همیشه گفته می شد یا حرفه ای باشید یا خانه نشین شوید.
بیشتر ما تصور می کردیم تنها راه رهبری موثر در سازمان ها حذف یا کمرنگ کردن یا مخفی کردن احساساتی مثل خشم یا استیصال است.
اما این تصوری اشتباه است. طبق تحقیقاتی که توسط هنری ایوانز و کولم فاستر که هر دو از متخصصان هوش عاطفی و نویسنده هستند، معلوم شد کارآمدترین افراد و تیم ها همان هایی هستند که همه احساسات خود را به کار می گیرند و آن را بروز می دهند.
وقتی خوب ذهنتان را درگیر این موضوع بکنید، متوجه معنای آن می شوید: همه ما عصبانی می شویم، پس چرا از این احساسات تمام استفاده را نبریم؟ درادامه با الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: عوامل مهم در مدیریت فردی ۱۰ نکته برای موفقیت مدیران
ایوانز و فاستر معتقدند عصبانیت مفید است مشروط بر اینکه مهار شده و تحت کنترل باشد، زیرا باعث شکوفایی دو ویژگی مهم می شود:
- عصبانیت بوجود آورنده تمرکز است. وقتی عصبانی می شوید، تمایل دارید روی موضوعی که باعث عصبانیت شما شده است، متمرکز شوید. در این صورت، حواس شما پرت نمی شود. تمایل ندارید چندین کار را توامان انجام دهید. تنها چیزی که می بینید همان موضوعی است که پیش روی شما قرار دارد. این درجه از تمرکز ایجاد کننده قدرت بسیار زیادی است.
- عصبانیت، اطمینان ایجاد می کند. وقتی عصبانی می شوید هجوم یکباره آدرنالین، سطح احساسات شما را افزایش می دهد و سطح خویشتنداری شما را پایین می آورد. عصبانیت در مقیاس کم قادر است جرقه ای برای آغاز کاری نو باشد.
اما هنوز یک مشکل درباره عصبانیت وجود دارد. وقتی عصبانی می شوید ممکن است کاری کنید یا چیزی بگویید که بعدها به پشیمانی شما منجر شود. به همین دلیل، آنچه در مهار عصبانیت مهم است این است وقتی عصبانی شدید، راهی پیدا کنید که هوش و حواستان راکنترل کنید و از دستتان خارج نشود. آیا این کار به نظرتان غیر ممکن می‌رسد؟ اما غیر ممکن نیست.
بیشتر افراد به مدت زیادی در احساس عصبانیت خود باقی می مانند. احساسات آنها همواره انباشته می شود تا به جایی می رسند که دیگر قادر نیستند، خود را کنترل کنند و آنجا است که به حالت انفجار می رسند. در مجموع، از دست دادن خونسردی فرد در بهترینشرایط ناکارآمد و در بدترین شرایط به طرز حیرت انگیزی مخرب است. مهم این است که به آرامی و پیوسته به خودتان اجازه دهید، سطوح پایین عصبانیت را بروز دهید و بگذارید ابتدا خود را با احساس ناراحتی نشان دهد و بعد به استیصال و نهایتا به عصبانیت برسد.
گام اول: وقتی از موضوعی ناراحت شدید، احساسات خود را فرو نخورید. درباره احساستان فکر کنید. فکر کنید چرا چنین احساسی بر شما غلبه کرده است. سپس روی احساس خود کار کنید. آنچه باید بگویید را بگویید. اجازه دهید بخشی از ناراحتی تان خودش را بروز دهد. در این حالت لازم نیست نگران از دست دادن حس خونسردی خود باشید؛ زیرا در نهایت، شما عصبانی نیستید فقط ناراحت هستید. سپس قادرید وارد مرحله بعدی شوید، نشان دادن استیصال. مثل قبل، نسبت به احساسات خود مطلع باشید. از خودتان سوال کنید آیا از احساس استیصال خود به عنوان یک اسلحه استفاده می کنید، یا یک ابزار.
سپس قادر خواهید بود به مرحله نهایی وارد شوید، نشان دادن عصبانیت. دوباره از کالبد خود فراتر روید. آیا شما مسئول عصبانیت و اعمال خود هستید یا عصبانیت مسئول اعمال شما است؟
طی زمان، وقتی یاد بگیرید احساسات خود را مهار کنید، قادرید بهتر عمل کنید و وقتی واقعا عصبانی هستید، هنوز برخود مسلط باشید و از این مرحله به شکل درست و موثر عبور کنید.
رهبران بزرگ، اصیل و معتبر هستند. به همین دلیل است که ما از آنها پیروی می‌کنیم.
اگر می خواهید یک مدیر بزرگ باشید دست از پنهان کردن احساسات منفی خود بردارید. پس وانمود نکنید. آنچه را احساس می کنید بروز دهید. اما به شکل مهارشده و تحت کنترل. بیان این احساسات نه تنها به شما کمک می کند متمرکز باقی بمانید، بلکه باعث تمرکز هم تیمی هایتان هم می شود. این یک یادآوری قوی از این موضوع است که گاهی اوقات کسب و کار قادر نیست یک کسب و‌ک ار عادی و یکنواخت باقی بماند.
اگر عصبانیت درست مورد استفاده قرار گیرد، قادر است شما و تیم تان را به جایی برساند که قبلا در آن سطح نبوده اید.