تعداد ۷۰ میلیون اسکی باز در بازار جهانی اسکی وجود دارد. از این تعداد ۷۷٪ اسکی بازان آلپاین و ۱۶٪ اسنوبوردباز هستند، در حالی که بقیه اسکی صحرانوردی را ترجیح می دهند. ۳۰ میلیون از اسکی بازان دنیا اهل اروپا، ۲۰ میلیون کانادایی و آمریکایی و ۱۴ میلیون ژاپنی هستند. امروزه ۶۰۰۰ پیست اسکی در ۷۸ کشور دنیا وجود دارد که البته تنها درباره ۵۶۶۵ از این پیست ها اطلاعاتی وجود دارد. از پیست های اسکی ثبت شده، ۴۰۰۰ پیست اسکی در اروپا، کمتر از ۱۰۰۰ پیست اسکی در آمریکای شمالی و آسیا و ۱۰۰ پیست اسکی در شهرهای نیمکره جنوبی زمین، مانند آرژانتین، شیلی، استرالیا و نیوزلند قرار دارند. بازار اسکی در اروپا و آمریکا تکامل یافته، اما در مناطق دیگر جهان (مانند اروپای شرقی، کره و جنوب شرقی آسیا) به سرعت در حال تکامل است.
پیست های اسکی را می توان به سه گروه تقسیم کرد. گروه اول، پیست های ملی هستند که به طور کلی افراد یک ایالت، استان یا منطقه را جذب کنند. گروه دوم، پیست های منطقه ای هستند که مسافران برای رسیدن به آن ها چند صد مایل را طی می کنند (این پیست ها در اروپا، اسکی بازان را از یک یا چندین کشور جذب می کنند. برای نمونه، اسکی بازانی که از انگلستان به استرالیا، یا از نیویورک به کوه های راکی کانادا سفر می کنند) و گروه آخر، پیست های اسکی بین المللی درجه یک هستند (۴۰۰عدد) که اسکی بازان را از گوشه و کنار جهان جذب می کنند. از این پیست های اسکی می توان ویستلر در کانادا، ویل در کلرادو و زرمات در سوئیس را نام برد. در نخستین دهه های ترویج پیست های اسکی، مردم در تپه های ساخت خودشان اسکی می کردند، اما زمانی که مردم به سفرهای بیشتری رفتند و شرکت های اسکی به شرکت های چندملیتی تبدیل شدند، این مسئله تغییر کرد. امروزه با هجوم بیشتر اروپاییان به آمریکای شمالی، هزاران نفر هرسال از آمریکای شمالی به رشته کوه های آلپ در اروپا هجوم می آورند. در واقع، اگر اسکی بازان اروپایی وجود نداشته باشند، میزان فروش پیست های اسکی کانادا به طرز فجیعی کاهش می یابد.
بیشتر پیست های اسکی آمریکای شمالی، در بخش شمال شرقی کشور قرار دارند. بخش شمال شرقی متراکم ترین منطقه ایالت متحده آمریکا و محلی برای اسکی بازان حرفه ای است که استطاعت پرداخت هزینه اسکی در آخر هفته ها و تعطیلات را دارند. با استفاده از مسیرهای اصلی مانند نیویورک، بوستون و فیلادلفیا می توان به راحتی به این پیست های اسکی سفر کرد. اکثر افراد آمریکایی در زمان تصمیم گیری به معیارهایی مانند زمان و هزینه سفر اهمیت می دهند. ۶۷٪ از پیست های اسکی ۷۴ مایل با مناطق شهری فاصله دارند. برای رسیدن به اکثر مناطق تفریحی در آخر هفته ها باید ۲ ساعت یا بیشتر رانندگی کرد، در حالی که مقاصد مسافرتی در مناطق دورتری قرار دارند که شرایط برف ثابت تر است. مکان های تفریحی به دلیل نیاز به برف، زمین آب و هوای مناسب در مناطق مختلفی قرار گرفته اند، بنابراین، چندین گزینه را به اسکی بازان عرضه می کنند. این موضوع درباره کانادا نیز صدق می کند. بیشتر پیست های اسکی در کانادا در مجاورت استان های متراکم شرقی، مانند اونتاریو و کبک قرار گرفته اند که به مرز آمریکا نزدیک هستند. با این حال، معروف ترین پیست ها بین گردشگران خارجی در غرب کانادا قرار دارند. نیمی از گردشگران خارجی به بریتیش کلمبیا سفر می کنند و ۲۳٪ از آنان به آلبرتا، استان همجوار آن می روند.
در اروپا اسکی بازان از کشورهای شمالی – مانند آلمان، بنلوکس، انگلستان و اسکاندیناوی- نیمی از بازار کشورهای کوهستانی اروپا را تشکیل می دهند. کشور اتریش بهترین موقعیت را در بازار تعطیلات زمستانی اروپا دارد، زیرا ۴۷٪ از علاقه مندان به ورزش های زمستانی (اکثرا از آلمان و انگلستان) به این کشور سفر می کنند، در حالی که ۱۴٪ از این افراد (عمدتا از انگلستان) به فرانسه و ۱۱٪ به ایتالیا و سوئیس سفر می کنند. دسترسی به دو مقصد آخر با ساخت یک فرودگاه منطقه ای در منطقه انگادین سوئیس – که شهر سنت موریتز در مرکز آن قرار دارد – و نیز افتتاح فرودگاه بین المللی در شهر تورین ایتالیا بسیار آسان شده است. با این حال، اسکی بازان انگلیسی کشور فرانسه را به دلیل خطوط هوایی کم هزینه، قطار سریع و ارتباط به جاده ها توسط تونل ترجیح می دهند. سیاست ساخت بزرگترین پیست های اسکی جهان در ارتفاعات پر از برف برای کشور فرانسه که ۵۶ میلیون بازدیدکننده (اسکی باز) دارد، نتیجه بخش بوده است و این کشور به سرمایه گذاری در ساخت جاده ها و خطوط راه آهن بهتر در مناطق کوهستانی ادامه می دهد. شهر آندورا که بین فرانسه و اسپانیا قرار گرفته، از قابلیت دسترسی از طریق شهر بارسلونا بهره مند شده است. با بیش از ۳/۲ میلیون بازدید توسط اسکی بازان، مشکل اصلی فضایی برای ساخت جاده و اقامتگاه هایی است که مناسب همه باشد. بسیاری از مردم روسیه هر سال فصل زمستان به آندورا سفر می کنند؛ شهری که قیمت های ارزان مغازه هایش به اندازه پیست اسکی اش جاذبه دارد.
در مناطق دیگر جهان، دسترسی به محله مسئله مهمی در ساخت پیست های اسکی می باشد. برای مثال، در کشور چین – محلی که اسکی کردن نسبت به مناطق دیگر جهان رشد بیشتری دارد – جهت تعیین بهترین مکان ها که به راحتی در دسترس شهرهای پر جمعیت باشند، تحقیقات گسترده ای انجام شد. تا به امروز بهترین گزینه برای پکن، پایتخت چین، اقامتگاه تفریحی سیابی است که در فاصله ۱۷۰ مایلی (۲۷۲ کیلومتری) از پایتخت بنا شده است. در کنار استان جیلین به نظر می رسد هیلونگ جیانگ در شمال شرقی چین، مناسب ترین منطقه برای ساخت پیست اسکی باشد، به خصوص در مجاورت شهر هاربین که برای ساخت یک فرودگاه و شبکه راه جدید در آن سرمایه گذاری شده است. دولت ایالتی اعلام کرد در سال های آتی جهت افتتاح ۲۵۰ پیست اسکی در این پایتخت برنامه هایی دارد. این برنامه باعث شد این شهر به عنوان یکی از معدودترین مناطق جهان که بیش از صد مرکز اسکی دارد، در کنار شهرهایی مانند کبک کانادا و تیرول اتریش قرار بگیرد.