ﺗﻌﻬﺪ ﺗﺎﺑﻌﻲ از دو ﭼﻴﺰی اﺳﺖ :وﺿﻮح و دﺧﺎﻟﺖ .ﺗﻴﻢ ﻫﺎی ﺑﺰرگ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻫﺎی واﺿﺢ و ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﻫﻤﻪ اﻋﻀﺎ را در آن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻫﺎ دﺧﻴﻞ و ﺷﺮﻳﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﺣﺘﻲ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ در اﺑﺘﺪا ﻣﺨﺎﻟﻒ آن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻮده اﻧﺪ. دو ﻋﺎﻣﻞ ﺑﺰرگ ﻧﺒﻮد ﺗﻌﻬﺪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از :ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻖ دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻲ و ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻗﻄﻌﻴﺖ. در ادامه با الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: ۳ استراتژی برای تضمین پایبندی به تعهدات تجزیه و تحلیل بر مبنای عوامل محیطی و سازمانی
ﺗﻴﻢﻫﺎی ﺑﺰرگ، در ﻣﻮاردی ﻛﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﻣﻴﺴﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻲ ﻛﻮﺷﻨﺪ ﻧﻈﺮ اﻓﺮاد را ﺟﻮﻳﺎ ﺷﻮﻧﺪ و آﻧﻬﺎ را در ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻫﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ دﺧﺎﻟﺖ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ. ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺻﺪای دﻳﮕﺮان ﻫﻢ ﺷﻨﻴﺪه ﺷﻮد. ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻳﻜﭙﺎرﭼﻪ اﻋﻀﺎ را در ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻫﺎ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻲ آورﻧﺪ. اﻋﻀﺎ را ﺑﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻫﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی واﺿﺢ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ. ﺣﺘﻲ اﮔﺮ در درﺳﺘﻲ آن ﺗﺼﻤﻴﻢﻫﺎ ﻳﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ اﻧﺪک ﺗﺮدﻳﺪی ﻫﻢ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻲ ﺑﺎﻟﻨﺪ. ﺑﺎ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺷﺠﺎﻋﺖ آن را اﺻﻼح ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ.
ﻧﺒﻮد ﺑﺮﺧﻮرد ﺳﺎﻟﻢ ﻣﻮﺟﺐ ﻋﺪم ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ﻫﺎی ﺑﺎز ﭘﺮ ﺷﻮر ﻣﻲﺷﻮد. ﻋﺪم اراﺋﻪ ﻧﻈﺮﻫﺎی ﺷﺨﺼﻲ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮش ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت اﺗﺨﺎذ ﺷﺪه در ﺟﻤﻊ ﺷﺪه ﻛﻪ اﻳﻦ ﺧﻮد ﻋﺪم ﭘﺎیﺑﻨﺪی ﺑﻪ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت اﺗﺨﺎذ ﺷﺪه در ﺗﻴﻢ را ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲﺷﻮد. ﻋﺪم ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮی ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ در ﻣﻮاﻗﻊ اﺿﻄﺮاری ﺣﺎﺻﻠﻲ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮی ﻫﺎ ﺗﺎ ﭘﻴﺪا ﺷﺪن اﻃﻼﻋﺎت و ﺷﻮاﻫﺪ ﻻزم ﺑﺮای ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ درﺳﺖ ﻧﺪارد.اﻳﻦ ﺧﻮد ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻌﻄﻞ ﻛﺮدن ﺗﻴﻢ و ﻛﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪن ﺗﺨﻢ ﺑﻲ اﻋﺘﻤﺎدی در اﻋﻀﺎ ﻣﻲﺷﻮد.
ﺑﺮای ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ آﻓﺖ ﻧﺒﻮد ﺗﻌﻬﺪ راهﻫﺎی ﺳﺎده، اﻣﺎ ﻣﻔﻴﺪی وﺟﻮد دارد. اﻳﻦ ﺷﻴﻮهﻫﺎ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺳﻮی ﺑﻴﺸﻴﻨﻪ ﻛﺮدن وﺿﻮح و دﺧﺎﻟﺖ دادن رأی و ﻧﻈﺮ اﻋﻀﺎ و ﭘﺮﻫﻴﺰ از وﺳﻮﺳﻪ اﺗﻔﺎق آرا و ﻗﻄﻌﻴﺖ ﺳﻮق ﻣﻲدﻫﺪ.
- ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺑﺮ وﻇﺎﻳﻒ؛ ﺑﺎ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدن ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎ و ﻗﻠﻤﺮو و ﭘﻲ آﻣﺪﻫﺎی ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮی ﻗﺒﻞ از ﻋﻤﻠﻲﻛﺮدن آن ﺑﻪ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اﺑﻬﺎم در ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮی اﺗﺨﺎذ ﺷﺪه ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﻣﻜﺎن رﺳﻴﺪن ﺑﻪ وﺣﺪت ﻧﻈﺮ و ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺎی ﻳﻜﺴﺎن از ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮی را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ.
- ﻣﻬﻠﺖ ؛ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻬﻠﺖﻫﺎی ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺮای ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ و ﺳﺨﺖ ﮔﻴﺮی و اﻧﻀﺒﺎط در رﻋﺎﻳﺖ آن ﻣﻬﻠﺖ ﻫﺎ.
- ﻛﻨﺪوﻛﺎو در ﭘﻴﺶ آﻣﺪﻫﺎ و ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺎی ﻧﺎدر؛ ﺑﺮرﺳﻲ ﻋﻮاﻗﺐ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻤﻜﻦ اوﻻً ﺳﺒﺐ رﻳﺨﺘﻦ ﺗﺮس اﻓﺮاد ﻣﻲﺷﻮد و ﺛﺎﻧﻴﺎً ﻣﻴﺰان زﻳﺎنﻫﺎی ﻧﺎﺷﻲ از اﺗﺨﺎذ ﺗﺼﻤﻴﻢﻫﺎی ﻧﺎدرﺳﺖ را ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲدﻫﺪ.
- اﻓﺸﺎﮔﺮی ﻫﺎی ﻛﻢ ﺧﻄﺮ؛ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻗﻄﻌﻴﺖ در ﻣﻮﻗﻌﻴﺖﻫﺎی ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﻛﻢﺧﻄﺮ، ﻣﻲﺗﻮان دﻳﺪ ﻛﻪ اﻏﻠﺐ ﺗﻴﻢﻫﺎ در ﺧﺼﻮص ﭘﮋوﻫﺶ و ﻛﻨﺪوﻛﺎو اﻏﺮاق ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. دﻳﺪن اﻳﻨﻜﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢﻫﺎی ﺣﺎﺻﻞ از ﺑﺤﺚ ﺑﺪون ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﭼﻨﺪان ﺑﺪﺗﺮ از ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺎ ﻛﻨﺪوﻛﺎوﻫﺎی اﺳﺎﺳﻲ، وﻟﻮ ﻓﺮاوان ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد، ﺗﻴﻢ را ﻣﺘﻮﺟﻪ اﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ .
ﻧﻘﺶ رﻫﺒﺮ :
رﻫﺒﺮ ﺑﺎﻳﺪ آﻣﺎده ﭘﺬﻳﺮش ﺗﺒﻌﺎت ﺣﺎﺻﻞ از اﺧﺬ ﺗﺼﻤﻴﻢﻫﺎی ﻧﺎدرﺳﺖ اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﺑﺎﺷﺪ. او ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻮاره اﻋﻀﺎ را در ﺧﺼﻮص ﻛﻔﺎﻳﺖ ﺑﺤﺚ در ﺧﺼﻮص ﻳﻚ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار دﻫﺪ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ زﻣﺎنﻫﺎی ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه ﺑﺮای ﺗﻴﻢ ﭘﺎیﺑﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ.
رﺑﻂ ﺑﺎ آﻓﺖ ﭼﻬﺎرم : ﺑﺮای اﻳﻨﻜﻪ اﻋﻀﺎ از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻣﺴﻮوﻟﻴﺖ ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر روﺷﻦ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻮﻗﻊ ﭼﻴﺴﺖ. ﻧﻤﻲﺗﻮان ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮی ﭼﻴﺰی ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺴﻮوﻟﻴﺖ آن ﺑﻪ وﺿﻮح ﺑﺮاﻳﺶ ﺗﻔﻬﻴﻢ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.