کنترل رفاه با کنترل فکر
به کار بردن آخرین تکنیک ها برای ارتقای بهره وری افراد نیازمند سرمایه گذاری حداقل است و قرار نیست تحولات سازمانی یا فنی خاصی انجام پذیرد. همه اینها به ذهنیت شما برمی‌گردد.
وضعیت ذهنی، در ساده ترین شکل آن یعنی فهم آنکه ذهن شما چگونه کار می کند، تا به جای اینکه هر روز نسبت به تفکرات خود واکنش نشان داده یا قربانی آن شوید، بتوانید برخورد درستی با آن اتخاذ کنید. ما زندگی بزرگسالی خود را با این باور گذرانده که تجربیات روزمره در خانه و در محیط کار، محصول موقعیت های اطراف ما هستند و ما نمی‌توانیم کاری در مورد آن انجام دهیم یا آن را تغییر دهیم. واقعیت این است که تجربیات ما مبتنی بر تفکراتی هستند که در مورد موقعیت ها در ذهن خود بوجود آورده و سپس نسبت به آنها واکنش نشان می دهیم. اگر درک ساده ای از نحوه کارکرد ذهنمان داشته باشیم، می‌توانیم به اطمینان برسیم با تفکراتمان به شیوه ای برخورد می کنیم که برای ما مفید باشد. تصادفی نیست که سازمان ها، از امثال ارتش آمریکا گرفته تا شرکت مایکروسافت، برای رمزگشایی درک وضعیت ذهنی زمان گذاشته تا عملکرد و رفاه کارکنان خود را بالا ببرند. در اینجا تعدادی از تکنیک هایی که این سازمان ها به کار می برند و شما هم می‌توانید آن را امتحان کنید، معرفی می‌کنیم. با الی گشت همراه باشید:
اعتماد کنید
مطالب مرتبط: راهکار هایی برای بالابردن بهره وری ۷ شیوه مدیریتی که باعث افزایش بهره وری کارکنان می گردد
اطمینان کردن یک ویژگی غریزی است که از ابتدا در انسان هست. نگاهی به کودکان خردسال خود انداخته تا ببینید آنها با این ویژگی به دنیا آمده اند. اما اتفاقی که در طول زمان اتفاق می افتد این است که تفکرات بی اعتبار در ذهن ما اختلال بوجود می آورد و به آنها باور پیدا می‌کنیم. سپس سخت تلاش کرده اطمینان بیشتری داشته باشیم، اما این تلاش اثر معکوس دارد. ذهن را مثل یک لیوان شیشه ای که داخل آن شن ریخته شده متصور شوید. وقتی ذهن آرام است، بهترین کارکرد را دارد تا زمانی که لیوان بیفتد و شن ها بریزند. وقتی احساس اطمینان نداشته و استرس داریم، از ذهن خود بیشتر کار خواهیم کشید؛ یعنی لیوان را به شدت تکان می دهیم. نتیجه این است که همه چیز مبهم شده و پیش رفتن در این موقعیت سخت تر است. بنابراین دفعه بعدی که وارد اتاقی می شوید تا در برابر رئیس تان سخنرانی داشته باشید، یا اگر می‌خواهید در مورد افزایش حقوقی که استحقاق آن را دارید با او مذاکره کرده، تلاش داشته باشید زیاد از ذهن تان کار نکشید. اجازه دهید ساکن و آرام باشد. در این صورت دیگر استرس نداشته و بر چیزی که می‌خواهید در مورد آن صحبت کنید، تمرکز داشته باشید. در واقع باید ذهنتان را به تنظیمات کارخانه بازگردانید.
کنار گذاشتن مسائل بی اهمیت
بزرگ ترین چیزی که آموخته ام این است که بخش عمده زمان ما صرف تفکرات بی فایده‌ای می‌شود که بی‌دلیل ذهن ما را انباشته اند. این یعنی نمی توانیم واضح فکر کرده و دچار استرس می شویم. به محض اینکه دریابیم چگونه این تفکرات بی فایده را نادیده بگیریم، می توانیم تفکر واضح تری داشته باشیم، خلاقیت بیشتری داشته باشیم، تعارض‌های کمتر داشته و بهتر کار کنیم. بنابراین قطار تفکرات خود را مثل یک نوار نقاله در فروشگاه و خود تفکرات را مثل اجناسی که روی آن قرار می‌گیرند در نظر داشته باشید؛ هر چه را می خواهید برداشته و بگذارید بقیه رد شده و بروند.
راهنمایی احساسات شما
خلاقیت چیزی نیست که بتوانید به زور آن را داشته باشید یا برای آن برنامه ریزی داشته باشید. بهترین ایده ها اغلب زمانی سراغ ما می‌آیند که به خلاق بودن فکر نمی‌کنیم یا به دنبال ایده جدیدی نیستیم؛ مثلا وقتی دوش می گیریم یا برای پیاده روی روزانه رفته ایم. هنگام کار کردن، اگر وضعیت ذهنی خود را دانسته، می توانید با بردن ذهنتان به جایی که در برابر تفکرات و ایده های جدید باز باشد، خلاق شوید. به بهترین جلسات توفان ذهنی که تاکنون داشته اید فکر کنید. در این جلسات احساس هیجان دارید و ایده‌ها از منبعی غیرقابل انتظار ظهور می کنند. این نتیجه ذهنی سالم و مولد است. به محض اینکه احساس تشویش، آزردگی و گیر افتادن را تجربه کنید، ذهنتان درگیر این احساسات می شود. از احساسات خود به عنوان سنسورهایی برای جست وجو حول تفکر مولد و غیرمولد استفاده کنید. اگر احساس خوبی دارید، حرکت کنید. اگر چنین احساسی وجود ندارد، بگردید تا خنثی شوید. در شرایط عملی، اگر خلاقیتی در ذهن شما جریان نداشته باشد، به آن اصرار نداشته باشید. استراحت کوتاهی کنید، همه چیز را از یاد برده تا ذهنتان خودش را برای تفکرات تازه اندازه‌گیری کند. به محض اینکه بفهمید ذهنتان چگونه کار می‌کند، احتمالات بی پایانی وجود خواهد داشت.