اثر گردشگری غذا یک پدیده جدید نیست، زیرا مسافران همواره مجبور هستند تا در مکان های خارج از محل زندگیشان غذا بخورند. با این حال، سفر با انگیزه یادگیری بیشتر در مورد سبک آشپزی یک منطقه، تجربه غذاها و نوشیدنی های ویژه، خرید غذا یا لذت بردن از دوره های آموزش پدیده های نسبتا جدیدی به شمار می روند. غذا می تواند یک جذابیت سفر باشد که موجب افزایش تجربه برای بازدیدکنندگان شود. با توجه به این، نتایج پژوهشی که توسط یکی از محققان در مورد شهر اصفهان انجام شده است نشان می دهد اکثریت گردشگران داخلی ایران تمایل دارند که تجربیات غذایی خود را از طریق شبکه های اجتماعی و از طرف دیگر گردشگران خارجی از طریق مکالمه و صحبت به اشتراک بگذارند. با الی گشت همراه شوید تا در مورد این تحقیق بیشتر بدانیم.
مطالب مرتبط: گردشگری غذایی چیست؟ ۱۰ روش جدید که در سال ۲۰۱۹ باعث افزایش گردشگری می شود! سایت موزه زمین گردشگری در شیراز راه اندازی شد
پیش از این، برخی تحقیقات دیگر نیز نشان دادند که اثر گردشگری غذا از طریق ارتباط کلامی توسط گردشگران ارزیابی می شود. اما به رغم نتایج برخی تحقیقات خارجی، پژوهش حاضر نشان می دهد اکثر گردشگران داخلی و خارجی به دلیل تجربه مثبت حاصل از غذا، حاضر هستند هزینه ای اضافه بابت تجربه خوردن دوباره آن بپردازند. این امر منجر به تبلیغ و ترویج برای گردشگری غذایی در بین سایر گردشگران و مسافران داخلی و خارجی می شود که نهایتا باعث ازدیاد جمعیت گردشگران ورودی به شهر و به دنبال آن بالا رفتن ارزش اقتصادی غذاها، توسعه اقتصادی شهر و نیز اشتغال زایی برای جوانان خواهد شد. بر اساس این تحقیق همچنین مشخص شد که اولویت برای مصرف غذای بومی در بین هر دو گروه گردشگر داخلی و خارجی خوش طعم بودن غذای بومی و دومین انگیزه نزدیکی به فرهنگ بومی است. براساس این تحقیق، اکثریت گردشگران داخلی به طور متوسط تمایل دارند غذایی متفاوت از شهر خود را مصرف کنند.
همچنین گردشگران خارجی تمایل دارند غذایی که در کشور دیگری مصرف می کنند تفاوت خیلی زیادی با غذاهای بومی وطن خود داشته باشد. این نشان دهنده علاقه گردشگران خارجی به فرهنگ بومی سایر مناطق از جمله شهر فرهنگی تاریخی مانند اصفهان می باشد. از دید گردشگران داخلی، غذای بومی شهر اصفهان تا بخشی بیانگر فرهنگ این شهر می باشد در حالی که از دید گردشگران خارجی غذای بومی شهر اصفهان به میزان قابل توجهی بیانگر فرهنگ این شهر است. اکثریت گردشگران داخلی و خارجی غذای بومی شهر اصفهان را به عنوان میراث فرهنگی در نظر گرفته اند. در این پژوهش همچنین ارتباط بین تجربه مثبت گردشگران داخلی و خارجی از غذای بومی و درآمد اقتصادی ناشی از آن مورد نظرخواهی گردشگران داخلی و خارجی شهر اصفهان قرار گرفت که در آن مشخص شد تجربه ای که از غذای بومی نه به عنوان انگیزه اصلی بلکه به عنوان چاشنی و سایر اهداف اصلی به دست آمده موجب تشویق و تمایل بیشتر به سفر و مشاهده غذاهای بومی می شود.
همچنین مشخص شد گردشگران داخلی تمایل بیشتری نسبت به اشتراک گذاشتن تجربه های غذایی خود دارند و این به این معناست که باید برای گردشگران خارجی زیرساخت ها و بسترهای قوی تر، جدیدتر و متفاوت تر از خدمات غذایی کنونی در شهر فراهم شود. نتایج حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری حاکی از آن است که رضایت خاطر گردشگران در رتبه اول اثرگذاری قرار می گیرد و بالاترین تاثیر را بر تمایل به تجربه مجدد گردشگران داشته است. پس از آن شناخت و آگاهی گردشگران در رتبه دوم اثرگذاری قرار دارد. از جمله موارد دیگر در اثر گردشگری غذا، نگرش و تصویر ذهنی گردشگران نسبت به غذاهای بومی اصفهان نیز سومین عامل اثرگذار بر تمایل به تبلیغات و تجربه مجدد غذاهای بومی اصفهان است. در این راستا در جهت اثر گردشگری غذا، پیشنهاد می شود به دلیل اینکه اکثریت گردشگران خارجی دارای سنین بالاتر هستند، بهتر است به نیاز این قشر گسترده در تهیه غذاهای بومی سالم و گیاهی در زمینه گردشگری آشپزی پاسخ درست داده شود. همچنین بهتر است منوهای غذایی در شهر اصفهان تغییر اساسی پیدا کرده و از طبخ غذاهای بومی مخصوص شهر اصفهان مانند یخمه ترش و کاله جوش که در حال فراموشی است، بیشتر استفاده شود.
پژوهشگران همچنین پیشنهاد می کنند برای اثر گردشگری غذا، شرایط بهداشتی جدای از کنترل کردن غذاها و محل تهیه غذا، بهداشت بیرون و محیط داخلی مراکز غذایی و رستوران ها را نیز دربر بگیرد؛ خصوصا سرویس های بهداشتی در رستوران های شهری و بین شهری. در کنار این موضوع، بهتر است به فضای معماری داخلی و خارجی مراکز غذایی و رستوران ها بیشتر توجه کرده و متناسب با سبک و شیوه سنتی منطقه خاص خود و یا ترکیبی از شیوه سنتی و مدرن ساخته شوند. از سوی دیگر، پیشنهاد می شود به ظاهر غذاها، خوردنی ها و ظروف استفاده شده برای ارائه آن به گردشگران توجه شود و حسن سلیقه و زیبایی خوراکی ها و نوشیدنی ها و ظروف در نهایت خود به کار رود. یکی دیگر از پیشنهادات در این زمینه نیز این است که طرز تهیه کلیه غذاهای بومی به زبان انگلیسی در قالب کتاب یا مجله تهیه و به صورت کالا در اختیار گردشگران قرار گیرد.