برای آنهایی که می خواهند استعفا دهند
برای شما هم ممکن است اتفاق افتاده باشد. که از محل کاری که در آن هستید، رضایت نداشته و درصدد ترک کار باشیم. اما آیا فکر کرده‌اید، چگونه استعفای خود را به مدیریت تحویل دهید تا همواره خاطره ای خوش از شما در اذهان آ« مجموعه به یادگار بماند. ما به شما می‌گوییم. هنر ترک شغل، چنان هنر مهمی است که اکثر نشریات دنیا به آن پرداخته‌اند. فوربس در این باره نوشته است: چگونه برویم که بتوانیم برگردیم؟ بیزینس نیوز از روش‌های هوشمندانه ترک شغل صحبت می‌کند. یو اس نیوز، از اصول ترک محترمانه و مودبانه شغل می‌گوید. هیدر هومان هم به‌طور اختصاصی در مورد ترک نخستین شغل صحبت می‌کند. مطالب مطرح شده در این حوزه کم نیستند. با الی گشت همراه باشید تا با روش های زیر حرفه ای از شغلتان استعفا دهید.
مطالب مرتبط: ۴ رمز استخدام کارمندان حرفه ای چگونه با اشتباهات کارمندان کنار بیائیم؟
- معمولا ما در زمان ترک یک شرکت، به دلیل نارضایتی، بیشتر به دنبال افزایش هزینه‌های شرکت هستیم تا کاهش هزینه‌های خود. شاید خیلی از ما ناراحت نشویم که کار شرکت با رفتن ما مختل شده و یا اینکه دست کم زمانی که مشاهده می‌کنیم در جست‌وجوی همکار جدید دچار مشکل شده‌اند برای لحظاتی – هر چند کوتاه – در دلمان احساس رضایت کنیم. ما از یاد می‌بریم که در چنین تصمیم‌هایی، مهم این است که سود خودمان را حداکثر و هزینه‌های خودمان را به حداقل برسانیم. ایجاد بار هزینه برای دیگران، جز ارضای کوتاه‌مدت حس انتقام، حاصلی ندارد. ضمن اینکه در بلندمدت می‌تواند به شکل‌های مختلف برای خودمان دردسر ایجاد کند.
- اگر به هر دلیل، آینده شغلی خود را در آن مجموعه نمی‌بینید، زمانی که در موقعیت خوب هستید، سازمان را ترک کنید. اگر به مجموعه ای که در آن کار می‌کنید، علاقه ای نداشته و فکر می‌کنید که می‌خواهید دیر یا زود آنجا را ترک کنید، تا آخرین لحظه ممکن، در آنجا نمانید: زمانی که مجموعه دچار اختلال می‌شود، مشکلات مالی جدی می‌شود، تنش‌ها بالا می رود و همه به دنبال مقصری هستند که زودتر مجموعه را ترک کند شاید جا برای کار و زندگی دیگران بازتر شود! به خاطر داشته باشیم که یکی از نامطلوب‌ترین توضیحات در مورد گذشته شغلی می‌تواند این باشد که: «دیگر پروژه تمام شده بود و به من احتیاجی نبود». یا اینکه: «دیگر نمی‌توانستند حقوق من را بدهند». تینا نیکولای، به شوخی می‌گوید: اگر مدیر اداری هستید و قرار به تعدیل کارکنان است، تعدیل خودتان را به عنوان آخرین نفر حساب نکنید! آنها یک سازمان بزرگ را ترک کرده‌اند و شما یک اتاق خالی را!
- تشکرکنید. خیلی دور از ذهن است که تمام روزها و ماه‌ها و سال‌هایی که در محیط کار هستید، همراه با لحظات تلخی بوده است. به هر حال شما لحظات خوبی هم داشته‌اید. از کسانی که در محیط کار بوده‌اند، تشکر و قدردانی به جا آورید. حتی اگر شده به سختی جستجو کرده و خاطره خوبی را که داشته‌اید با آنها مرور کنید. برای شکایت کردن همیشه وقت است و اتفاقا وقتی دلخوری ها تمام شد، شکایت و گله تاثیر شگرفی دارد. اعتراض‌هایی که در فضای پرتلاطم گفته می شود، جدی گرفته نمی‌شوند، خاصیتی هم ندارند. به بدترین شکل ممکن هم پاسخ داده می‌شوند یا مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرند.
- توجه داشته باشید که هزینه استعفا را برای خودتان کم کنید. استعفا به هر حال هم برای کارمند و هم برای شرکت دارای هزینه است. هزینه استعفا برای کارمند، زمانی است که باید برای جست وجوی کار جدید وقت گذاشته و همچنین دل بریدن از مجموعه‌ای است که برای آن زحمت کشیده است. تحمل ریسک و دشواری‌های آشنایی با محیط کار جدید هم از جمله هزینه‌های او است. استعفا برای سازمان هم هزینه دارد. باید به دنبال همکار جدید بگردد. احتمالا برای آموزش همکار قبلی هزینه‌های زمانی و مالی زیادی شده است.
- حرفه‌ای برخورد کنید: روند رسمی را رو به جلو بروید. اگر قرار است فرم‌هایی امضا شود. اگر قرار است مدارکی تحویل شود. اگر قرار است به نفر بعدی آموزش‌هایی داده شود. هیچ زمینه شغلی وجود ندارد که در کمتر از دو هفته بتوان آن را به صورت کامل کنار گذاشت. زمینه‌هایی هم وجود دارند که ممکن است دوران گذار و تحویل به نفرات بعدی، بیش از یک سال طول بکشد.
- از اصول دیگر حرفه‌ای بودن این است که در مورد استعفا همیشه اول با سرپرست مستقیم خود صحبت کرده و بعد به سراغ مدیران بالاتر یا واحد اداری بروید. این کار، جدای از حرفه‌ای بودن، حداقل رفتار دوستانه دو همکار با هم است. مدیران و سرپرستان اگر ببینند که همکارشان بدون اطلاع آنان وارد مسیر استعفا شده، در مقابل همکاران خود شرمنده می‌شوند.