما باعث شد که این بی توجهی دیگر اتفاق نیوفتد. در این سال، یک هواپیما از ایرلاین پایپر در آسمان و در مرز هوایی لکس به یک هواپیمای Aeromexico DC-9 برخورد کرد که باعث مرگ ۷۲ نفر شد. این اتفاق باعث شد که از این به بعد تمام هواپیماهای خصوصی توسط سیستم های الکترونیکی مجهز شوند و همیشه ارتفاع و مسیر آن ها تحت کنترل مرتب قرار گیرد. به جز آن، بیشتر هواپیماهای مسافربری مجاب شدند تا سیستم های اجتناب از برخورد رویشان نصب شده تا به این ترتیب از بسیاری از اتفاقات ناگوار و سقوط هواپیما جلوگیری شود.

سال ۱۹۹۴

در سال ۱۹۹۴، یک دریچه در سیستم کنترل سرنشین یک بوئینگ ۷۳۷ در نزدیکی پیتسبورگ مسدود شد که باعث سقوط هواپیما گشت. شرکت بوئینگ پس از آن هواپیماهایش را با سیستم های جدیدی مجهز کرد و به همین ترتیب از حوادث دیگری که امکان داشت توسط این اتفاق روی دهند، جلوگیری کرد.

سال ۱۹۹۶

در این سال هواپیمایی از ایرلاین ولیوجت در اورگلیدز فلوریدا سقوط کرد؛ این اتفاق به دلیل یک آتش سوزی ناشی از ژنراتورهای اکسیژن شیمیایی در بخش بار کشتی رخ داد و متاسفانه باعث شد که همه ۱۱۰ نفری که در این هواپیما حضور داشتند، جان خود را از دست بدهند. پس از این فاجعه، سیستم تشخیص دود و خاموش کننده های آتش اتوماتیک در بخش بار هواپیماهای تجاری اجباری شد و قوانین مربوط به محموله های خطرناک بازنویسی شد.

اتفاق دیگری که در این سال رخ داد، یک بوئینگ ۷۴۷ TWA به سمت پاریس از نیویورک خارج شد و کمی بعد از آنکه در هوا بود، در آسمان منفجر شد که طی این اتفاق هر ۲۳۰ فردی که در هواپیما بودند، کشته شدند. طی یک تحقیق طولانی نتیجه این اتفاق را انفجار مخزن دود گزارش کردند که به خاطر دودهایی که در آن بود، اتفاق افتاد. FAA مجوز تغییر برای بهبود سیم کشی و کاهش احتمال جرقه الکتریکی را پس از این حادثه صادر کرد.

سال ۱۹۹۸

در سال ۱۹۹۸، خلبان هواپیمای مک‌دانل داگلاس ام‌دی-۱۱ با اینکه بوی دودی در کابین خلبان حس کرد، اما نتوانست کاری کند و در نهایت هواپیما در دریای اتلانتیک شرق کانادا سقوط کرد. محققان بر این باورند که این سقوط هواپیما توسط گسترش آتش در امتداد عایق بدنه قابل اشتعال هواپیما روی داده است که پس از آن دستور داده شد که برای هواپیماها مواد مقاوم به آتش ایجاد شده و بدنه ها نیز عایق آتش شوند.

منبع: news.com.au