در سال ۱۹۹۰ بروس پون تیپ آخرین پنی هایش را از حساب خود برداشت تا شرکت مسافرتی خود را با هدف تخصصی شدن در برگزاری تور به کشورهای در حال توسعه آمریکای جنوبی و مرکزی تأسیس کند. به دلیل ماهیت پر از ریسک صنعت گردشگری در آن زمان که به واسطه جنگ خلیج به وجود آمده بود، بانک ها به او وام نمی دادند. پون تیپ که مأیوس نشده بود، میزان پول کارت اعتباری خود را افزایش داد تا به دنبال آرزوی خود برود. امروزه شرکت مسافرتی جی ای پی (Great Adventures People) یکی از بزرگترین شرکت های مسافرتی در جهان می باشد.
زمانی ایده تأسیس جی ای پی به ذهن پون تیپ خطور کرد که به یک سفر ارزان به هزینه روزی ۱۰ دلار به تایلند رفته و در جوار قبایل تپه نشین اقامت کرده بود. پون تیپ درباره سفرش به تایلند می گوید: «این نخستین سفر من نبود، اما یکی از واقعی ترین ها بود. آن زمان بود که متوجه شدم افراد تمایل دارند تجربه های مسافرتی حقیقی کسب کنند.» هنگامی که کودکان دوران رونق در حال درک اثرات زیانبار خوشگذرانی های دوران جوانی بودند، پون تیپ شرکت خود را وسیله ای برای انجام دادن کارهای خیر در حین سفر با تورهای ماجراجویانه و حافظ محیط زیست قرار داد.
پون تیپ شرکت خود را بر اساس تعهد اخلاقی خود به ایجاد روابط سودمند بین المللی، ادغام ارزش ها و احترام به فرهنگ بومی و توسعه تورهای طبیعت گردی تأسیس کرده است. تجارت ۱۰۰ میلیون دلاری او که هزار سفر متفاوت به صد مقصد را به وسیله نمایندگی های متعددش در سرتاسر جهان می فروشد، بیش از هر شرکت دیگری در راستای توسعه صنعت گردشگری پایدار فعالیت می کند. بسیاری از سازمان ها، شرکت جی ای پی مستقر در تورنتو و پون تیپ را به عنوان پیشروان تورهای ماجراجویی می شناسند. در سال ۲۰۰۶ پون تیپ در سیزدهمین سالگرد اهدای جوایز ارنست و یانگ به کارآفرین سال، برای دومین برنده جایزه بهترین کارآفرین سال شد و در همان سال به عنوان یکی از افراد زیر ۴۰ سال برتر کانادا و نیز یکی از پنج کارآفرین برتر کانادا برنده جایزه کارآفرینی شد. همچنین توسط کانادا بیزینس و به عنوان یکی از صد رهبر آینده کانادا انتخاب گردید. افزون بر این ها پون تیپ جایزه رهبری تجارت جهانی را به خاطر ایده های مبتکرانه در ارائه خدمات از طرف دولت دریافت کرد. او که سرپرستی یک دوره تحصیلی پس از دیپلم را درباره سفرهای طبیعت گردی و ماجراجویانه در دانشگاه هامبر بر عهده داشته است، به تازگی به درخواست بانک جهانی و یونسکو قرار است همراه با یک گروه برای سخنرانی درباره «توسعه پایدار در گردشگری» به چین برود. در ژانویه ۲۰۰۲ پون تیپ نخستین تورگردان کانادایی بود که به جلسه سالانه تورهای طبیعت گردی سازمان ملل در شهر نیویورک دعوت شد.
در سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ جی ای پی به عنوان یکی از بهترین شرکت های مدیریتی و نیز یکی از صد استخدام کننده برتر کانادا و یکی از ده استخدام کننده برتر افراد جوان انتخاب شد. همچنین اشتیاق شرکت برای محصولاتش ابزاری برای ایجاد تعهد و وفاداری در مشتریان و کارمندانش است. پون تیپ می گوید: «ما شرکتی هستیم که به مسافرانش متعلق است و کارمندان ما اشتیاقی واقعی برای صنعت گردشگری دارند. ما یک شرکت سختکوش هستیم که خودمان را وقف روحیه کارآفرینی مان کرده ایم. در دنیایی که مردمانش طولانی تر عمر می کنند و خوش اندام و سالم باقی می مانند، شرکت ما به دنبال افرادی است که قلب جوانی دارند.» برای سفرهای ماجراجویانه همراه با کمی آسایش شرکت جی ای پی سفرهای گروهی کوچک به آمریکای جنوبی و مرکزی، آفریقا، آسیا، آمریکای شمالی و اروپا برگزار می کند و علاوه بر این، سفرهایی به قطب جنوب، قطب شمال و کانال پاناما بر روی کشتی اکتشافی ام اس ترتیب می دهد. این برنامه ها با تمایل به حیات وحش، فرهنگ، تاریخ و محیط توانسته اند با قراردادن سفر و سرگرمی در یک پکیج آموزشی، خشنودی از یک تعطیلات کروز معمولی را فراهم کنند. جی ای پی با بهره گیری از اقامتگاه های کوچک و سیستم حمل و نقل بومی، از کسب و کارهای محلی حمایت می کند و در بیشتر پروژه های «طبیعت گردی مبتنی بر جامعه» مشارکت می نماید.
تبلیغات روزنامه ای این شرکت توجه خود را بر روی تمایز شرکت در صنعت گردشگری متمرکز می کند. در تبلیغات شرکت هیچ خبری از تبلیغات پر زرق و برق، هتل های لوکس یا سواحل رویایی نیست، بلکه تصاویر عکس هایی از مردمان بومی و نوشته هایی به چشم می خورد که می گوید: «اثرات منفی ما بر جامعه میزبان کم است و گردشگری پایدار در سرلوحه کارهای ما قرار دارد.» تبلیغات این شرکت به جای فهرست کردن محل های اقامتی مختلف، ماجراجویی در گوشه و کنار جهان را در گروه های کوچک برای مسافران جدید ترویج می کند. تبلیغات محل اقامت، بر اساس ستاره دار بودن محل اقامت نیست، بلکه بر اساس محلی بودن، پرشاخصه بودن و فعالیت های منحصر به فرد و جدید محل اقامت می باشد. این هدف گذاری مبتکرانه بر گردشگری فرهنگی مبتنی بر واقعیت و تجربه این شرکت تأکید دارد.
پون تیپ بر این باور است که تورهای طبیعت گردی نباید در مقیاس کوچک برگزار شود. او می گوید: «بیشتر مردم معتقدند که تورهای طبیعت گردی بیشتر جنبه شخصی دارند.» البته او با این عقیده مخالف است. به عقیده او باید آن ده هزار نفر را از کشتی پیاده و به ۲۰۰ گروه کوچک تقسیم کنیم. او بر این عقیده است که گردشگران می توانند به صورت گروهی تأثیرات مثبت زیادی بر جای بگذارند. به منظور رسیدن به این هدف، پون تیپ با بانک جهانی در زمینه کمک به روستاهای فقیر جهت تهیه بودجه محل اقامت گردشگران و آموزش به جوامع درباره سود بردن از طریق صنعت گردشگری همکاری کرده است. برای مثال، در حال حاضر شش انجمن در بولیوی خود را بوسیله چنین ابتکارهایی که وابستگی شان را به تجارت مواد مخدر و قطع درختان کاهش می دهد، حفظ کرده اند. این جنبه از نگرش جی ای پی در کنار موضع گیری علیه فعالیت های گردشگری سودمحور، شرکت را در رده گردشگری مرتبط با علت یا غیرانتفاعی قرار می دهد. به تازگی ماجراجویی های جی ای پی در دوازدهمین فهرست سبز کند نست تراولر قرار گرفت. برترین کاندیداها بر اساس تعهد خود به ابتکارات زیست محیطی، همکاری و کمک به جوامع بومی و کیفیت تجربه مسافر انتخاب می شوند.
به رغم مزیت های آشکار تورهای طبیعت گردی که علاوه بر تبادلات فرهنگی بین مسافران و بومیان، رفاه و رونق پایدار برای بومیان به ارمغان می آورد، این ایده مخالفانی هم دارد. برخی افراد عقیده دارند که تورهای طبیعت گردی با بودجه کمی که دارند، کمک کمتری به اقتصاد بومیان می کنند. با این حال پون تیپ ادعا می کند که گردشگران طبیعت گرد بیشتر از مهمانان هتل های پنج ستاره اقامت می کنند و به جای آن که پولی که خرج می نمایند به صندوق یک هتل با مالیکت خارجی آن وارد شود، مستقیم به جیب مردم جامعه محلی می رود.